Krasulina raspaviała novyja detali pra dni pierad vybarami-2020 i pra toje, što było ź Cichanoŭskaj u kabiniecie Jarmošynaj
Pres-sakratarka Śviatłany Cichanoŭskaj Hanna Krasulina ŭ razmovie z «Radyjo Svaboda» zhadała pra niuansy abjadnańnia štaboŭ na vybarach u 2020 hodzie, noč 8 žniŭnia i pachod Cichanoŭskaj u CVK.
Pačatak pracy abjadnanaha štaba. «Babarykancy da kanca vieryli, što ich zarehistrujuć»
Hanna zhadvaje, što dałučeńnie da kamandy Śviatłany Cichanoŭskaj kamand Viktara Babaryki i Valeryja Capkały adbyłosia dziakujučy mesedžu, ź jakim Cichanoŭskaja išła na vybary: «Jak tolki ja pryjdu da pieramohi, to praviadu česnyja vybary». Jon na toj momant aznačaŭ, što dla realizacyi nieabchodna, kab usie mahčymyja kandydaty, usie palitźniavolenyja vyjšli na svabodu. Dla taho, kab u budučych vybarach mahli ŭdzielničać Babaryka, Cichanoŭski i inšyja.
«Kali b Cichanoŭskaja havaryła «Ja praviadu takija i takija reformy, ale ja budu prezidentam piać hadoŭ», to ni ŭ jakim vypadku ni kamanda Babaryki, ni Capkały nie mieli b nijakaj matyvacyi dałučycca», — adznačaje Krasulina i zhadvaje pra nastroi ŭ štabach roznych kamand:
«Babarykancy da kanca vieryli, što ich zarehistrujuć. Chacia im adrazu skazali, što hetaha nie adbudziecca. Ale jany praciahvali być upeŭnienymi. Havaryli: «My ŭčora sustrakalisia z Jarmošynaj. Jana tak chvaliła našy śpisy». Im zdavałasia, što možna prajści pamiž kroplami daždžu. Jany havaryli, kali ŭsio rabić pa zakonie, to atrymajecca. I heta niahledziačy na toje, što Viktara Dźmitryjeviča pasadzili.
My ž, majučy spravu z Łukašenkam doŭha i ŭsurjoz, cudoŭna viedali, što, jak tolki ŭ jaho na šlachu zjaviacca pieraškody i jamu budzie niejki zakon pieraškadžać, jon jaho ŭ toj ža momant prybiare. My cudoŭna viedali, što jon moža abiacać usio, što zaŭhodna, ale zaŭsiody kinie. Mienavita AHP pryniesła hety dośvied z saboj. A jany niadaŭna pryjšli, chto ź biznesu, chto ź niaŭradavych arhanizacyj. Jany z hetym nikoli nie sutykalisia. Jany vieryli ŭ ideały».
Hanna adznačaje, što ŭ babarykancaŭ byli dobryja resursy:
«Heta była vielmi dobra arhanizavanaja kamanda. Tam było ŭsio padrychtavana. U ich byli try razbornyja sceny z usioj aparaturaj».
Kamanda Babaryki, pa słovach Krasulinaj, sprabavała zachavać za saboj inicyjatyvu, ale Cichanoŭskaja nie z usim pahadžałasia:
«Śviatłana kaža: «Pačakajcie. U mianie tut kamanda. Niachaj try čałavieki, ale maje. A pa-druhoje, čamu ja pavinna čytać vašu pramovu, sustrakacca z tymi, z kim vy skažacie? U mianie jość svaje pra heta ŭjaŭleńni». Jany adkazvajuć: «Słuchajcie. Usie resursy ŭ nas». My adkazvajem: «U nas samy hałoŭny resurs, jakoha ŭ vas niama. U nas jość kandydat».
«A my Čeračnia voźmiem», — byŭ adnojčy adkaz, kaža Krasulina.
Padziei 8 žniŭnia 2020 hoda i noč pierad vybarami. «Nie, nie taja žančyna»
Hanna zhadvaje, što adbyvałasia napiaredadni dnia vybaraŭ:
«Kali 8 žniŭnia zaprasili ŭ Śledčy kamitet Aleha Maisiejeva, my byli ŭ susiednim domie i padpisvali damovy ź jurystam na ŭsialaki vypadak. Kab jon moh da nas pryjści i prynieści pieradaču. Aleh skazaŭ, što źbiehaje ŭ Śledčy kamitet. Nu, źbiehaŭ. Dźviery začynilisia.
