«У мяне атрымліваецца адкладаць 80% свайго даходу! Гучыць фантастычна, але гэта сапраўды так. Распавядаю, як уладкаваны мой бюджэт і колькі мне ўдалося сабраць з такім падыходам», — гісторыю Святланы, якая мае досвед працы восем гадоў, расказвае Devby.io.
Не плачу за кватэру, не трэба шмат адзення і касметыкі
«Я працую тэсціроўшчыцай у беларускай дзяржканторы. Да гэтага працавала ў прыватнай кампаніі, але прадукт таксама быў разлічаны на беларускі рынак».
Жыву з хлопцам у кватэры яго бацькоў. Таму на арэнду не трацімся. На прадукты скідваемся разам. У нас ёсць агульная скарбонка, куды мы складаем гатоўку. На выходных я падзарабляю на стайні (больш для душы, чым для грошай), грошы туды таксама ідуць у тую самую скарбонку.
Са свайго заробку трачу рэгулярна на:
- абаненцкую плату за сувязь,
- праязны на метро,
- на праезд (маршрутка) для паездак на стайню.
Яшчэ з тратаў могуць быць падарункі блізкім. Калі планую падарыць нешта дарагое, то адкладаю асобна.
Часам можам зайсці ў шаурмічную або рэдка замовіць нешта ў офіс з ежы. Звычайна я бяру ссабойкі.
Абутак і адзенне я купляю рэдка, мне камфортна хадзіць у адным і тым жа. Манікюр, педыкюр раблю сама. Фарбавацца не люблю, таму на дэкаратыўную касметыку таксама не трачу. Валасы не фарбую — падабаецца натуральны колер, стрыжэ мяне мама раз у пару месяцаў. Машыны ў мяне таксама няма, а гэта звычайна прыстойны артыкул выдаткаў.
Усё адносна дарагія рэчы (гадзіннікі, навушнікі, электронная кніжка) мне падарыў хлопец. Хацелася б змяніць тэлефон, але пакуль прыярытэтнае паехаць кудысьці ў адпачынак. Камунальныя плацяжы + інтэрнэт аплачвае хлопец. Ён працуе рэпетытарам англійскай, даход у нас прыкладна аднолькавы.
Калі ідзём у кафэ або рэстаран, то аплачвае хлопец. Калі ідзём у тэатр, то квіткі купляе хтосьці з нас. У падарожжа ўкладваюцца абодва пароўну. Асабістыя патрэбы (адзенне, тавары для догляду за сабой, хобі) задавальняе кожны сам свае. Перыядычна хлопец мне можа нешта купіць з адзення. Нядаўна купіў зімовую куртку.
Калі нешта тэрмінова трэба купіць з адзення ці нешта для дома, то менш адкладаем. Але такое бывае рэдка. За дастаўку ежы дадому плаціць хлопец.
Стыль жыцця або свядомая эканомія?
Як толькі атрымліваю заробак, то я адразу ж купляю валюту на пэўную суму. Спачатку на рахунку збіраю даляры, потым здымаю, калі некалькі тысяч назбіраецца. Цяпер пачала ў еўра збіраць — за падарожжа часта трэба плаціць менавіта ў гэтай валюце. Захоўваю грошы проста ў кэшы, я нічога не разумею ў інвестыцыях.
Дарэчы, тое, што я адкладаю ў валюце, вельмі дапамагае эканоміць. Калі скарбонка будзе ў беларускіх рублях, то туды вельмі проста залезці. А так трэба ісці, мяняць грошы.
Вядома, бываюць сітуацыі, калі да заробку яшчэ тыдзень, а засталося 30 рублёў. І нічога, жыву на гэтыя грошы. Ежа ж закупляецца з загадзя адкладзеных грошай. Праязны загадзя аплачаны. Вось гэта і прывучае да рацыянальнай траты грошай. Зло — гэта Wildberries, але не будзеш жа ты на апошнія грошы там нешта купляць?
У маім выпадку такая эканомія — гэта выбар. Мне ж не трэба карміць сям'ю з трох чалавек на 1500 рублёў. Мой хлопец таксама не транжырыць, як і многія мужчыны, рэдка купляе вопратку.
Я такі чалавек, што, калі не буду сябе моцна абмяжоўваць (пры атрыманні даходу адразу купляць на пэўную суму валюту), то грошы патрачу на ўсякае глупства. Чалавек-крайнасць.
З такім падыходам мне ўдалося сабраць каля 17 тысяч долараў за 5 гадоў. Пакуль не ведаю, куды іх выдаткаваць. Думаю пра кватэру, але часам хочацца выдаткаваць усё на падарожжа ў экзатычныя месцы.
Беспрацоўны айцішнік збірае на арэнду кватэры праз «Байсол». У інстаграме абурыліся, калі ён запосціў новыя красоўкі
«Толькі адна шыльда можа абысціся ў некалькі тысяч». Распрацоўшчык купіў кавярню, але праз год з радасцю вярнуўся ў ІТ працаваць на «чужога дзядзьку»
Мужчыну, якога затрымалі пасля вяртання з Польшчы, будуць судзіць за «здраду дзяржаве»
У Магілёве мужчына адбіваўся ад губазікаўцаў нажом
Каментары