«Магчыма, яму б паставілі помнік як вялікаму нацыянальнаму лідару»
Былы супрацоўнік АНТ, блогер Іван Падрэз у праграме «Шчыра кажучы» падзяліўся сваім стаўленнем да Аляксандра Лукашэнкі і назваў ідэальную фігуру для агульнанацыянальнага прымірэння.
Ад чаго Лукашэнка выратаваў краіну?
Па словах Падрэза, у 1990-я «сам Лукашэнка быў вялікай памылкай для беларускага народу».
Як тлумачыць мужчына, «у 1994-м годзе Лукашэнка і Кебіч — былі двума прымакоўскімі (Яўген Прымакоў у 1991-1996 гадах быў кіраўніком службы знешняй разведкі Расіі — «НН») сцэнарамі, прарасійскімі фігурамі» і дадае, што «рускія так заўсёды любяць рабіць — ніколі не ставяць на аднаго каня. Гэта былі два кані Прымакова. Да фінішу першым прыйшоў конь Сашы. Гэта былі яго абавязкі. Ён павінен быў сесці на расійскую рэсурсную рэнту і клясціся ў вечным каханні».
Таму, упэўнены Падрэз, нельга гаварыць аб тым, што ў 1990-я Лукашэнка выратаваў краіну.
«Ён прывязаў Беларусь да Расіі. Гэта была каласальная памылка, якую будуць расхлёбваць яшчэ нашы дзеці.
Замест таго, каб перажыць шэсць-сем гадоў цяжкіх рэформаў, як гэта было ў Польшчы, Чэхіі ці Прыбалтыцы, але затым назаўсёды пазбавіцца ад гэтага монстра, ён зрабіў так, што гэта агонія яшчэ на 30 гадоў расцягнулася і будзе працягвацца далей».
У той жа час Падрэз лічыць, што Лукашэнка выратаваў Беларусь ад таго, каб яна стала часткай Расіі.
Як тлумачыць блогер, заўважаючы, што «гэта інсінуацыі і дагадкі, але пад імі ёсць нейкае рацыянальнае зерне», «у канцы 90-х пры хворым Ельцыне Лукашэнка вельмі хацеў сам залезці на маскоўскі трон, педалюючы тэму саюзнай дзяржавы.
Але расійская кантора яго апярэдзіла, і яго праект «бессмяротнасці» як бы ляснуўся. Ён зразумеў, што не мае ні рэсурсаў, ні магутнасці цягацца з ФСБ. <…>
І тады ён зразумеў, што можна трымацца на адлегласці і мець сваю гаспадарку — уласную краіну. Ён абраў тактыку забалбатаць пытанне, стаў зацягваць усе працэсы, расказваць, як любіць Расію, прысягаць у вечным сяброўстве, але пры гэтым нічога не падпісваць.
Трыццаць гадоў ён займаецца пабудовай саюзнай дзяржавы. Зразумела, што чалавек гэтага не хоча. Гэта момант, калі яго асабістыя мэты супалі з мэтамі дзяржаўнага будаўніцтва. Таму можна смела гаварыць, што Лукашэнка пазбавіў Беларусь ад паглынання Расіяй».
Акрамя гэтага Іван Падрэз упэўнены, што Лукашэнка выратаваў Беларусь ад вайны.
«Па харошаму, яму трэба было пачынаць працэсы транзіту і прыгожай пенсіі года з 2015-га. Вось якраз калі Пуцін быў заняты Крымам і ўсімі гэтымі справамі. Тады было заўважна, што ён спрабуе адсунуцца ад Расіі. Гэта ж чыталася, наўпрост назіралася — Макей у вышыванках, Еўрапейскія гульні.
Каб ён абраў правільную стратэгію, ён бы ўжо сышоў прыгожа на пенсію, сядзеў бы ў сваёй рэзідэнцыі ў Шклове і, магчыма, яму б паставілі помнік як вялікаму нацыянальнаму лідару. А ў Беларусі б праходзілі дэмакратычныя рэформы. Рэферэндум аб уступленні ў Еўрасаюз, магчыма, ужо адбыўся б, і гэтыя працэсы пачаліся б.
Але ён чамусьці выбраў яшчэ паруліць. Гэта выключна пытанне выбару паміж паранаідальнай апантанасцю ўладай і рэальным адчуваннем сябе дзяржаўным дзеячам.
Ён абраў дыктатуру, сябе, а не дзяржаву. Бо каб ён абраў дзяржаву, то зрабіў бы інакш. І пры гэтым у падручніках гісторыі застаўся б «вялікім бацькам нацыі». А ў выніку застанецца чорнай старонкай і няславай».
Пазней у размове Падрэз прызнаецца, што гатовы быў прагаласаваць за Лукашэнку ў 2015 годзе:
«Я за яго ні разу не галасаваў, але гатовы быў прагаласаваць у 2015 годзе. Але ў дзень выбараў мне не атрымалася дайсці да выбарчага ўчастку. Цалкам шчыра кажу, што ў 2015 годзе я бы прагаласаваў за Лукашэнку менавіта на фоне яго пазіцыі па ўкраінскім пытанні».
Па словах блогера, яго адносіны да Лукашэнкі змяніў 2020 год.
Ідэальная фігура для агульнанацыянальнага прымірэння
Іван Падрэз лічыць ідэальнай фігурай для агульнанацыянальнага прымірэння Максіма Знака.
«Гэта чалавек з абсалютна дакладным разуменнем справядлівасці, дасканалым веданнем законаў. І чалавек, які ўмее дараваць. Калі ён дажыве да гэтага моманту, то думаю, гэта будзе фігура ўзроўню Нэльсана Мандэлы. Ідэальная фігура для нацыянальнага прымірэння».
Як склалася жыццё вундэркінда з Жодзіна, які ў 12 гадоў паступіў у медыцынскі ўніверсітэт?5
Каментары
у 20-м кані было 3 - бабарыка, цапкалы, ціханоўскія