Praz paru hadzin my idziom pa vulicy i vakoł ludzi paznajuć Cichanoŭskuju, vitajucca, fatahrafujucca. My padjazdžajem da našaha ofisa (a heta byŭ «Maskoŭska-Vienski» handlovy centr) kala šaści hadzin viečara. Maša Maroz adyšła pakuryć.
I tut my bačym, što jaje niejkija ludzi sadžajuć u niejkuju maršrutku. A my staim i trasiomsia. I bačym, jak trasie tych, chto schapiŭ Mašu. Nie viedaju, što było b, kab my nie adyšli. My adyšli. Mašu zabrali. My pajechali da Śviatłany dachaty. Ja, naš achoŭnik i kiroŭca pa sumiaščalnictvie ad «Krainy dla žyćcia» Saša Leksus. Ja nie viedaju ich imion. Usie pad nikami.
My padjechali da doma. Jana padniałasia da siabie. My siadzim u mašynie i čakajem. Saša kaža, što jamu zusim nie padabajecca situacyja. My pajechali vakoł jaje doma. Jon kaža: «Hladzi. Voś tam busiki taniravanyja. Vuń tam mužyki stajać». Ja kažu: «Nu i što, što mužyki». Jon: «Nu, pa-pieršaje, pryčoski. A pa-druhoje, jany tam užo hadzinu stajać. Mužyki hadzinu nie razmaŭlajuć. Heta žančyny mahli b».
I ja zvaniu Śviatłanie: «Śviatłana, davaj, sychodzim». Jana: «Što takoje? Ničoha strašnaha, ja zakryłasia». Ja kažu: «Nu i što. Heta zusim nie pieraškoda». «Nie, ja nikudy nie pajdu. Ja razhublena. Ja nie budu. Ničoha sa mnoju nie adbudziecca». Ja kažu: «Śvietačka, ja takoje ŭžo bačyła». (A ja sprabavała niekalki razoŭ raspavieści historyju. Mnie kazali: «Nu što vy nahniatajecie. Navošta? Heta było daŭno i niapraŭda. Heta staraja apazicyja lubić nahniatać»).
U vyniku my ź ciažkaściu ŭhavaryli Śviatłanu. Hadziny paŭtary na toje syšło. Ja pazvaniła ŭ štab Babaryki i damoviłasia pryvieźci jaje ŭ ofis. Tam šmat ludziej. Heta adzinaja naša abarona. Pryjduć žurnalisty. My sa Śviatłanaj zjechali. I chiba što jany nie adrazu zrazumieli hetaha. My zjechali zusim u inšaje miesca. A praz 15 chvilin, kali vy pamiatajecie, Maryja Kaleśnikava pajechała sa svaim busikam na Kamsamolskuju ŭ restarančyk, to ich tarmaznuli, jaje vyciahnuli, a potym kažuć: «Nie, nie taja žančyna». I viarnuli praz 15 chvilin».
Na samaj spravie, jak raspaviadaje Hanna, Śviatłanu advieźli ŭ pryvatny dom.
«Hety domik byŭ ci pad budaŭničuju bryhadu našaha kiroŭcy, ci jany jaho ramantavali i dom byŭ u ich rasparadžeńni. U domie było šmat pakojaŭ. Na vulicy była altanka, abvitaja vinahradam. I my cudoŭna pasiadzieli. I Śviatłana skazała, što jaje choć trochi adpuściła.
Realna jana była ŭ vielmi drennym stanie. Tamu što zabrali Aleha i Mašu. Jana vielmi adčuvaje adkaznaść za ludziej. Tamu ličyła, što jana ŭ hetym vinavata, što jana ich u heta ŭciahnuła. My sprabavali zapeŭnić, što heta vybar kožnaha čałavieka, jaki vychodzić na pratesty, stanovicca z kimści pobač plačo da plača. Viny jaje ŭ hetym niama».
Pachod u CVK 10 žniŭnia. «Śviatłanu prymušali čytać tekst. Paru hadzin jana nie pahadžałasia, płakała»
Noč paśla vybaraŭ Śviatłana Cichanoŭskaja praviała ŭ štabie Babaryki. Na nastupny dzień na pres-kanfierencyi Cichanoŭskaja była zasmučanaja tym, što zjaviłasia infarmacyja pra hvałt na vulicach.
Hanna zastałasia na pracy, apracoŭvać zapyty na intervju, danosić infarmacyju. A Cichanoŭskaja i Volha Kavalkova pajechali pa niejkich spravach, źviazanych ź Siarhiejem Cichanoŭskim. Krasulina nie moža dakładna zhadać, ci heta była sustreča z advakatam, ci pieradača pasyłki.
