«Pa vychadnych navat čerhi». U Minsku adkryłasia «kaśmičnaja» zona adpačynku ź biaspłatnym viarovačnym haradkom
U Minsku ŭ Frunzienskim rajonie adkryłasia novaja zona adpačynku z nazvaj «Kosmas». Jana chavajecca ŭ lasnym masivie ŭ miežach vulic Adojeŭskaha, Cimašenki, Prytyckaha, Jeŭfrasińni Połackaj. Jašče nie ŭsie minčuki viedajuć pra hetuju novuju łakacyju dla rełaksu siarod malaŭničaj pryrody. Blizko.by prahulałasia pa źvilistych ściažynkach, pahladzieła, što tam jość cikavaha, i daviedałasia, čym ździŭlaje novaje miesca.
«Sakretny» kosmas u Minsku
Uładkavanaja zona adpačynku «Kosmas» ujaŭlaje saboj ściežku, jakaja złučaje vulicy Adojeŭskaha i Prytyckaha, a pa abodva baki hetaj ściežki jość roznyja zabavy.
Jak dabracca da hetaj patajemnaj łakacyi? Kali jechać na mašynie, to lepš za ŭsio parkavacca na vulicy Adojeŭskaha, 129. Paśla trochi prajści, i adrazu ž budzie stend z nadpisam «Kosmas».
A voś kali vy pajedziecie hramadskim transpartam, to heta pablizu stancyi mietro «Spartyŭnaja». Treba iści ŭ bok carkvy Jeŭfrasińni Połackaj. Z hetaha boku vas sustrenuć vielizarnyja śvietłavyja skulptury dvuch łasioŭ. Heta budzie advarotny bok zony adpačynku.
Jak možna zdahadacca, tematyka łakacyi — kaśmičnaja. Raniej ułady horada paviedamlali, što hetaje miesca nazvali ŭ honar palotu biełaruski Maryny Vasileŭskaj u kosmas.
Miesca bieź mituśni
Zona adpačynku «Kosmas» raźmieščanaja ŭ malaŭničym miescy. Tut možna prahulacca pa cianistych alejach, adpačyć ad mituśni vialikaha horada i navat atrymać asałodu ad śpievaŭ ptušak. A što tut jość jašče?
Pačać možna z taho, što tut šmat simpatyčnych draŭlanych łavak.
Dla amataraŭ piknikoŭ abstalavanaja zona dla hrylu. Jana padydzie dla nievialikaj kampanii i abstalavanaja ŭsim nieabchodnym dla kamfortnaha baŭleńnia času: stałami, łaŭkami, manhałami.
Dla tych, chto addaje pieravahu aktyŭnamu adpačynku, tut stvoranaja sučasnaja varkaŭt-placoŭka z raznastajnym abstalavańniem. Možna znajści turniki, brusy, łavy dla presa i mnohaje inšaje. Taksama jość vuličnyja trenažory.
Dla samych maleńkich naviedvalnikaŭ u «Kosmasie» abstalavanyja dziciačyja placoŭki z hulniavymi kompleksami, arelami, horkami i piasočnicami, tematyčnym hulniavym kompleksam u vyhladzie rakiety.
Nu i višańka na torcie — biaspłatny vierovačny park ź mini—skaładromam. Hety kompleks składajecca z adnoj trasy lohkaj stupieni składanaści. Jana padychodzić dla dziaciej ad 7 hadoŭ i starejšych.
Jaje praciahłaść składaje cełych 75 mietraŭ. Adnačasova na joj mohuć znachodzicca nie bolš za 14 čałaviek. Niemałavažna i toje, što kali dzieciam mienš za 7 hadoŭ, albo rost nižej za 120 santymietraŭ, to prachodžańnie dapuskajecca ŭ supravadžeńni darosłych.
Ź cikavaha jašče jość śpiecyjalnaja ściežka z šyškami, karoj, kamianiami. Na joj možna pahulać basanož i atrymać kajf dla noh.
Darečy, u hetaj łakacyi ciapier čysta. Jość šmat śmietnic.
Možna tut adpačyvać i sa svaimi chatnimi žyviołami. Praŭda, vas paprosiać prybirać za imi. Jość navat śpiecyjalnyja pakiety.
«Na vychadnych čarha z mašyn»
Novaja zona adpačynku vyklikała vodhuk i ŭ minčan. Mnohija haradžanie byli zadavolenyja, što hetuju łakacyju ŭrešcie pryviali ŭ paradak.
«Tolki što schadziła ź dziećmi ŭ raźviedku. Miesca ok. Ale! Uzdoŭž darohi kala kanatnych i viarovačnych zabavak u ziamli hłybokija jamy! Budźcie pilnyja», — kaža dziaŭčyna.
Taksama praź niekatory čas jana jašče raz naviedała zonu adpačynku i adznačyła, što takich vialikich jam užo nie było.
«Praz darohu ad majho doma. Nam padabajecca, što tam ciapier takaja tusoŭka. Na vychadnych čarha z mašyn uzdoŭž darohi», — havoryć miascovaja žycharka.
«Haradskija placoŭki robiacca dla ŭsich ludziej, a nie tolki dla žycharoŭ praz darohu», — adkazvaje joj inšy karystalnik.
«Buduć chadzić tolki tyja, chto pobač žyvie, i nie bolš», — upeŭnieny małady čałaviek.
Minčanka padzialiłasia i takoj historyjaj: «Učora byli ŭ hetym parku, miesca, viadoma, cikavaje, ale voś dzieci znajšli šprycy. Adna dziaŭčynka sprabavała ź imi hulać, treba być vielmi ŭvažlivym».
«Vydatnaje miesca, bo, u adroźnieńnie ad placoŭki za «Skałoj» ci novaha parku Uha Čaviesa, tut cianiok. U letni haračy dzień heta vialiki plus. Daŭno para było tam paradak navieści», — padkreślivaje dziaŭčyna.
Adznačali haradžanie, na ich dumku, i niekatoryja niedachopy. Naprykład, minčanka napisała ŭ svaim kamientary: «Drennaja ideja zasypać darožki ščebniem, iści nierealna z kalaskaj i samakatam».
«Hałoŭnaje, kab klaščoŭ nie było», — rieziumuje minčanka.
Kali padsumoŭvać, to, niahledziačy na svajo raźmiaščeńnie kala šumnych vulic, asabliva Prytyckaha, u zonie adpačynku «Kosmas» usio ž taki cišynia i spakoj. Raduje i toje, što tut realna cianiok i nie tak horača.
Pry vialikim napłyvie ludziej miesca dla hrylu ŭsim nie chopić, taksama ŭsie adrazu nie źmieściacca ŭ viarovačnym haradku.
U cełym, heta bolš łakalnaja zona adpačynku dla žycharoŭ najbližejšych rajonaŭ. Naŭrad ci chtości metanakiravana budzie jeździć ź inšaha kanca horada.
Kamientary