Takarčuk zhadała žachlivuju historyju nasilla ŭ siamji, jakaja skončyłasia zabojstvam
«Heta taki bol. Nakolki pałamanaje žyćcio. Za što? Tolki za toje, što dziaržavie čchać na toje, jak hvałtujuć našych žančyn».
U novym vypusku TOKu viadomaja błohierka Volha Takarčuk zaŭvažaje, što da źniavoleńnia nikoli nie dumała ab tym, kolki hora ŭ ludziej. Jana raskazała historyju svajoj susiedki, jakaja sutyknułasia z chatnim hvałtam.
«U jaje dvoje ci troje dziaciej. Muž jaje źbivaŭ i źbivaŭ. Jana pierabitaja ŭsia. U jaje pierałamanyja ŭsie častki cieła. Usie. Joj 36 hadoŭ. Jaho ŭ čarhovy raz pasadzili, i jana pačała sustrakacca ź jaho siabram — toj pryjšoŭ dapamahać rabić ramont. U jaje syn, u jaho — dačka. Niejak syšlisia. Jana raźviałasia».
Paśla svajho vyzvaleńnia były muž znoŭ źbiŭ žančynu. Darosły syn paklaŭsia joj, što bolš nikoli nie dazvolić pakryŭdzić maci. U adzin ź dzion były muž patelefanavaŭ žančynie i paprasiŭ jaho adniekul zabrać. Razam pajechali jaje novy mužčyna i syn.
«Syn dastaje nož i zabivaje baćku. Pomścić za maci, bo razumieje, što ŭ inšym vypadku jon budzie jaje ŭsio žyćcio łupcavać», — raskazvaje Takarčuk.
Pa jaje słovach, cieła zabitaha skinuli ŭ raku. Paźniej usie troje byli aryštavanyja.
«Heta było strašna, kali jana razam z nami była ŭ kamiery, a syn byŭ nasuprać, i hety mužčyna [taksama nasuprać]. I jany pierakrykvalisia. Jana płakała: «Synačka moj!» I ŭ dvorykach prahułačnych [kryčała]: «Syna, ty tam? Syna, syna!» Heta taki bol.
Nakolki ŭ jaje pałamanaje žyćcio! Za što? Tolki za toje, što dziaržavie čchać na toje, jak hvałtujuć našych žančyn», — dzielicca svaimi pieražyvańniami Takarčuk i zaŭvažaje, što patrabujecca stvaryć sistemu abarony žančyn ad chatniaha hvałtu i pierahledzieć zakanadaŭstva.
Hladzicie całkam:
Jak skłałasia žyćcio Jalinki, adzinaj biełaruskamoŭnaj vučanicy ŭ Mahilovie ŭ svoj čas?1
Kamientary
Naprykład jak tatka čynoŭnik kvaterku na nastojlivuju prośbu matuli vybiŭ i ŭsio takoje inšaje.
Spadarynia Volha mnie mocna nahadvaje pieravažnaha lubaha čytača, chto nia suprać kab dziaržabka padsadziła na susiedzki karak pavazicca.
Lubiš dziaržabnyja pryvilei, lubi i praz koler škarpetak z raściahnutymi nahami la ścienki stajać