Усяго патроху22

«Бансай прыйшлося закапаць на лецішчы ў бацькоў». Як беларусы з’язджалі за мяжу без любімых раслін

Рэпрэсіі ў Беларусі змусілі многіх эміграваць цэлымі сем'ямі. Людзі пакідалі ўсё — у тым ліку вазоны з кветкамі, з якімі ў многіх звязаныя і ўспаміны, і любоў. Але ж кожны верыць у вяртанне. «Наша Ніва» распытала ў чытачоў, як яны захоўваюць свой зялёны набытак.

Тут і далей — ілюстратыўныя фоты з беларускіх кватэр.

Адна з нашых чытачак, Кацярына (імя змененае), усё жыццё любіць кветкі і расліны. Жанчына жыла ў невялікай кватэры пад дахам пяціпавярховіка ў адным са спальнікаў сталіцы, і ўжо немаладою завяла дома шмат кветак. Кацярына натхнёна расказвае, што кожны куток, падаконнік і кожная паліца ў яе былі ў кветках: «Розныя архідэі, сукуленты, фікусы, кодыумы, гіпераструмы, пеларгоніі, фіялкі, катарантусы — раслі ўсе».

Потым жанчына вырашыла яшчэ і ўпрыгожыць лапік зямлі ля пад’езда. Яна стварыла там кампазіцыі з камянёў і раслін, для чаго купляла на Камароўцы і ў крамах цікавыя кветкі: лілеі, вяргіні, лаванду, ружы і клематысы.

А потым надышлі падзеі 2020-га, пасля якіх жанчына вырашыла змяніць месца жыхарства.

У выніку яе кветкі раз’ехаліся па ўсёй Беларусі: самы вялікі фікус пад столь забрала суседка, самыя далікатныя апынуліся дома ў мінскай сяброўкі Кацярыны. Частку жанчына перадала сяброўцы ў цэнтр дзіцячай творчасці ў раённым гарадку, некаторым кветкам знайшла гаспадароў праз тэматычныя групы ў фэйсбуку. Клумбу, створаную жанчынай, цяпер даглядаюць суседкі.

Іншы чытач, Іван, яшчэ да пераезду за мяжу стаў вывучаць магчымасці, як пакідаць расліны на доўгі час. Кветак у мужчыны багата — ад звыклых фікусаў і алоэ да больш незвычайных гранатаў і авакада. Аднойчы, калі трэба было з’язджаць на адпачынак, Івану давялося вырашаць пытанне з паліваннем раслін.

Дапамагла сістэма аўтапалівання: яна працуе цалкам самастойна, трэба толькі раз на некалькі месяцаў падліваць ваду.

Толькі адзінкі самых слабых раслін не перажылі пераход на аўтапаліў.

Пасля падзей 2020-га Іван пачаў раздумваць пра пераезд. Пачатак вайны ва Украіне стаў для мужчыны апошняй кропляй, бо было незразумела, забяруць яго на вайну ці не. Пераязджаць давялося хутка — на зборы беларус меў 1—2 дні, таму браў з сабой толькі самае каштоўнае, і любімыя расліны проста не ўлезлі ў машыну. Але ж аўтапаліванне працуе, і мужчына адчувае сябе збольшага спакойным за кветкі. На крайні выпадак, тлумачыць Іван, можна будзе іх пазней перадаць у добрыя рукі.

Некаторым беларусам знайсці новы дом для раслін дапамагаюць мясцовыя чаты. Так здарылася з Настассяй, якая пераехала ў іншую краіну ў канцы лютага гэтага года, але ж сам пераезд рыхтавала некалькі месяцаў.

За тры месяцы да ад’езду жанчына зрабіла фота ўсіх кветак, выставіла іх у чаце і прадала частку з іх за сімвалічныя грошы: напрыклад, фікус і малачай хутка знайшлі новых гаспадароў. Іншыя расліны — філадэндрон, сінгоніумы і бягоніі — Настасся раздала сваякам і сябрам, і расказвае, што кветкі ў новых умовах адразу ж пачалі хварэць. Частку кветак беларуска пакінула новым гаспадарам кватэры, а некаторыя — юку ў чалавечы рост і пеларгоніі — выставіла на лесвічную пляцоўку.

Каб перавезці расліны ў ЕС, трэба атрымаць фітасанітарны сертыфікат, і звычайныя рэлаканты вельмі рэдка на гэта ідуць. Але часам людзі, нягледзячы на рызыку, усё-такі перавозяць з сабой расліны, Настасся так і зрабіла. Яна ўзяла з сабой парасткі некалькіх раслін, загарнула іх у пакет і паклала сярод вопраткі і кніжак.

