Były juryst štaba Babaryki kupiŭ na aŭkcyjonie pracu Marka Šahała
U 2020-m Illa Salej byŭ jurystam štaba Viktara Babaryki i advakatam Maryi Kaleśnikavaj. Zaraz jon žyvie pamiž Łondanam i Varšavaj, pracuje ŭ ofisie Jeŭrapiejskaha banka rekanstrukcyi i raźvićcia dy ŭvachodzić u kamandu Viktara Babaryki.
Niekalki miesiacaŭ tamu ŭ navinach jon zaŭvažyŭ, što dom Christie's u Paryžy arhanizuje aŭkcyjon rabot Marka Šahała. Jon kupiŭ adzin z łotaŭ i ŭžo prydumaŭ, kamu choča jaho pieradać na časovaje zachoŭvańnie. Padrabiaznaści Illa raspavioŭ błohu «Ludzi».
Aŭkcyjon prachodziŭ anłajn. Startavyja ceny na bolšuju častku rabot byli vysokimi, ale ź cikaŭnaści jon vyrašyŭ usio ž uziać udzieł.
— U jakaści mety abraŭ pracu, jakaja padychodziła mnie pa biudžecie i spadabałasia vizualna. Hust u mianie nie vytančany: jana vialikaja i jarkaja, — śmiajecca Illa. — I heta litahrafija. Mienavita hetaja praca namalavanaja na vokładcy knihi pra litahrafii Šahała Chagall Litographe II (1963). Ja zrabiŭ pieršuju staŭku, jaje niekalki razoŭ pierabili, ale ŭ toj momant ja ŭžo vyrašyŭ: raz uviazaŭsia, treba davodzić da kanca. Tak i atrymałasia. Vynikovy košt, praŭda, byŭ krychu vyšejšy za mierkavany.
Kolki mienavita kaštavała litahrafija, Illa nie nazyvaje. Na sajcie aŭkcyjonnaha doma napisana, što pieršapačatkova košt pracy varjiravaŭsia ad 900 da 1800 jeŭra. U vyniku jana realizavanaja za 2394 jeŭra.
Paśla apłaty łota siabar biełarusa francuzski advakat Hijom Ercoh zabraŭ litahrafiju z aŭkcyjonnaha doma. Na dniach jany ź Illoj sustrelisia ŭ Paryžy, i praca trapiła ŭ ruki haspadaru.
— Ščyra kažučy, kali vyrašaŭ, ci ŭdzielničać u aŭkcyjonie, prykładam dla mianie byŭ Viktar Babaryka, — kaža surazmoŭca. — Viadoma, maja kupla nieparaŭnalnaja z tym, što dla biełaruskaj kultury zrabiŭ Viktar Dźmitryjevič, ale heta ŭsio ž moj nievialiki ŭkład i moj pieršy krok. Dumaju, jon by ŭchvaliŭ.
Na pytańnie, što dalej rabić ź litahrafijaj, Illa žartuje: «płanuju radavacca tamu, što ŭdałosia vyrvać jašče adzin aryhinał Šahała ŭ francuzaŭ».
— U mianie dobryja adnosiny z pradstaŭnikami Biełaruskaj biblijateki imia Skaryny ŭ Łondanie. Jość papiaredniaja damoŭlenaść, što niejki čas litahrafija praviadzie ŭ muziei pry biblijatecy, — dzielicca płanami juryst. — Mnie zdajecca razumnym, kab pakul jana pahaściła ŭ samym biełaruskim miescy Łondana, a mahčyma, i ŭsioj našaj emihracyi.
Zabrać adtul litahrafiju Illa zmoža ŭ luby momant.
— Tut (u Vialikabrytanii) da pryvatnaj ułasnaści pavažlivaje staŭleńnie. A heta ciapier, z honaram kažu, maja pryvatnaja ŭłasnaść, — praciahvaje surazmoŭca. — Upeŭnieny, kali-niebudź hetaja praca ŭbačyć Minsk i Viciebsk.
«Joj było vielmi drenna apošnim časam». Znajomyja pra Śviatłanu Krucikavu, jakaja skončyła žyćcio samahubstvam paśla cisku milicyi3
Kamientary