Меркаванні1010

Лявон Вольскі: Не трэба спадзявацца на цуд. Гэты цуд ужо адбыўся тры гады таму

Спявак Лявон Вольскі на budzma.org прыгадвае, як тры гады таму, у жніўні 2020-га, усё незваротна змянілася насуперак несуцяшальным прагнозам і паняверцы. Людзі ўжо не зробяцца ранейшымі і не зойдуць назад «у раку, якая завецца «мнеўсёадномаяхатазкраюяпазапалітыкай».

Выбары, якія ператварыліся ў завядзёнку

Тры гады таму мне патэлефанаваў Сяргей Будкін і паведаміў, што каманда «Belsat Music Live» знайшла крутую студыю для здымкаў чарговага сезона і, маўляў, варта цяпер дамовіцца наконт нашага ўдзелу. Вось пройдуць выбары, потым — як заўсёды — тыдзень на паслявыбарчую дэпрэсію ды фрустрацыю — і наперад! Мы нават дамовіліся на пэўную дату.

Сапраўды, выбары ператварыліся ў завядзёнку. Штораз усё праходзіла паводле шаблону — і ў 2001-м, і ў 2006-м, і ў 2010-м. У кожным з гэтых гадоў былі свае нюансы — адзіныя (ці не) кандыдаты, інтэнсіўнасць пратэстаў, але схема заставалася нязменнай. У 2015-м на чарговы фарс наогул ніхто не пайшоў. Нават я, такі ўвесь грамадскі актывіст. І за гэтыя дзесяцігоддзі мы настолькі прызвычаіліся да звыклага парадку рэчаў, што я не заўважыў, што ўсё незваротна змянілася.

Глядзі ты! — нейкае абуджэнне

Не, натуральна, немагчыма было не заўважыць шматтысячнага натоўпу на Бангалоры падчас выступу трох новых лідарак. Альбо нязвыклую народную актыўнасць у іншых гарадах, куды яны прыязджалі. Здавалася, людзі даўно і назаўсёды заснулі, а тут — глядзі ты! — нейкае абуджэнне! У якое не надта хочацца верыць, каб потым не злавіць чарговага жорсткага расчаравання. Бо, нягледзячы на шаблоннасць кожных выбараў, усё адно штораз абуджалася дурная дзіцячая вера ў цуд. Ну, хіба апроч 2015-га.

Але на вуліцы быў ужо не 2015-ты, і пра няўдзел у галасаванні [размовы] не вялося. А калі што, дык я маю вясковую рэгістрацыю, і галасаваць мне трэба было ў адным аграгарадку (спадзяюся, гэтыя наватворы пасля Перамогі будуць назаўсёды выкінутыя з нашай мовы). Мы з жонкай узялі два заплечнікі з усім неабходным (на ўсялякі выпадак) і паехалі на Валожыншчыну. На выездзе з горада стаяў вайсковы блокпост. Людзі ў форме з аўтаматамі выбарачна правяралі дакументы ў кіроўцаў і пасажыраў аўто, якія заязджалі ў Менск. Стаялі на варце дзяржавы для народа і стабільнасці.

Плакат мастака Б. Рашэтнікава. Крыніца: rus-gal.ru

Тут былі амаль усе «свае»

У аграгарадку было ціха й спакойна. Ні міліцыі, ні вайскоўцаў. «А чаго ім баяцца, вёска — гэта ж асноўны лукашэнкаўскі электарат!» — звыкла падумаў я і раптам заўважыў, што ўсе людзі, якія прыйшлі на выбарчы ўчастак і пашыхтаваліся ў невялікую чаргу перада мною, маюць на руках белыя стужачкі. І амаль усе бюлетэні, кінутыя ў празрыстую (вынік лібералізацыі?) урну, былі складзеныя гармонікам. Такім чынам заклікалі складаць бюлетэні апазіцыйныя лідары. Каб можна было адразу адрозніць «сваіх» ад «чужых». Дык, атрымліваецца, тут былі амаль усе «свае». Тут, у вёсцы! Я не верыў сваім вачам. Што ж будзе ў горадзе?!