Не ўсе гісторыі пераезду з раслінамі пазітыўныя. Наш чытач Андрэй (імя змененае) расказвае, што да пераезду меў шмат раслін і ў доме, і ў садку ля яго: вырошчваў кветкі, дрэвы бансай. Калі давялося з’язджаць, частку з іх атрымалася раздаць знаёмым і тым, хто вырошчвае расліны, але не ва ўсіх выпадках кветкам удалося знайсці гаспадароў — у сяброў і знаёмых мужчыны ўжо не было месца, каб прымаць новых гадаванцаў.

У выніку шмат раслін загінула. Дрэвы бансай, як расказвае мужчына, увогуле прыйшлося закапаць на лецішчы ў бацькоў, забраць з сабой расліны ў мужчыны не атрымалася. Частка з раслін загінула, бо засталася ў Андрэя на працы, дзе не было каму іх даглядаць.

Іншай чытачцы, Ганне, больш пашчасціла: сваю калекцыю з амаль 50 раслін яна падзяліла паміж сябрамі, суседкай па кватэры і офісам маці. Адну вялікую манстэру беларуска прадала праз інтэрнэт, і цяпер кветка жыве ў адной з мінскіх кавярняў. 

Нягледзячы на развітанне з калекцыяй, ад любові да раслін Ганна не адмовілася: пасля паўгода ў Варшаве дзяўчына пачала набываць кветкі, і цяпер у яе ў пакоі ўжо чатыры расліны. 

Абмен раслінамі, барахолкі і перавозка па парастках

Пра тое, што рабіць з раслінамі, калі пераязджаеш, блог «Праект 1906» пагутарыў з Аляксандрай, кіраўніцай праекта «Душа Ботаника». Гэтая ініцыятыва некалі вырасла з арт-прасторы, дзе ладзіліся мерапрыемствы і майстар-класы.

Гэтую прастору супрацоўніцы праекта зрабілі дужа зялёнай, напоўнілі яе вялікай колькасцю раслін. Праз гэта супрацоўніцы праекта ўзялі на сябе праблему раслін і дапамогі людзям з імі, тым больш што сама Аляксандра — эколаг па адукацыі і раслінамі займаецца ўсё жыццё. Таму і свой праект яна ператварыла ў кансультацыйны: пачала расказваць, як даглядаць расліны і як знайсці новага гаспадара для расліны, якая табе больш не патрэбная.

Спачатку «Душа Ботаника» Аляксандры працавала выключна ў Мінску, але з часам дзяўчына вырашыла паехаць з краіны. Незадоўга да гэтага беларуска сабрала каманду дзяўчат, якія, як і яна сама, любяць расліны і гатовыя падказаць, як іх даглядаць, гэтая ж каманда працягвае працаваць і цяпер. Сама Аляксандра цяпер жыве ў Вільні, яшчэ адна супрацоўніца праекта — у Варшаве, таму праект, як кажуць дзяўчаты, пашырыўся яшчэ на дзве еўрапейскія сталіцы.

Аляксандра, калі ёй давялося пераязджаць, вырашыла не шукаць магчымасці атрымаць той фітасанітарны сертыфікат, што дазваляе ўвезці кветкі ў ЕС. Таму ёй давялося шукаць тых, хто здолее прыняць расліны з яе багатай калекцыі. І — добрая навіна: калі ў вас няма сваякоў ці знаёмых, якія б прынялі вашы расліны ў дар, зусім не абавязкова закопваць іх ці выкідваць.

Аляксандра расказвае, што ёсць арганізацыі, куды можна перадаць непатрэбныя расліны.

Некалі іх прымаў, напрыклад, дабрачынны праект KaliLaska, але цяпер лепш удакладніць у праекта, ці гатовыя яны прымаць расліны.

Аляксандра тлумачыць: «Калі я з’язджала, супрацоўнікі ўжо не надта ахвотна прымалі расліны, бо ім не было потым куды іх перадаваць, але такі варыянт яшчэ існаваў. Нейкую частку раслін KaliLaska пакідалі ў сваёй краме, нешта забіралі сабе супрацоўнікі крамы, а самыя слабыя расліны мы забіралі ў наш праект на лячэнне і потым уладкоўвалі далей».

Можна звярнуцца ў мінскі праект Biblio.plant, які ладзіць абмен раслінамі, і праз яго знайсці новых гаспадароў сваім кветкам.

