«Ceny na vadu vyraśli amal u dva razy». Biełaruski raskazali, na čym im ciapier davodzicca aščadžać
Vydańnie CityDog.io spytałasia ŭ svaich čytačoŭ ź Minska, na čym im zaraz davodzicca aščadžać. Situacyi va ŭsich roznyja: kali adnym pryjšłosia prosta z taksi pierasieści na hramadski transpart, to inšym — urezać racyjon abo tulicca ŭ «adnapakajoŭcy» na ŭskrainie.
Taćciana (38 hadoŭ), vykładčyca: «Daviałosia vyklučyć z racyjonu niekatoruju sadavinu i čyrvonuju rybu»
Kala hoda tamu Taćciana stała aščadžać na ježy. Hałoŭnaj pryčynaj takich źmienaŭ stała pavyšeńnie cenaŭ na pradukty.
«Pačała kuplać tolki samaje nieabchodnaje, biez praźmiernaściaŭ. Prybrała z racyjonu častku daražejšaj sadaviny, čyrvonuju rybu i inšaje. Kali roźnica ŭ košcie istotnaja, to zamiest tavaraŭ zamiežnaj vytvorčaści vybiraju ajčynnyja. U cełym, charčavańnie stała mienš raznastajnym».
Julija (46), dyzajnierka: «Ekanomić na praduktach možna i treba»
Julija ličyć, što ekanomić na ježy možna i navat treba: naprykład, kuplać siezonnyja pradukty nie tolki bolš vyhadna finansava, ale i bolš karysna.
«Ja nie jem fastfud, hatuju prostyja stravy ź siezonnaj harodniny. Nie kuplaju kaŭbasy, sasiski, sousy i majanezy. Pryčym nie abaviazkova šukać ježu na źnižkach. Možna prosta nie kuplać lišniaha i niepatrebnaha.
Lepš kupić kavałak jałavičyny, čym paŭfabrykaty ci vendžanaje. Zdaraviej śpiačy tvarožnuju zapiakanku, čym na pierakus brać u kramie hatovyja sendvičy ci sałaty z majanezam. Heta i tańniej, i zdaraviej».
Nastaśsia (22 hady), studentka: «Novaje adzieńnie kuplaju tolki ŭ krajnim vypadku»
Nastaśsia vučycca na šostym kursie mieduniviersiteta, u volny čas padzarablaje miedsiastroj. Dachod u dziaŭčyny nie vielmi vialiki, tamu davodzicca ekanomić — na vopratcy.
«Biez novaj spadnicy pražyć možna, a voś bieź jakasnaha charčavańnia, adpačynku, miedabśledavańniaŭ — składaniej. Nasamreč, kali zabiaśpiečanyja bazavyja zapatrabavańni, to novaje adzieńnie nie tak užo i važnaje. Chiba što tolki dla novych fota. Ale ja nie amatarka fotasiesij i viadzieńnia instahrama, tamu ŭ hetym svaim abmiežavańni adčuvaju siabie dobra.
Imknusia nasić rečy ź minułaha siezona abo pa-roznamu kambinavać toje, što ŭžo jość — idei hladžu ŭ internecie. Kali treba, to ramantuju, padšyvaju staryja štany ci sukienki, kab nie kuplać novyja. Časam mahu dakupić aksesuary ŭ vyhladzie chustački abo novych akularaŭ. Adzieńnie kuplaju tolki ŭ vypadku krajniaj nieabchodnaści».
Viktoryja (36 hadoŭ), śpiecyjalistka pa bankaŭskich pasłuhach: «Ceny na vadu vyraśli amal u dva razy»
Viktoryja ź siamjoj žyvie va ŭłasnaj adnapakajovaj «stalincy» i kaža, što apošnim časam vielmi mocna vyraśli ceny na vadu. Naprykład, u krasaviku za kamunałku zapłacili 142 rubli, ź ich amal pałova — za chałodnaje i haračaje vodazabieśpiačeńnie.
