Жонка Бяляцкага: «Алесь варты Беларусі». У Вільні прэзентавалі кнігі пра яго
У Польшчы і Літве працягваюцца тыдні салідарнасці з Алесем Бяляцкім. Адно з прымеркаваных мерапрыемстваў — прэзентацыя кніг пра нобелеўскага лаўрэата, што адбылася 28 сакавіка ў віленскім Цэнтры беларускай культуры і супольнасці.
Прэзентавалі, перш за ўсё, кнігу выбраных тэкстаў Алеся Бяляцкага, сабраную намаганнямі Беларускага ПЭНа, а таксама кнігу «Алесь Бяляцкі на Свабодзе», выпушчаную «Радыё Свабода», у якой сабраны выказванні, інтэрв’ю і ацэнкі вясноўца.
Імпрэзу наведалі жонка Бяляцкага Наталля Пінчук, а таксама Таццяна Нядбай, адна са складальніц першай з кніг і кіраўніца Беларускага ПЭНа, сябры і калегі Алеся. Прагучаў голас і самога Бяляцкага, праўда, у відэазапісе, зробленым за некалькі месяцаў да арышту. Вось некалькі слоў з той прамовы:
«І мы не чакалі таго маштабу рэпрэсій, які абрынуўся на беларускую грамадзянскую супольнасць у жніўні 2020 года і працягваецца да сёння. Забойствы, сотні параненых, тысячы людзей, якія прайшлі праз катаванні і здзекі. Лукашэнка і яго атачэнне праігнаравалі справядлівае патрабаванне мільёнаў беларусаў аб правядзенні сумленных выбараў, пакаранні вінаватых у злачынствах супраць чалавечнасці і аб вызваленні палітычных зняволеных. У краіне прававы дэфолт і фактычна неабвешчанае ваеннае становішча».
Наталля Пінчук адказала на некалькі пытанняў з залы. Бадай, самае важнае з іх гучала так: «Ці дастойная Беларусь Алеся Бяляцкага? Такое адчуванне, што ёсць невялічкая група тых, каму трэба, а ёсць усе астатнія, каму пляваць». Вось што адказала Наталля:
«Мабыць, варта гэта ўсё памяняць месцамі. Думаю, Алесь варты Беларусі, бо Беларусь — тое, за што варта змагацца ўсімі сіламі, усімі сродкамі і хто як можа. І толькі вось гэтымі дзеяннямі мы можам нешта зрабіць.
Давайце пры ўсім пры тым старацца больш са спагадай ставіцца да іншых, на наш погляд, можа, не зусім такіх важных і лёсавызначальных падзей ці мерапрыемстваў, якія арганізуюцца. Усе мы людзі, і кожны ўсё робіць як умее, і ўмеюць людзі вельмі па-рознаму. Галоўнае, каб мы працавалі і каб мы ішлі ў адным кірунку».
Мовазнаўца Вінцук Вячорка згадаў адну гісторыю пра Бяляцкага. Паводле Вячоркі, у Мірскім замку каля правай франтальнай вежы закапана прысяга, якую даў Алесь Бяляцкі сорак гадоў таму:
«Ён прысягнуў усё жыццё змагацца за незалежнасць Беларусі супраць савецкай імперыі і барацьбу гэтую перадаць дзецям і ўнукам. Нягледзячы на ўсе рэстаўрацыйныя працы ў Мірскім замку і раскопкі, якія там былі, бутэлька тая з прысягай засталася на сваім месцы. Упэўнены, што яна такім ірацыянальным чынам таксама дапамагае яму выстаяць».
Гаварылі і пра тое, ці не зможа Алесь стаць першым прэзідэнтам новай Беларусі, бо чалавек ён сумленны і аўтарытэтны. Відаць, разам з таямнічай прысягай гэтае сумленне і маральны стрыжань — якраз тыя рэчы, што дапамагаюць беларускаму нобелеўцу захаваць сябе ў вязніцы. І тыя, што зрабілі яго легендай.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
Каментары