Навука і тэхналогіі11

Вучоныя разгадалі загадку паўднёвага паўшар'я

Навукоўцы даўно імкнуліся зразумець, чаму паўднёвае паўшар'е, якое багатае акіянамі, на здымках з космасу выглядае такім жа яркім, як паўночнае, якое пакрытае сушаю.

Суша и море неравномерно распределены в северном и южном полушариях. Land and sea are unevenly distributed in the northern and southern hemispheres Суша і мора нераўнамерна размеркаваныя ў паўночным і паўднёвым паўшар'ях
Суша і мора нераўнамерна размеркаваныя ў паўночным і паўднёвым паўшар'ях. Здымак NASA / Reto Stöckli

Кантыненты і акіяны размеркаваны на Зямлі нераўнамерна: 68% усёй сушы на Зямлі прыпадае на паўночнае паўшар'е. У выніку доля акіяна ў паўночным паўшар'і складае 60%, а ў паўднёвым — больш за 80%. Гэта асіметрыя мае наступствы для шматлікіх біяхімічных кругаваротаў, а таксама для атмасферы і клімату. Адзін з іх заключаецца ў тым, што цёмная паверхня мора атрымлівае менш сонечнага святла, чым участкі сушы.

Такім чынам, калі глядзець з космасу, паўднёвае паўшар'е павінна здавацца значна цямнейшым, чым поўначнае. Але насамрэч гэта не так. З космасу паўночнае і паўднёвае паўшар'і здаюцца амаль аднолькава яркімі і адбіваюць прыкладна аднолькавую колькасць сонечнага святла.

Міжнародная група навукоўцаў змагла падрабязней разабраць, што за гэтым стаіць. Са сваімі высновамі яны пазнаёмілі ў артыкуле, надрукаваным у часопісе «Даклады Нацыянальнай акадэміі навук» (ЗША).

Аўтары адзначаюць, што яшчэ ў 1970-х гадах падчас вывучэння дадзеныя першых метэаралагічных спадарожнікаў выклікаў здзіўленне той факт, што ў сярэднім абодва паўшар'і адлюстроўваюць амаль аднолькавую колькасць сонечнага святла, а іх альбеда адрозніваецца ўсяго на 0,1 працэнта.

«Гэтая сіметрыя з'яўляецца часткай цэлага комплексу незразумелых рэчаў. Сярод іх, напрыклад, той факт, што ў абодвух паўшар'ях выпадае прыкладна аднолькавая колькасць дажджоў. Гэтыя сіметрыі дзіўныя, улічваючы вялікія адрозненні ў размеркаванні кантынентаў», — адзначаюць навукоўцы.

Асноўнай прычынай такой сіметрыі з'яўляецца размеркаванне аблокаў. Калі змадэляваць альбеда бясхмарнай Зямлі, то ў паўднёвым паўшар'і яно сапраўды будзе прыкладна на дзесяць працэнтаў ніжэйшым.

Аднак да гэтага часу спрачаліся, ці сапраўды паўднёвае паўшар'е, дзе пераважае акіян, больш воблачнае, чым паўночнае. Каб высветліць гэта, навукоўцы ацанілі глабальныя дадзеныя аб надвор'і з 1950-х гадоў па цяперашні час і звязалі іх з буйнамаштабнымі ўмовамі надвор'я і цыркуляцыяй атмасферы.

Аналіз паказаў, што насамрэч у паўднёвым паўшар'і больш аблокаў. Прычына гэтага ў больш моцных і ўстойлівых штармавых франтах над марамі. «З-за большай плошчы акіяна паўднёвае паўшар'е паглынае больш сонечнага выпраменьвання, у той жа час робячы яго больш штармавым», — тлумачаць даследчыкі.

«Мы выявілі моцную ўзаемасувязь паміж велічынёй баракліннай актыўнасці ў сярэдніх шыротах і альбеда аблокаў. Такім чынам, буйнамаштабная цыркуляцыя, відаць, з'яўляюцца фактарам, які злучае яркасць зямной паверхні і яркасць аблокаў», — адзначаюць у сваім артыкуле навукоўцы.

