Jana taksama napisała, što pasłužyła nahodaju dla napisańnia vierša.
«Čas ad času praz usie mury dalatajuć paŭnamiokami naviny z radzimy. I znoŭ robicca vuścišna. Samaje balučaje, kaniečnie, heta ŭśviedamleńnie, jak ža mnoha tych, chto hatovy radavacca čužomu horu, danosić na susiedziaŭ i vysłužvacca, kab z radaściu najchutčej zaniać miesca, vyzvalenaje ad «vorahaŭ narodu».
Nie viedaju, ci mahčyma budzie ŭvohule ŭ najbližejšyja hady pabudavać zdarovaje hramadstva na našaj terytoryi, navat paśla vyzvaleńnia. Bo časam takoje adčuvańnie, što vyzvalać nikoha i nie treba, im i tak dobra, jany tak žyvuć i buduć žyć dalej, a my — prosta niejki niešmatliki niekankurentazdolny padvid čałavieka, jaki musić vymierci, bo nie majem zuboŭ i jadu.
Kaniečnie, heta časovyja dumki, jany potym projduć, ale, mabyć, nie biezzvarotna, štości śvietłaje zatuchaje ŭ dušy pakrysie… Hety vierš ja napisała na raźvitańnie, jedučy ŭ maršrutcy z Rahačova ŭ Hdyniu, jašče ŭ žniŭni 2022 h., i publikavać nidzie nie źbirałasia. Mnie nie padabajecca jahony nastroj i intanacyi. A ciapier padumała, usio ž chaj budzie, dla historyi, nie chočacca chłusić sabie ni ŭ čym», — napisała jana.
Na hetym vuścišnym maršrucie
dla ščaścia bolš niama pryčyn
A vy — praciahvajcie, ščyrujcie,
pradaŭcy, zdrajcy, stukačy,
rupliŭcy podłaści, pajacy…
Idzicie pa majoj ziamli!
Lulajcie ŭ vašych lipkich palcach
maje lasy, maje pali.
Užo i ślozy mnie abrydli —
duša vaŭkom hladzić z prarech.
Ja zdań biazdomnaja.
Ja pryvid.
Ja cień la vaviłonskich rek.
Vy nie pavierycie, kim akazaŭsia «vypadkovy» bajanist na vakzale, jaki śpiavaŭ pra Łukašenku8
Kamientary
pradaŭcy, zdrajcy, stukačy,
rupliŭcy podłaści, pajacy…
Idzicie pa majoj ziamli!
https://d3kcf2pe5t7rrb.cloudfront.net/308605
zrešty čakaju na niešta vartaje ŭ rubrycy "Litaratura" šmat hod užo