Piać faktaŭ pra Viktara Šejmana

1. Šlejf

Viktar Šejman pieršy raz staŭ pamočnikam Alaksandra Łukašenki-prezidenta ŭ 1994 hodzie, adrazu paśla jahonaha abrańnia. Paśla taho jon byvaŭ i ŭ kreśle kiraŭnika Administracyi prezidenta, i sakratara Rady Biaśpieki, i hienieralnaha prakurora.

Pamočnikam prezidenta pa asablivych daručeńniach u struktury dziaržsakratyryjata Rady Biaśpieki Šejman staŭ u 2009 hodzie. I z hetaj pasady kuryravaŭ dalikatnyja prajekty ŭ Vieniesuele (pry hetym sieŭ u turmu Šaŭcoŭ z Trastbanka i «Biełzamiežbuda»), ale nie tolki ŭ Vieniesuele.

Pra vahu Šejmana jak pamočnika śviedčyć toj fakt, što ŭ 2010 hodzie jon vyjechaŭ z Maskvy ŭ Miensk na chutkaści 140 km/h džypam Toyota Land Cruiser sa śpiecsupravadžeńniem milicejskaha kartežu.

U 2010 hodzie Šejman prysutničaŭ na naradach u Alaksandra Łukašenki pa pytańniach praviadzieńnia «prezidenckich vybaraŭ», paśla jakich zdarylisia aryšty j pahrom apazicyi.

Šejmana bajacca. Złaviesny šlejf ciahniecca z 1999 hoda, kali ŭ bytnaść Šejmana dziaržsakratarom Rady Biaśpieki (1995–2000) źnikli bieź śladoŭ hienierał Zacharanka, a taksama Hančar i Krasoŭski. Rasśledavańnie hetych hučnych złačynstvaŭ išło ŭ časie hienprakurorstva Šejmana. Na hetuju pasadu jaho pryznačyli ŭ 2000-m. Vinavatyja ŭ tych złačynstvach dahetul nie pakarany.

2. Zorka Karaboba

Na paradnym kicieli Šejmana ordenaŭ i miedaloŭ jak u Brežnieva.

U Leanida Brežnieva było 16 savieckich ardenoŭ i 22 miedali, a taksama 52 zamiežnyja ŭznaharody. Na kicieli Šejmana možna naličyć bolš za 40 miedaloŭ i znakaŭ, praŭda, mienšaha ŭzroŭniu, čym u Brežnieva.

Apošnim, u 2012 hodzie, Šejman atrymaŭ vieniesuelski orden «Zorka Karaboba».

3. Kampramat

Kampramat na Viktara Šejmana publikavaŭ u svaim błohu palitemihrant Aleh Ałkajeŭ.

U Ałkajeva byŭ źmieščany rapart byłoha ministra ŭnutranych spravaŭ Uładzimira Navumava da Alaksandra Łukašenki. U im Navumaŭ paviedamlaje pra hramadzianskuju žonku Šejmana Saŭčanku, jakaja nibyta kupiła sabie dypłom ab vyšejšaj adukacyi, a taksama nabyła niekalki kvater i katedžaŭ u Minsku i Minskim rajonie.

Pryvodzicca rasšyfroŭka telefonnych razmovaŭ, jakija, kali vieryć publikacyi, viali Šejman z dyrektaram rynku «Ždanovičy» Jaŭhienam Šyhałavym. Heta było ŭ čas, kali suprać Šyhałava raspačali kryminalnuju spravu.

Tyja źviestki Ałkajeŭ moh atrymać ab biehłaha kapitana Dudkina, kolišniaha pamočnika ministra Navumava.

Ci dakładnyja hetyja źviestki, niama peŭnaści. U jeŭrapiejskaj tradycyi publičnaje abvinavačvańnie vymahaje publičnaha adkazu. U vypadku Šejmana takoha adkazu nie było.

Darečy, u svoj čas, a mienavita ŭ 1999 hodzie sud zadavoliŭ zysk Dziaržaŭnaha sakratara Rady Biaśpieki Viktara Šejmana da haziety «Naviny» j žurnalista (byłoha kontrraźviedčyka) Siarhieja Aniśki pamieram 15 młrd rubloŭ. Havorka była pra bahaty dom, jaki, napisała hazieta, nibyta naležyć baćkam Šejmana, a na spravie — nie. U vyniku niepamiernaha štrafu «Naviny» pierastali vychodzić.

