Biełaruskaja publika samaja tupaja v mirie, i s połnym otsutstvijem vkusov, lehko viediotsia na riekłamu i chávajet popsu za obie ŝioki. Zołotaja žiła dla trieťjesortnych "mastierov" pohoriełoho tieatra.
Kstati, Chanok nie udivił, eto nie siurpriz, učityvaja vozrast kompozitora i jeho lubov k dieńham i słavie.

Impriesario, Nie abražajcie elektarat Capkały i Babaryki. Jany chočuć « žiť i nasłaždaťsia krasotoj muzyki niezavisimo ot jazyka».

Caryca, Małachaŭ...
Heta treba było apublikavać paśla navahodnich śviataŭ - dla vyviadzieńnia šłakaŭ z arhanizma.

Lebiadzinaja pieśnia chanka

Asti (Asti martini) – vinodielčieskaja tierritorija v Pjemontie i odnoimiennoje nazvanije sładkoho ihristoho vina iz muskata. Obyčno, no nie vsiehda, sdiełano rieziervuarnym mietodom.