Як суседзі рассварыліся з-за дарогі. Адзін з бакоў вырашыў праблему радыкальна
Вёска Кучкуны пад Ракавам знаходзіцца ўсяго за сорак кіламетраў ад Мінска. Шлях са сталіцы пралягае па выдатнай гродзенскай шашы, а сам населены пункт размешчаны побач з МКАД-2. Сёлета ўлетку некалі дружныя суседзі падзяліліся на два лагеры: адны хацелі дабірацца да сваіх хат па кароткім шляху, іншыя выступілі супраць гэтага і лічаць, што дарогу варта закрыць. Onliner разбіраўся ў сітуацыі.
Сутнасць пытання
Праз Кучкуны праходзіць дарога Н-8255. Яна ж з'яўляецца цэнтральнай вуліцай населенага пункта і называецца Заслаўскай. Ужо ад яе ў глыб вёскі адыходзяць дзве іншыя вуліцы — Барадзінская і Нагорная.
Патрапіць на Барадзінскую можна адразу праз чатыры з'езды з Н-8255. Аднак са жніўня гэтага года першы (калі ехаць з боку Мінска і Ракава) праезд аказаўся заблакаваны штучнымі перашкодамі: проста на дарозе высадзілі два дрэвы, знялі верхні пласт грунту, насыпалі земляныя валы.
Так у адной вёсцы паміж дзвюма групамі разгарэўся канфлікт. Прадстаўнікі першай кажуць пра тое, што дарога ёсць на ўсіх картах і менавіта праз яе любы навігатар пракладвае шлях да іх дамоў. У тым ліку менавіта па гэтай дарозе павінны будуць прайсці машыны МНС або хуткай дапамогі ў выпадку надзвычайнага здарэння. Гэты ж маршрут будуць выкарыстоўваць аўтамабілі службаў таксі ці дастаўкі, але не змогуць тамака праехаць.
Другі бок канфлікту запэўнівае (і гэта бачна на фота), што з-за пастаяннага трафіку транспарту дарога разбіваецца. Праблемны ўчастак знаходзіцца ў нізіне, і ў восеньска-вясновы перыяд там назапашваецца шмат вады.
У выніку дарогу размывае, а колы аўтамабіляў ствараюць калейнасць. Усё гэта прыводзіць да таго, што жыхары элементарна не могуць трапіць да сябе дадому і кідаюць машыны за 300 метраў ад сваіх участкаў.
«Мы супраць скразнога праезду праз нашы дамы»
Дом Дзяніса па Барадзінскай, 57 яшчэ на стадыі будаўніцтва, але заклапочанасць сітуацыяй ён праяўляе ўжо цяпер:
— Нас каля дваццаці чалавек, хто супраць гэтага вэрхалу, а тут самы сапраўдны вэрхал! На ўчастку паміж хатамі 59 і 59А нізіна, і тут запасіцца вільгаць. Гэта той самы спрэчны ўчастак даўжынёю 100 метраў. Людзі едуць транзітам да сваіх дамоў у далёкай частцы Барадзінскай. Так карацей, ёсць нейкая эканомія для іх. Але нехта думае пра нас? Дарога разбіваецца, і тут ужо немагчыма праехаць. Людзі пачынаюць выкарыстоўваць больш далёкія шляхі пад'езду, а мы застаёмся з гэтай бядой сам-насам. Праз нейкі прамежак часу праезд паміж хатамі аднаўляюць, але ўсё пачынаецца па-новаму з адным і тым жа фіналам. Лісты ў выканкам пісалі з 2019 года… Прасілі ці зрабіць нармальную дарогу, ці закрыць яе ўвогуле. Тамака адказваюць, што гэтай дарогі няма. Маўляў, яе «натапталі» за шмат гадоў, але па факце яна нідзе не задакументаваная. Па гэтай логіцы, калі праезду ні ў якім кадастры няма, то і пытанняў тады быць не можа!
— З-за безвыходнасці сітуацыі вы прынялі рашэнне самастойна перакрыць гэты ўчастак?
— Ну так…
Ала жыве ў доме 59А па Барадзінскай — гэта якраз тое самае месца, дзе пачынаецца спрэчны ўчастак дарогі.
— Вы не ўяўляеце, што тут рабілася вясной… — расказвае жанчына. — Сёлета ў красавіку мой сын захрас на гэтай дарозе. І гэта на паўнапрывадным Volvo XC90! Усю ноч яго выштурхвалі. Пасля гэтага ён забраў свайго ката і на месяц з'ехаў жыць у Мінск. Усё праз тое, што не мог пад'ехаць да нашага ўчастка. У тых жыхароў вёскі пад'ездаў некалькі, але праз нашыя дамы — самы кароткі. Як толькі дарога ператвараецца ў непраходную гразевую калатушу, яны пачынаюць ездзіць да сваіх хат па іншым маршруце. У нас жа такой альтэрнатывы няма.
Павел — гаспадар дома 59 па Барадзінскай. Ён жа адзін з галоўных ініцыятараў радыкальнага рашэння па перакрыцці праезда паміж дзвюма паралельнымі дарогамі.