У гэтым праекце вам трэба будзе пакінуць фота расліны і спасылку на сябе, удакладніць, у якім раёне Мінска вы жывяце, і да вас прыедзе чалавек, якому прыглянецца ваша расліна.

Калі ж вы не маеце часу, то, расказвае Аляксандра, можна пісаць і ў «Душу Ботаника».

Дзяўчына гатовая дапамагчы: яна можа знайсці раслінам новы дом сярод тых аб’ектаў, якія некалі дзяўчыны дапамагалі азеляняць.

Іншыя варыянты — пакінуць аб’яву на Kufar.by, што шукаеце раслінам іншых гаспадароў, або, зноў жа, звярнуцца да знаёмых. Аляксандра запэўнівае, што на «Куфры» ёсць чытачы, якія спецыяльна сочаць за сайтам, каб знайсці расліны, і калі ставіць на расліну мінімальную цэну або прапаноўваць яе забраць бясплатна, кветка вельмі хутка знойдзе новага гаспадара.

Калі расліна ў дрэнным стане, хварэе, яе экспертка раіць проста выставіць у пад’езд — магчыма, нехта яе перахопіць. У некаторых краінах Еўропы, кажа Аляксандра, прынята пакідаць ля дамоў непатрэбную мэблю і прадметы ўжытку, таму, напэўна, можна так выставіць і расліны.

У выпадку, калі вы жадаеце перавезці расліну з сабой, Аляксандра нагадвае, што ў ЕС, куды часцей за ўсё перабіраюцца беларусы, цэлыя расліны ў вазонах можна законна перавезці толькі з наяўнасцю фітасанітарнага сертыфіката, атрымаць які даволі складана. А вось на парасткі і калівы сертыфіката не трэба, бо, згодна з фармулёўкай еўрапейскага заканадаўства, сертыфікат патрэбны менавіта пры перавозцы раслін у вазонах, а не зрэзаных кветак. Сукуленты, тлумачыць Аляксандра, спакойна пераносяць пераезд, а вось калі расліна мае выражаную каранёвую сістэму, варта абгарнуць яе корань вільготнай анучай і зверху яшчэ цэлафанавым пакетам, каб зрэз не засох. Пры першай магчымасці пастаўце парастак у ваду на новым месцы, а потым перасадзіце ў новы вазон.

«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны

ПАДТРЫМАЦЬ
 

«Свет развальваецца на кавалкі, а ты радуешся, што памідорка саспела». Беларуска зрабіла гарод на балконе — паглядзіце на яе ўраджай

Раім добры спосаб паліву раслін — ён падыдзе на час спёкі і ад’езду

Хочаце вырасціць дома расліну, але вы далёкія ад гэтага? Вам дапамогуць сукуленты

Каментары2

  • Satan
    25.09.2022
    Я закусил текилу любимым кактусом, когда уезжал.
  • хх
    26.09.2022
    НН пра расліны... а не пра коцікаў ці сабачач, ці рыбак...
    і ў людзей хоць час быў падумаць пра расліны... не ляцелі ракеты... не рушыліся дамы

КДБ выпадкова выдаў двух супрацоўнікаў, адказных за стварэнне спіса «тэрарыстаў»18

КДБ выпадкова выдаў двух супрацоўнікаў, адказных за стварэнне спіса «тэрарыстаў»

Усе навіны →
Усе навіны

У Шчучынскім раёне двое дзецюкоў скралі, а затым вярнулі назад двух парсючкоў

Пакаленне «ні-ні»: хто яны такія і наколькі гэта небяспечная тэндэнцыя?12

У Данецку пасля выбуху ў машыне загінуў начальнік Аленаўскай калоніі ДНР. Яго жонцы адарвала нагу9

Пентагон назваў выдаткі Расіі на вайну з Украінай1

Даляр каштуе менш за 3,4 рубля

Барысаў чакае Лукашэнку — тэрмінова кладуць асфальт і косяць траву5

Беларускі IT-прадпрымальнік Маханёк расказаў, чаму выбраў для жыцця дарагі Нью-Ёрк3

На матчы «Легія» — «Дынама» былі затрыманыя двое мужчын, якія здымалі беларускіх заўзятараў15

«Асад паў. Не бойцеся». Як вызваляюць вязняў сумна вядомых турмаў Сірыі6

больш чытаных навін
больш лайканых навін

КДБ выпадкова выдаў двух супрацоўнікаў, адказных за стварэнне спіса «тэрарыстаў»18

КДБ выпадкова выдаў двух супрацоўнікаў, адказных за стварэнне спіса «тэрарыстаў»

Галоўнае
Усе навіны →