Чаму выбаршчыкі галасавалі за Трампа?

Як піша The Wall Street Journal, эканамісты сцвярджалі, што эканоміка ЗША на ўздыме, але многія амерыканцы з гэтым не згодны. Разрыў паміж афіцыйнымі данымі і паўсядзённым досведам стаў адной з прычын, па якой многія выбаршчыкі прагаласавалі за Дональда Трампа.

У той час як дэмакраты адзначалі паляпшэнне эканомікі, многія выбаршчыкі заставаліся песімістамі, апісваючы эканоміку як «зламаную». Звычайныя амерыканцы сутыкаліся з высокімі цэнамі на прадукты і паслугі, цяжкасцямі пры набыцці жылля і адчуваннем, што іх мары аб эканамічнай стабільнасці становяцца ўсё больш недасяжнымі.

Падчас прэзідэнцтва Байдэна інфляцыя рэзка ўзрасла, і хоць апошнім часам яна астыла, цэны застаюцца значна вышэйшымі, чым былі, калі Трамп пакінуў пасаду. Па даных Міністэрства працы спажывецкія цэны ў верасні гэтага года былі амаль на 20% вышэйшымі, чым у студзені 2021 года. Гэта найбольшы рост за адзін прэзідэнцкі тэрмін з часоў першых чатырох гадоў знаходжання на пасадзе Рональда Рэйгана (1981-1984).

Гнеў з-за інфляцыі захоўваўся, нягледзячы на ​​няўхільны рост рынку працы і рост заробкаў. Нягледзячы на ​​​​тое, што афіцыйна сярэдняя заработная плата апярэджвала інфляцыю, гэта не адпавядала чаканням значнай колькасці людзей.

96% выбаршчыкаў заявілі, што «высокія цэны на бензін, прадукты і іншыя тавары» былі адным з фактараў іх галасавання, паведамляе AP VoteCast.

Многія амерыканцы адчуваюць фінансавы ціск з-за высокіх працэнтных ставак. Паводле даных Федэральнай рэзервовай сістэмы, да пачатку павышэння ставак у 2022 годзе сярэдняя стаўка па крэдытных картах складала 14,6%, а да жніўня 2024 года, калі адбылося першае зніжэнне ставак, яна дасягнула 21,8%.

Працэнтныя стаўкі таксама выраслі на аўтакрэдыты і іпатэку: напрыклад, сярэдняя стаўка па 30-гадовай фіксаванай іпатэцы паднялася з менш за 3% у пачатку прэзідэнцтва Байдэна да 7,8% у мінулым годзе — узроўню, які не назіраўся дзесяцігоддзямі. Нядаўна стаўка знізілася да 6,7%, але па-ранейшаму застаецца высокай.

Цэны на жыллё таксама рэзка выраслі. Індэкс даступнасці жылля Нацыянальнай асацыяцыі рыэлтараў, які ўлічвае сярэднія цэны на дамы, стаўкі па іпатэцы і даходы сем'яў, паказвае, што даступнасць жылля цяпер на самым нізкім узроўні з пачатку 1980-х гадоў.

Менавіта на расчараванне і незадаволенасць простых амерыканцаў зрабіў стаўку Трамп, калі звяртаўся да выбаршчыкаў, абяцаючы вярнуць даступнасць жыцця і аднавіць веру ў «амерыканскую мару», заявіўшы, што пад яго наглядам «інфляцыя цалкам знікне».

Ён змог прыцягнуць выбаршчыкаў, якія лічылі, што краіна рухаецца ў няправільным напрамку і абвінавачвалі ў гэтым прэзідэнта Джо Байдэна. Харыс не змагла дыстанцыявацца ад Байдэна і прапанаваць свае ўласныя рашэнні праблем, што таксама адыграла ролю ў яе паражэнні.