— Уся сутнасць канфлікту ў тым, што нашым суседзям даводзіцца праязджаць лішнія 300-500 метраў па альтэрнатыўным шляху. А нам потым мучыцца з-за бруду і немагчымасці праехаць да сваіх хат па адной-адзінай дарозе, — кажа мужчына. — У тым жа Мінску ёсць жылыя кварталы з дарогамі, якімі могуць ездзіць толькі жыхары гэтых кварталаў. Стаяць спецыяльныя знакі, і ніхто туды не едзе, усе аб'язджаюць… І гэта нармальна. А нас людзі не чуюць, не спрабуюць уявіць сябе на нашым месцы. Колькі разоў мы ім гаварылі, маўляў, вы дарогу забілі, а потым проста паехалі да сваіх хат у аб'езд. А нам што рабіць? У адказ цішыня. Я прапанаваў зрабіць дарогу. Выходзіла каля паўтары тысячы рублёў з аднаго дома, але мне адказвалі, што такіх грошай у сямейным бюджэце няма.
— А не ведаеце, хто высаджваў дрэвы на дарозе?
— Не маю уяўлення, хто гэта зрабіў. Я з'язджаў са свайго ўчастка, а калі вярнуўся, яны ўжо былі ўкапаныя. Асабіста мне дрэвы не перашкаджаюць.
— А земляныя перашкоды?
— Земляныя перашкоды насыпаў трактар, на які скінуліся ўсе зацікаўленыя ў гэтым людзі. Але заяву ў ДАІ па артыкуле 18.29 КаАП напісалі на мяне. Мне вынеслі папярэджанне, але ніякага загаду аб тым, што гэтыя перашкоды трэба прыбраць, не было.
Гэтая дарога ёсць на ўсіх картах
Другі бок канфлікту лічыць, што праезд паміж дзвюма паралельнымі дарогамі ў вёсцы Кучкуны закрыты з парушэннем дзейнага заканадаўства.
— Была дарога — і няма дарогі, — пачынае аповед жыхар дома 58 Андрэй. — Людзі падумалі і вырашылі, што гэта дарога ім больш не патрэбная. З намі гэта пытанне ніяк не абмяркоўвалася. Так, я не магу сцвярджаць, што праблем тамака няма, але мы гэтыя складанасці спрабуем вырашаць. Недзе грэйдар заказваем, недзе матэрыял падвозім. Прычым аплачваем усе гэтыя паслугі мы, а не той бок.
Сёлета ўлетку ЖКГ задумала рамонт гэтага ўчастка. Прывезлі тэхніку і патрэбны матэрыял, пачалася праца. Але нашы суседзі ўвялі нас у зман. Пасля рамонту дарогу не адкрылі, а Павел сказаў, што рамонт усё яшчэ працягваецца, але з-за фінансавых цяжкасцяў пераносіцца на больш позні тэрмін. Праз пару месяцаў увогуле адбыўся абсурд. Павел прыгнаў бульдозер і зняў верхнюю частку грунту з адрамантаванай дарогі, а затым перамясціў матэрыял на два суседнія ўчасткі. Больш за тое, самавольна перакрыў пад'езды. Нас такі стан рэчаў не задавальняў: сталі пісаць лісты ў розныя інстанцыі, выклікалі ДАІ.
Муж і жонка Ірына і Антон — з дома 133. У іх трое дзяцей, і ўсе вучацца ў школе ў розныя змены, плюс ходзяць на дадатковыя гурткі. Ірына кажа, што штодня намотвае каля 70 кіламетраў.
— Дзяцей трэба адвезці ў школу ў Ракаў, потым у гурткі. Кожны аб'езд — гэта адзін кіламетр, вось і палічыце, колькі за год выйдзе, — адзначае жанчына. — Ды і ў прынцыпе падобныя дзеянні прынята называць самаўпраўствам.
Антон лічыць, што Павел проста перадумаў будаваць новую дарогу:
— Улетку быў рамонт дарогі, тут стаяла дарожная тэхніка. Сам ён быў адным з ініцыятараў гэтага рамонту. Я лічу, што ў нейкі момант ён перадумаў.
Кропка ў спрэчцы
Усяго за некалькі дзён да прыезду журналістаў на праблемным участку пабывалі супрацоўнікі ДАІ. На Паўла склалі адміністрацыйны пратакол па артыкуле 18.29 КаАП (пашкоджанне або забруджванне аўтамабільнай дарогі ці іншага дарожнага збудавання). Па тэлефоне інспектар растлумачыў: «Гэты спрэчны кавалачак дарогі не такі і спрэчны — ён ёсць у генплане. На месца прыязджалі намеснік старшыні Валожынскага райвыканкама, начальнік ДАІ. Намі далі загад Валожынскай ЖКГ адкрыць гэты ўчастак дарогі і зрабіць неабходныя падсыпкі. Што да самавольнага зняцця грунту з дарогі, то гэта пацвярджае кіроўца спецтэхнікі, якую наняў Павел сумесна са сваім суседам».
У ЖКГ Валожына інфармацыю ДАІ пацвердзілі. Неабходныя працы загадалі правесці да 2 кастрычніка.
Напярэдадні выхаду гэтага артыкула супрацоўнікі гаспадаркі запэўнілі, што вызвалілі праезд, аднак іншыя працы рабіць не планавалі.
У ДАІ ж заўважылі, што ў загадзе гаварылася аб патрабаванні вызваліць праезд і аднавіць дарогу. Інспектары паабяцалі скласці пратакол у дачыненні да ЖКГ за невыкананне загаду і выпісаць новы загад.
«Грузіць сябе і іншых»: былы памочнік Лукашэнкі Ігар Брыло бярэ на сябе віну ў прамысловых аб'ёмах8
Каментары