«U kožnaha svajo kino»
Takiešy Kitana pracuje kinamechanikam u samotnym viaskovym klubie; Dejvid Kronenberh ładzić “Samazabojstva apošniaha habreja ŭ apošnim kinateatry”, impazantny Tryjer-kiler supakojvaje małatkom nadakučlivaha hledača, Pałanski ździekujecca z “Eratyčnaha kinateatru”...
Kinaalmanach, składzieny 33 režyserami, u jakim jany pryznajucca ŭ lubovi da kino.
Ideja almanachu źjaviłasia ŭ dyrektara Kanskaha kinafestu Žyla Žakoba – i jon prapanavaŭ viadomym tvorcam da jubilejnaha festu zrabić trochvilinnyja skietčy. Stylistyčnych i siužetnych abmiežavańniaŭ nijakich, akramia taho, što dziejańnie musić razhortvacca ŭ kinateatry, a minifilm zdymajecca za nievialičkija hrošy (25 tys. dalaraŭ).
Takiešy Kitana pracuje kinamechanikam u samotnym viaskovym klubie; Dejvid Kronenberh ładzić “Samazabojstva apošniaha habreja ŭ apošnim kinateatry”, impazantny Tryjer-kiler supakojvaje małatkom nadakučlivaha hledača, Pałanski ździekujecca z “Eratyčnaha kinateatru”, a Manuel de Alivejra daścipna fantaziruje na temu sustrečy Mikity Chruščova i “tavaryša” Papy Rymskaha.
Złodziej kradzie hrošy, a natykajecca na dziavočaje serca (bliskučaja navela bratoŭ Dardenaŭ), pracoŭnyja liciejnaha cechu hladziać Lumjeraŭ (stylovy skietč Aki Kaŭryśmiaki); tancoŭščyca tryźnić nažnicami (jak, zaŭždy, Linč), a baćka z synam abirajuć zamiest filmu – futboł (Kien Łoŭč).
Ślapyja hladziać kino (naveli Ińjarytu j Kajhie), prybiralnik pieraśleduje žamiaru-kinamanku (Džejn Kempijon), stužka “Dybuk” vyklikaje vybuchi (Amas Hitaj), a zakachany chłopiec uvachodzić u ekran (Has Van Sent).
U navelach čorny humar, ślozy, sacyjalnaja krytyka – a to j zvyčajnaje samalubavańnie z falšam (Josef Šachin, Klod Leluš, Andrej Kančałoŭski).
Chacia ŭ stužkach – proćma znakamitych imionaŭ, jubilejny almanach nie taki cikavy j cełasny, jak niadaŭni zbornik “Paryž, ja lublu ciabie”; jon lehkadumna demanstruje firmovyja režyserskija pryjomy, paciašaje asobnymi navelami – i hanarova prachodzić Kanskuju spravazdaču.
Asobnych režyseraŭ Žyl Žakob doŭha ŭprošvaŭ. Brataŭ Koenam navat dasłaŭ list z ahramadnym šryftam (ichniaja navela ŭ mienski zbornik nia trapiła).
I chacia almanach pakidaje pryjemnaje ŭražańnie – najlepšyja naveli pra kino jašče nia stvoranyja.
Film demanstrujecca ŭ miežach prahramy “Kanamanija” ŭ mienskim “Domie kino” da 4 traŭnia.
Kamientary