Адпаведна апытанням, прыкладна 40% выбаршчыкаў заявілі, што эканоміка з'яўляецца іх галоўнай праблемай, нашмат апярэджваючы любую іншую праблему, і гэтыя выбаршчыкі аддалі перавагу Дональду Трампу ў суадносінах 60% да 38%.

Памылкі дэмакратаў

Па меркаванні экспертаў, на вынікі галасавання таксама паўплывалі памылкі дэмакратаў у арганізацыі і правядзенні сваёй выбарчай кампаніі.

Як піша WSJ, адной са стратэгічных памылак Дэмакратычнай партыі стала тое, што не было падрыхтаванае плаўнае пераключэнне на новае пакаленне лідараў.

Нягледзячы на ​​абяцанне Байдэна перадаць эстафету, у ліпені Харыс была вылучана на перадавую без належнай падрыхтоўкі, што паставіла яе ў слабую пазіцыю перад кандыдатам, які ўжо валодаў трывалай падтрымкай сярод выбаршчыкаў.

Другой памылкай дарадцаў Харыс была іх вера ў тое, што для перамогі дастаткова прадэманстраваць, што Трамп не варты другога тэрміну. Яны спадзяваліся, што скандальныя выказванні Трампа згуляюць ім на руку і дапамогуць прадэманстраваць яго недастатковую кваліфікацыю. Аднак іх аптымізм аказаўся памылковым, паколькі выбаршчыкі былі больш заклапочаныя праблемамі інфляцыі і міграцыі, чым асабістымі якасцямі Трампа.

Яшчэ адной праблемай кампаніі Харыс стаў позні зварот да чарнаскурых, лацінаамерыканцаў і звычайных рабочых у штатах, якія вагаюцца. Меседж, які яна дасылала гэтым групам, быў недастаткова выразным і не пераканаўчым. Час для вырашэння гэтага пытання быў упушчаны, і з-за гэтага Харыс страціла падтрымку значнай часткі выбаршчыкаў.

Акрамя таго, Харыс не змагла дыстанцыявацца ад радыкальных рухаў унутры Дэмакратычнай парты, якія выступаюць, напрыклад, за скарачэнне фінансавання паліцыі і лібералізацыю міграцыйнай палітыкі.

Вынікам непрадуманай стратэгіі стала тое, што Камала Харыс страціла значную частку падтрымкі сярод розных груп выбаршчыкаў — і сярод мужчын, і сярод жанчын. Яна страціла частку галасоў сярод выбаршчыкаў з вышэйшай адукацыяй і моцна прайграла сярод тых, хто яе не мае, а гэта амаль 60 працэнтаў электарату.

У той жа час падтрымка Трампа сярод чарнаскурых выбаршчыкаў, якія традыцыйна галасуюць за дэмакратаў, узрасла ўдвая і склала 16%, а сярод лацінаамерыканцаў вырасла на 6 працэнтных пунктаў да 41%.

Харыс таксама страціла пазіцыі сярод выбаршчыкаў з гадавым даходам ніжэй за 100 тысяч даляраў, але выйграла сярод больш заможных груп, чый даход перавышае гэтую суму.

Такім чынам, незадаволенасць выбаршчыкаў бягучым станам спраў у краіне адыграла ключавую ролю ў перамозе Трампа, мяркуюць эксперты. Выбаршчыкі шукалі пераменаў і новага лідара, які мог бы прапанаваць альтэрнатыву дзейнай адміністрацыі.

Трамп здолеў пазіцыянаваць сябе як кандыдат, здольны ўнесці змены, што прыцягнула мноства выбаршчыкаў, у тым ліку тых, хто традыцыйна падтрымліваў Дэмакратычную партыю. Гэты запыт на перамены, нараўне з няздольнасцю Камалы Харыс дыстанцыравацца ад непапулярнага Байдэна і правільна выбудаваць стратэгію сваёй кампаніі, прывёў Трампа да перамогі.

• 0
• 0
• 1
• 1
• 0
• 0
• 0
• 0