«Praz hadzinu-paŭtary ja baču, jak padryvajecca Maksim Znak i niekudy biažyć. Ja spytała, kudy jon. Maksim adkazaŭ, što idzie ŭ CVK padavać zajavu. Ja kažu: «Jakaja zajava. My ž damovilisia na sieradu, kali źbiarom usich ludziej. I heta naša, umoŭna, revalucyja, jakaja pryznačana na momant, kali my idziom padavać hetuju zajavu».
Jon adkazvaje: «Jany ŭžo tam. Volha sa Śviatłanaj». Ja kažu: «Dyk u ciabie ž zajavy». A Maksim adkazvaje: «Dyk Volha ŭziała rankam druhi ekzemplar». I Maksim sa svaimi — Ivanam, chiba što Antonam, Maryjaj — pabiehli tudy. A Maksim, jak my pamiatajem, advakat Śviatłany. U ich padpisana damova. I jany zjechali.
Praź dźvie hadziny telefanuje nam jašče adzin achoŭnik-kiroŭca i paviedamlaje, što Śviatłana z Maksimam zajšli ŭ CVK i ŭžo hadzinu, jak nie vychodziać. Potym znoŭ telefanuje i kaža, što prajšło dźvie hadziny i jany nie vychodziać.
Ja zvaniu Ivanu [Kraŭcovu] z kamandy Babaryki. A jon: «Nu što takoha? Nu što vy znoŭ mitusiciesia? Nu heta ž narmalna. Ludzi hutarać». Ja adkazvaju: «Nie, Ivan, tak nie hutarać. Na hutarku ludzi damaŭlajucca, u jakim składzie, pa jakoj temie. Ludzi prychodziać dobraachvotna. A heta nie jano». «Nu što vy pačynajecie». A ja razumieju, što ŭsio nie vielmi dobra.
I kali mnie telefanuje pasoł Japonii ź niejkaj pryčyny (chiba što była pryznačana sustreča), ja kažu: «Katastrofa. Jaje niama». Tut užo pryjechaŭ moj muž. Na ofisie Babaryki ŭžo sabrałasia naša kamanda.
Telefanuje supracoŭnica litoŭskaha pasolstva. Ja joj kažu: «Usio, katastrofa. Jany ŭ CVK. I ich dźvie hadziny nie vypuskajuć». Jana spytała, ci źbirać usich pasłoŭ. Ja nie viedaju, źbirać ci nie. Jany sieli i pajechali. Jana kaža, što prastora vakoł CVK aharodžana. Nidzie nikoha nie vidać. Takim čynam, litoŭskaje pasolstva było ŭ kursie, što niešta adbyvajecca.
Dalej dla mianie situacyja vyhladaje tak. Zjaŭlajecca Maksim Znak z kamandaj — Ivan, Anton [Radniankoŭ], Maryja Kaleśnikava — i ź imi Volha Kavalkova».
Pa słovach Hanny, jana pasprabavała daviedacca, što adbyłosia. Ale Maksim Znak nie chacieŭ raspaviadać. Krasulina vykazała zdahadku, što na dziaržaŭnych kanałach moža zjavicca videa, na jakim Śviatłana vystupić z tym, što ad jaje zapatrabujuć skazać».
Tady štaby vydali paviedamleńnie pra toje, što Śviatłana vykradziena.
Krasulina adznačaje, što jana ničoha nie viedaje pra toje, što adbyłosia ŭ CVK, bo Cichanoŭskaja spačatku była zusim nie ŭ stanie niešta havaryć, a tym bolš pa hetaj temie. Tamu ŭ jaje pra heta nie pytali, kab jana nie viarnułasia ŭ dramatyčny stan.
Paźniej vyjšła videa ź Cichanoŭskaj, zapisanaje ŭ kabinicie Lidzii Jarmošynaj.
«Ja viedaju niekatoryja abryŭki. U tym liku, što Śviatłanu prymušali čytać tekst. Paru hadzin jana nie pahadžałasia, płakała. Jany nie paśpieli da viačernich navin. Heta pieršaje. Druhoje. Jana ahučyła nie ŭsio. U jaje atrymałasia niejki skaz vykinuć. Jana zmahałasia.
Jany byli ŭpeŭnienyja, što poŭnaściu jaje razhramili. Jana zaciahnuła čas. Jany vyrašyli: «Ničoha strašnaha. Zaŭtra apublikujem». Ale zaŭtra dla ich nie spracavała. Ludzi nie pavieryli».
Čytajcie jašče:
Jakim byŭ apošni dzień pierad vybarami? Viadomyja biełarusy zhadvajuć 8 žniŭnia
Kamientary
Uziała jakuju-kolečy na siabie adkaznaść hetaja Hanna ci tolki jazykom jašče impetniej praciahvaje lapać?