З'явілася АЎДЫЯ, як уся камісія з Віцебска цісне на настаўніцу, каб тая падпісала сфальсіфікаваны пратакол
На YouTube з'явілася яшчэ адно аўдыяпацвярджанне, як праходзіла галасаванне на выбарах прэзідэнта ў Віцебску: старшыня ўчастковай выбарчай камісіі №26 у СШ №44 Марына Печань прымушае калег падпісаць сфальсіфікаваны пратакол, піша TUT.BY. Адзначым, што гэта ўсё тая ж 44-я віцебская школа, у якой раней з'явіўся аўдыязапіс, які пацвярджае, што, як мяркуецца, кіраўнік раёна Сяргей Сташэўскі прымушаў настаўнікаў на ўчастку №25 змяніць пратакол пасля выбараў.
На новым запісе чутна размова старшыні ўчастковай камісіі, выхавальніцы прадоўжанага дня віцебскай СШ №44 Марыны Печань, з яе членамі.
Марына Печань і калегі просяць падпісаць «іншы» пратакол, які адрозніваецца ад гэтага, настаўніцу, да якой звяртаюцца «Света».
Святлана пярэчыць:
— Тут няпраўда, Марына Мікалаеўна.
— Я разумею, што тут няпраўда, Света, — згаджаецца Марына Печань.
Далей некаторыя фразы вымаўленыя неразборліва.
— І як я буду свайму дзіцяці ў вочы глядзець? — пытаецца сябра камісіі Святлана.
(Мяркуючы па ўсім, гэта настаўніца малодшых класаў Святлана Шунякова. З усіх членаў камісіі толькі яе імя ў падпісаным пратаколе пачынаецца на С. і толькі яе подпісу ў ім няма. — Заўв. TUT.BY.)
Фота прадастаўлена віцебскімі незалежнымі назіральнікамі
— Света, як ты не можаш зразумець: іх знімуць заўтра [як мяркуецца, гаворка пра сфальсіфікаваныя пратаколы].
— Марына, я цябе прасіла: не ўмешвай мяне [усе]. Я не хацела [быць у камісіі]. Я ў траўні табе пра гэта казала.
— Канец [меркавана — фальсіфікацыям пры падліку галасоў на выбарах] будзе, але, напэўна, не ў гэты раз.
— Хай будзе канец, але не з маім подпісам. Хочаце, падрабляйце [мой подпіс].
— Але ў мяне не прымуць дакументы, Света, — спрабуе ўгаварыць калегу Марына Печань.
— Марына, не цісні мне на сумленне. Я не ведаю, як мне спаць, калі я падпішу гэта.
Святлану «бяруць у абарот» і іншыя калегі:
— У нас ёсць дзеці, мы ўсе за іх баімся. Ёсць крэдыты.
— Вось менавіта: у мяне ёсць дзеці, — адстойвае сваю пазіцыю Святлана.
У нейкі момант у памяшканні гучаць мужчынскія галасы:
— Дзяўчаты, вам дапамагчы?
— Не, пакуль усё добра.
Святлану зноў пачынаюць «апрацоўваць».
— Я не змагу выехаць, пакуль не будзе да канца падпісаны пратакол, — кажа старшыня камісіі.
— Ну як так, Марына? — здзіўляецца Святлана. — Нават блізка там [у пратаколе] няма таго, што праўда!
— Я разумею гэта ўсё. Света, у мяне ў самой вось тут вось [як мяркуецца, паказвае на горла], — запэўнівае Печань.
— Я вас прасіла-маліла: не стаўце мяне нікуды, — амаль са слязьмі кажа Святлана.
Жанчыны працягваюць эмацыйна абмяркоўваць тое, што адбываецца.
У памяшканне зноў заходзіць мужчына:
— Можа быць, нам умяшацца ў гэты працэс?
— Не, не трэба, — запэўніваюць яго жанчыны.
— А вы сёння будзеце спаць наогул? — пытаецца ў калег Святлана.
— Давайце не будзем гучна гаварыць, прыцягваць да сябе ўвагу, — сыходзіць ад адказу на пытанне Печань.
У рэшце рэшт Святлану даводзяць да слёз, але яна не падпісвае пратакол.
Адна з калегаў у яе пытаецца:
— Света, што нам рабіць?
— Жыць сумленна, — адказвае педагог.
TUT.BY не змог атрымаць аператыўны каментар па сітуацыі ні ў аднаго з меркаваных удзельнікаў.
Мы датэлефанаваліся толькі да дырэктара СШ №44 Віцебска Сяргея Піталенкі.
— Вось ужо другі аўдыязапіс з вашай школы трапіў у інтэрнэт.
— На жаль.
— Скажыце, на гэтым запісе размаўляюць паміж сабой супрацоўнікі вашай школы?
— Не ведаю. Не буду каментаваць. Як гаворыцца, я на паўзе. Я быў на ўчастку №25, займаўся сваёй працай. І што адбывалася на ўчастку №26, не ведаю.
— Мы можам атрымаць каментары адносна гэтага запісу ва ўдзельнікаў размовы: Марыны Печань і Святланы Шуняковай?
— Яны ўсе ў адпачынку. У школе іх няма.
Каментары