4. Šlach va ŭładu

Deputatam Viarchoŭnaha Savieta Biełarusi Šejman byŭ abrany ŭ 1990 hodzie ŭ Breście, dzie słužyŭ. Jon pieramoh u akruzie, da jakoj naležała šmat vajskovych častak, na vybarach, što byli častkova svabodnymi. Jon pieramoh teatralnaha režysiora Ryhora Bakijeviča, kiraŭnika rehijanalnaj struktury Narodnaha Frontu. Palityčnaja karjera Bakijeviča paśpiachovaha praciahu nie mieła.

A naradziŭsia Viktar Šejman ŭ vioscy Sałtaniški Voranaŭskaha rajona Hrodzienskaj vobłaści. Heta samy-samy paŭnočny zachad krainy, histaryčnaja Vilenščyna. Voranaŭski rajon — rajon z najbolšym u krainie pracentam etničnych palakaŭ. Heta taksama zona (Ščučyn, Voranava, Iŭje, Lida, Smarhoń), jakaja ŭ 1994 hodzie hałasavała za Paźniaka, a nie za Łukašenku.

Nazva vioski pakazvaje, što zasnoŭvali jaje tatary, ale sufiks «-išk-" bałcki.

A voś proźvišča Šejman nijakaje nie habrejskaje. Jano davoli častaje ŭ tych krajach. Byŭ taki movaznaviec Čekman, jość handbalist Aćman, historyk Radaman, fiłosaf Dziermant. Na Navahrudčynie jość viadomy tatarski rod Blachmanaŭ.

5. Hołas

Mienavita hołas Viktara Šejmana pazityŭna vyrašyŭ pytańnie ab zaćviardžeńni bieł-čyrvona-biełaha ściaha i «Pahoni» ŭ 1991 hodzie.

«Kab unieści adpaviednyja źmieny ŭ kanstytucyju tre było dźvie traciny, 230 hałasoŭ, — raskazaŭ «Našaj Nivie» deputat Lavon Barščeŭski. — Viartańnie da nacyjanalnych simvałaŭ horača padtrymali niekalki postaciaŭ, jakija nie naležali da Narodnaha Frontu. Siarod ich narodny paet Nił Hilevič, a taksama prezident Akademii navuk matematyk Uładzimier Płatonaŭ i były siabar Biuro CK KPB Hieorhij Tarazievič. I ŭsio ž pry pieršych hałasavańniach adnaho-dvuch hałasoŭ brakavała. Było to 228, to 229 hałasoŭ (z 347). I tolki kali Stanisłaŭ Šuškievič pastaviŭ na hałasavańnie jašče raz, nieabchodnaja kolkaść hałasoŭ była sabranaja.

Hrupa artadaksalnych kamunistaŭ, jakaja supraciŭlałasia ŭviadzieńniu nacyjanalnych simvałaŭ, nazaŭtra pasprabavała asprečyć rašeńnie.

Było zajaŭlena, što deputat Viktar Šejman na miescy adsutničaŭ, a ŭ razdrukavanych vynikach nasuprać jaho proźvišča stajała «za». Tady sp. Šejman ustaŭ i zajaviŭ, što sapraŭdy jon hałasavaŭ «za». Takim čynam adpaviedny zakon ustupiŭ u siłu».

Viadoma, što Šejman lubić biełaruskuju movu, choć nikoli pry Łukašenku nie dazvoliŭ sabie vystupić na joj publična.

Šejman uvachodziŭ u nacyjanalnaje Zhurtavańnie biełaruskich vajskoŭcaŭ, jakoje ŭznačalvaŭ Statkievič. Adnak u 1994 hodzie jon staŭ ruchavikom kampanii Alaksandra Łukašenki i vierna jamu słužyŭ usie hady jahonaha prezidenctva.

Alaksandr Fiaduta ŭ svoj čas napisaŭ, što Šejman mianiaje pasady, ale nie mianiaje ŭpłyvu. Na jakuju b pasadu jon ni pryjšoŭ, jana stanovicca ŭpłyvovaj. Bo jahony kantakt z Łukašenkam na luboj pasadzie zastajecca vielmi ciesnym. Samy vierny paplečnik.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0