Былы работнік спіртзавода з-пад Ельска, брат якога загінуў за Расію, паехаў у «ДНР» з гуманітаркай
«Я павінен забраць ордэн брата і наведаць яго магілу побач з бацькам», — заявіў мужчына.
У прарасійскім канале «Беларусь з Данбасам» расказваецца пра Аляксандра, які паехаў у горад Амвросіеўка (Данецкі раён) перадаць гуманітарную дапамогу расійскім салдатам. Яго брат ваяваў на баку Расіі і загінуў, а цяпер пахаваны ў Горлаўцы (Данецкая вобласць).
«Я павінен забраць ордэн брата, наведаць яго магілу побач з бацькам і перадаць дапамогу хлопцам, з якімі ён абараняў родны горад», — прыводзіць словы мужчыны канал.
Размова пра 45-гадовага Аляксандра Стрыжака. Ягоную асобу мы вызначылі, дзякуючы звесткам ад «Кіберпартызанаў» і супастаўленню біяграфіі з той, што апісалі прапагандысты.
Ён родам з Горлаўкі, горада, які з красавіка 2014-га акупаваны расійскай арміяй і ўваходзіў у «ДНР». Ён прыехаў у Беларусь разам з маці, якая, згодна са звесткамі ад «Кіберпартызанаў», у 2003-м атрымала расійскае грамадзянства. Аселі яны ў вёсцы Данілаўка, якая знаходзіцца ў Ельскім раёне Гомельскай вобласці.
Маці Аляксандра мела ІП, а таксама паспела папрацаваць у Ельскай спартыўнай школе і на Ельскім кансервавым заводзе. Сам мужчына афіцыйна працаваў толькі слесарам на Добрынскім спіртзаводзе (яшчэ ў 2007-м), а пасля значыўся беспрацоўным.
Па звестках «Кіберпартызанаў», мужчына паспеў займець праблемы з законам: некалькі адміністрацыйных спраў за «п'янкі» і крымінальная справа за кіраванне ў нецвярозым стане і стварэнне аварыйнай сітуацыі.
Бачна таксама, што ў мужчыны праблемы са здароўем — Стрыжак перасоўваецца з дапамогай кійка.
Імаверна, ягоны брат быў украінцам па грамадзянстве, бо ў беларускіх базах брата ў Аляксандра няма. Ягоны бацька памёр і пахаваны ў Горлаўцы. Невядома, кім быў ягоны брат і калі загінуў на вайне. Лукашысцкі канал піша, што пасмяротна яго ўзнагародзілі ордэнам і пахавалі побач з бацькам.
Аляксандр купіў для расійскіх войскаў паўэрбэнкі, бензапілу, дызельны генератар і медыцынскія прэпараты (праўда, не ясна, на якія грошы, з улікам яго працоўнай біяграфіі). Усё гэта з дапамогай «валанцёраў» з РФ ён здолеў перадаць падраздзяленням. Наколькі вядома, ён ужо вярнуўся дадому.
«Наша Ніва» звярнулася да яго па каментар, але Аляксандр не стаў гаварыць.
«Выбачайце, мне нецікавыя вашы пытанні», — адказаў ён.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ«Беларусы, якія дома, чакайце нас». Былы рознарабочы з Лунінеччыны ваюе за Расію — узяў пазыўны «Бульба»
Інструктар «Вагнера» з пазыўным «Брэст»: Беларусь — такі ж кірунак, як і іншыя. А мы спатрэбімся перад выбарамі
Штурмавік Палка Каліноўскага пра расійскіх салдат: Сядзеў з паўтарашкай піва каля падʼезда, а цяпер з такімі ж прыдуркамі едзе «мачыць укропаў»
Каментары
генератар і медыцынскія прэпараты (праўда, не ясна, на якія грошы, з
улікам яго працоўнай біяграфіі)
Зразумела, што ў маргінала з дэпресыўнага рэгіёна на Гомельшчыні грошаў на падарункі расейскім акупантам ва Ўкраіне няма. Зрэшты іх мае лукашэнкаўская мастачка-прапагандыстка Жыгімонт, за халуйскія творы якой шчодра плаціць лукашэнка з грошаў беларускага бюджэту. Дарэчы, менавіта яна стаіць побач з сабжам.
Хорошие новости!
Губернатор
Могилёвской области Анатолий Исаченко на встрече с представителем Фонда
Талая в Могилёве Виталием Берёзко поддержал идею принять на
оздоровление и отдых группу детей с Донбасса!
Губернатором даны
соответсвующие поручения и работа по подготовке программы пребывания
началась. А сотрудники Фонда Талая при поддержке Постоянного комитета
Союзного государства Беларуси и России приступили к формированию первой
группы деток в Могилёв. География отдыха в Беларуси расширяется. Будем
надеяться, что в скором времени каждый регион будет участником программы
«Мы - одна семья!» по примеру Минска, Новополоцка, Солигорска, Гомеля и
Могилёва.