Kolery Vialikaha Kniastva. Biełarus zaviaršyŭ hrandyjoznuju vystavu va Urocłavie
U interviju Svabodzie mastak raspavioŭ pra svaju najnoŭšuju pracu, paśla jakoj vyrašyŭ uziać adpačynak.
«Mastaki Vialikaha Kniastva zaŭsiody byli mocnyja kolerami»
Ekspazycyja Taraseviča adbyvałasia ŭ Muzei architektury. Heta adziny muzej u Polščy, całkam pryśviečany architektury. Vystava składałasia z troch častak, jakija pakazvali evalucyju mastaka — ad tradycyjnych karcinaŭ na pałatnie i papiery praź instalacyi ŭ interjery muzeju da adaptacyju muzejnaha sadu.
«Ja pakazvaju pryrodu ź jak maha bolšaj dolaj syntezu. Rablu heta sučasnaj maneraj žyvapisu. Maje pracy majuć charaktar suzirańnia. My, mastaki, jakija vyjšli ź Vialikaha Kniastva Litoŭskaha, zaŭsiody byli mocnyja kolerami i duchoŭnaściu. Tamu moj styl davoli naturalny dla našych abšaraŭ. U Polščy, naprykład, žyvapis symbaličny, adčuvajecca vialiki ŭpłyŭ katalictva, kanflikty z Berlinam i Maskvoju. U maich pracach hetaha niama», — tłumačyć mastak.
«Heta była najciažejšaja praca»
Ale hetym razam katalictva ŭsio ž było prysutnaje ŭ pracy Taraseviča. Fonam. Muzej architektury, dzie prachodziła jaho vystava, raniej byŭ bernardynskim klaštaram. Mienavita pieršaja funkcyja hetaha miesca natchniła Taraseviča na niezvyčyjny eksperyment.
«U Viciebsku moj rośpis zamalavali»
«Kali ja dumaju pra Biełaruś, to pieršaje, što prychodzić mnie ŭ hałavu, — niešta narodnaje. Ja, naprykład, zdalok adroźniu ŭkrainskuju, rasiejskuju i biełaruskuju vyšyŭki. Ja dumaju, što treba pieraasensavać narodnuju vyšyŭku i zrabić z hetaha zychodny punkt», — kaža mastak.
U Biełarusi Lavon Tarasevič byŭ apošni raz dva hady tamu. Jon čytaŭ lekcyju ŭ Akademii mastactvaŭ. Ale na tvorčuju pracu ŭ Biełarusi ŭ mastaka niama ani času, ani žadańnia. Adbiła achvotu vystava ŭ Pałacy mastactvaŭ i prablemy ź Ministerstvam kultury i tahačasnym vice-ministram Uładzimieram Ryłatkam.
Čały: Čym daŭžej Łukašenka marudzić z vybarami, tym bolš arhumientaŭ, kab jamu nie iści15
Kamientary