Праведзеныя даследаванні паказалі, што ў паўночным паўшар'і атмасферны фронт хутка губляе памер і інтэнсіўнасць, як толькі ён ахопліваюць усю сушу. Паколькі водныя паверхні таксама менш шырокія, то над імі таксама развіваюцца менш шырокія атмасферныя франты.

У выніку слабыя і моцныя атмасферныя франты размеркаваны па Зямлі нераўнамерна. Слабыя цыклоны часцей сустракаюцца ў паўночным паўшар'ях. У аналізаваным наборы дадзеных суадносіны склалі 350 у паўночным паўшар'і да 240 у паўднёвым. Сярэднія і моцныя цыклоны больш распаўсюджаныя ў паўднёвым паўшар'і (520 цыклонаў у паўднёвым паўшар'і да 360 у паўночным).

Гэтае нераўнамернае размеркаванне цыклонаў, у сваю чаргу, уплывае на альбеда. Наяўнасць большай плошчы акіяна прымушае паўднёвае паўшар'е паглынаць больш сонечнага святла. Аднак гэта таксама робіць яго больш штармавым, павялічваючы альбеда аблокаў і ўраўнаважваючы розніцу ў адлюстраваным сонечным святле. Гэта кампенсуе больш высокае альбеда яркіх масіваў сушы паўночнага паўшар'я.

Такім чынам, адзначаюць навукоўцы, атрыманыя вынікі тлумачаць фундаментальнае пытанне і паглыбляюць наша разуменне працэсаў на Зямлі і фактараў, якія на іх уплываюць.

Чытайце яшчэ:

Зямля — у бяспецы. Найбліжэйшыя сто гадоў сутыкнення з астэроідам не будзе

Навукоўцы: Пацяпленні на Зямлі здараліся і раней. Але яны не былі глабальнымі

OneSoil навучыўся бачыць пасевы скрозь аблокі

Каментары1

  • Нам усім гамон...
    10.07.2023
    Альбеда - гэта круць!

«Вялікі абсалютна чалавек». Коля Лукашэнка расказаў, што для яго бацька і ў чым ягоная апазіцыйнасць32

«Вялікі абсалютна чалавек». Коля Лукашэнка расказаў, што для яго бацька і ў чым ягоная апазіцыйнасць

Усе навіны →
Усе навіны

Паліцыя зноў разагнала мітынг у цэнтры Тбілісі

Што вядома пра беларуса Віктара Павелку, якога ў Польшчы падазраюць у арганізацыі нападаў на расійскіх апазіцыянераў7

Што свет думае пра вайну ва Украіне цяпер? Карта пазіцый краін1

Камандзір Палка Каліноўскага: Беларускія добраахвотнікі маюць тыя ж сацыяльныя гарантыі, што і ўкраінскія вайскоўцы6

У Грузіі працягваюцца пратэсты, паліцыя прымяніла вадамёты1

Спевака Дзядзю Ваню будуць судзіць за ўдзел у пратэстах4

Навукоўцы знайшлі тлумачэнне «туману ў галаве» пасля кавіду1

Мінскія ўлады прадпісваюць упрыгожваць навагоднія вітрыны толькі «элементамі славянскага паходжання»7

Дэпартамент дзяржбяспекі Літвы кажа, што рост колькасці імігрантаў з Беларусі ўяўляе пагрозу. Але па статыстыцы беларусаў у Літве становіцца менш10

больш чытаных навін
больш лайканых навін

«Вялікі абсалютна чалавек». Коля Лукашэнка расказаў, што для яго бацька і ў чым ягоная апазіцыйнасць32

«Вялікі абсалютна чалавек». Коля Лукашэнка расказаў, што для яго бацька і ў чым ягоная апазіцыйнасць

Галоўнае
Усе навіны →