Усё змянілася

У горадзе галасавала мая жонка. Быў ужо вечар, але чарга на ўчастак была доўгая. Лішне казаць, што ўсе людзі ў чарзе таксама мелі белыя стужкі на руках і гучна, ажыўлена абмяркоўвалі немінучую перамогу дэмакратыі і прагрэсу і паразу калгаснай дыктатуры. Гэта ўсё нагадвала свята — бляск у вачах, гучная гутарка, смех, прыўзняты настрой…

Тады я зразумеў, што ўсё змянілася. Што людзі ўжо не зробяцца ранейшымі. Ім можна пагражаць, іх можна прэсаваць, ламаць, катаваць і здзекавацца з іх. Яны папросяць прабачэння і нават спяюць вам гімн у «пакаяльным відэа» (а як ты не спяеш — інакш цябе заб’юць!), але не зойдуць назад у раку, якая завецца «мнеўсёадномаяхатазкраюяпазапалітыкай».

І калі я глядзеў з нашага апошняга паверха на выбухі святлошумавых гранат каля «Рыгі», і калі спяваў «Тры чарапахі» перад ланцугамі салідарнасці, і калі граў дваровыя канцэрты, і калі глядзеў на шматтысячны натоўп, які сабраўся на наш спантанны канцэрт у «Пясочніцы» праз тры гадзіны пасля абвесткі — і тады, тры гады таму, і цяпер —

я ведаю: народ зрабіўся свядомы.

Мінск, 2020 год. Крыніца: unsplash.com

І хай сабе наперадзе доўгая й няпростая дарога, але мы выйшлі на гэтую дарогу і ідзём па ёй.

А не сядзім у хмызах на кукішках, пацягваючы піва з пластмасавых паўтарачак, маўляў, хай сабе дурныя ламаюць ногі, а мы лепей пасядзім-паразнявольваемся-паадпачываем.

Не трэба спадзявацца на цуд. Гэты цуд ужо адбыўся. Тады, тры гады таму, у 2020-м, калі вуліцы нашых гарадоў заліла бел-чырвона-белая рака.

І як бы хто ні стараўся — нават шпіц на стале не верне народ і краіну ў нейкі аморфны, азызлы й бяззубы 2015-ты.

Каментары10

  • Адбаўся не цуд а фіяска
    08.08.2023
    А я б вярнуўся ў бяззубы калі можна быдо з Пагоняй на аўто разсякаць па Менску. Лявон забыўся ці яму так проста прасцей жыць ня думаючы пра нашую паразу.
  • ром
    08.08.2023
    Прасрали цуд))) эта так па беларуску👍
    Хто знае.. магли б и краину прасрать
  • Барон Бел
    08.08.2023
    "Пратэстанцкі пастар на малітоўным спатканні ў Латвіі ў 2019 годзе прадказаў рэвалюцыйныя падзеі ў Беларусі ў 2020-м, прыход "мужа і жонкі" і назваў імя "Святлана"" - хто яшчэ не бачыў, хай гляне відэа і падумае - ці выпадуова гэта? або ўсё было загадзя спланавана рэжы сэрамі ?

«Сяргей» не адзін. Вось як КДБ прапануе зарабіць на сачэнні за беларускімі эмігрантамі2

«Сяргей» не адзін. Вось як КДБ прапануе зарабіць на сачэнні за беларускімі эмігрантамі

Усе навіны →
Усе навіны

Зборная Літвы па пляжным футболе адмовілася гуляць з беларусамі19

У Гомелі за «распаўсюд экстрэмізму» судзілі загадчыка канцылярыі Гомельскай епархіі1

Гэта прыкра, але хутка зноў пахаладае4

Жанчына тры гады атрымлівала пенсію за памерлага мужа — на яе завялі крымінальную справу4

Віктар Ганчарэнка ўзначаліць расійскі «Ніжні Ноўгарад». Якім будзе яго заробак?4

Беспілотнікі нанеслі ўдар па складзе боепрыпасаў у Карачаве Бранскай вобласці Расіі2

У расійскім Тальяці 13-гадовая дзяўчынка зарэзала малалетніх сясцёр17

Палесцінскія журналісткі атрымалі прэмію ў гадавіну нападу на Ізраіль. Алексіевіч падтрымала іх57

«Нас адкінулі ў сакавік 2022 года». Z-блогеры ў шаленстве ад блакіроўкі Discord5

больш чытаных навін
больш лайканых навін

«Сяргей» не адзін. Вось як КДБ прапануе зарабіць на сачэнні за беларускімі эмігрантамі2

«Сяргей» не адзін. Вось як КДБ прапануе зарабіць на сачэнні за беларускімі эмігрантамі

Галоўнае
Усе навіны →