«Raniej my žyli ŭčatyroch u dvuchpakajovaj kvatery, za kamunałku płacili 80 rubloŭ. Ciapier taksama ŭčatyroch, ale ŭ «adnapakajoŭcy» — i płacim ledź nie ŭ dva razy bolš. Liču, što ceny na vadu zanadta vysokija ciapier. Davodzicca skaračać čas myćcia dla kožnaha čalca siamji. Duš — nie bolš za 15-20 chvilin, vannu nabirajem tolki dla dziciaci raz na miesiac.
Časta z-za takich cenaŭ davodzicca ekanomić na inšych vydatkach, kab usio syšłosia. Naprykład, ź ježy biarem tolki samaje bazavaje, a pradukty — adnyja z tańniejšych. Harderob uvieś čas abnaŭlajecca tolki ŭ dziciaci, jakoje raście. U astatnich — kali hrošy zastajucca».
Alina (21 hod), pierakładčyca: «Nie možam sabie dazvolić źniać ź siabroŭkaj «dvušku», tamu žyviem u adnym pakoi»
Alina z susiedkaj zaraz zakančvajuć univiersitet u Minsku i tolki niadaŭna pačali pracavać. Niejkija źbieražeńni ŭ dziaŭčat byli, ale na toje, kab źniać vialikuju kvateru i za raz zapłacić za pieršy miesiac arendy dy ŭnieści zakład, nie chapała. Abciažarvać baćkoŭ studentki nie chacieli, tamu źniali toje, što było dastupna — adnapakajoŭku ŭ rajonie MKADa.
«Kali pačali šukać žyllo, spačatku my letucienna hladzieli na «dvuški» kala mietro ci niedaloka ad centra. Ale našyja mary chutka raźbilisia ab realnaść — ceny za takija kvatery nam prosta nie paciahnuć. U vyniku vyrašyli zdymać adnapakajoŭku i žyć, pa sutnaści, biez asabistaj prastory. Choć nam i nie pryvykać: da hetaha my 4 hady žyli ŭ studenckim internacie ŭ pakoi na čaćviarych i potym jašče hod udvaich.
Miescaznachodžańnie kvatery nie vielmi dobraje: heta amal MKAD, kala doma chodziać tolki dva tralejbusy, na jakich zručna dabiracca maksimum da mietro «Piatroŭščyna». Nie achviaravali my, tak by mović, tolki ramontam: u kvatery my druhija, tamu žyviem pryhoža, ale daloka i ciesna. Zatoje hrošaj płacim mała: krychu bolš za 100$ u miesiac z čałavieka.
Biezumoŭna, šmat čaho chacieć my i nie mahli: tolki zakančvajem univiersitet, pačynajem pracu, a maładym śpiecyjalistam nie płaciać šalonyja hrošy — asabliva kali heta śpiecyjalisty-linhvisty».
Kaciaryna (23 hady), markietołah: «Raniej na taksi jeździła kožny dzień, ciapier tolki ŭ krajnich vypadkach»
Kaciarynie davodzicca ekanomić na taksi. Kali raniej jana karystałasia pasłuhami pieravozčykaŭ kožny dzień i traciła na heta kala 350 rub. u miesiac, to ciapier kaža, što bieźlimitny prajazny, jaki akuplajecca za tydzień, — prosta znachodka.
«Ja pierajechała ŭ kvateru krychu dalej ad centra, a praca znachodzicca na inšym kancy horada. Da hetaha ja kožny dzień jeździła na taksi: hatovaja była vydatkavać ad 5 da 10 rub. za pajezdku. U apošni čas popyt amal zaŭsiody padvyšany, košt pajezdki vychodzić ad 15 rub., tamu taksi vyklikaju ŭ krajnich vypadkach: naprykład, kali praspała ci jedu na viečarynku ŭnačy. U astatnich vypadkach dapamahaje prajazny na hramadski transpart. Dobra jašče, što atrymałasia tak vybudavać hrafik pracy, kab nie jeździć u hadziny pik».
Kola Łukašenka syhraŭ na rajali na «Dni narodnaha adzinstva». Jaho tata pierad hetym pryhraziŭ Treciaj suśvietnaj vajnoj20
Kamientary