Rytoryka Zialenskaha adnosna Biełarusi źmianiłasia: «Niahledziačy na prapahandu, biełarusy zmahajucca. 70% biełarusaŭ suprać Rasii»

Uładzimir Zialenski padčas svajho vizitu ŭ Italiju vykazaŭsia pra svajo staŭleńnie da Biełarusi i ŭsiaho, što tam adbyvajecca.

U efiry pieršamu kanału italjanskaha telebačańnia Rai 1 13 maja Zialenski zajaviŭ, što «Biełaruś — heta nie Rasija» i što biełaruski narod praciahvaje baraćbu za svaju svabodu i kaštoŭnaści.

«Spadar prezident, vy ličycie, što Biełaruś stračana? Hetaja kraina razam z Rasijaj? Ci tam moža niešta źmianicca?» — spytalisia italjanskija žurnalisty.

«Ja nie liču, što Biełaruś — heta Rasija. Rasija robić usio, kab zrabić ź Biełarusi Rasiju… Navat nie tak, jany ich nie pavažajuć… Kab zrabić jaje častkaj Rasii, kab tam usim kiravać, uzbrojenymi siłami… bo ŭ ich tam u mnohich instytutach užo jość svaje ludzi, jakija kirujuć tymi ci inšymi pracesami. Ale ludzi, bolš za 70% ludziej, nasielnictva Biełarusi, jany siońnia suprać Rasii, jany suprać vajny, jany spačuvajuć Ukrainie», — adkazaŭ Uładzimir Zialenski.

— I heta ŭžo vialikaja roźnica. Niahledziačy na infarmacyjnuju palityku [aficyjnaha Minska], biełarusy zmahajucca. Jany zmahajucca. Heta ciažka, kali pa telebačańni, u internecie, u hazietach kažuć, što Rasija — tvoj brat, a Ukraina — vorah. Składana žyć u hetym naratyvie, ale jany zmahajucca, i ja liču, što biełaruskaje hramadstva zastaniecca niezaležnym, — zajaviŭ prezident Ukrainy.

Zialenski vykazaŭ upeŭnienaść, što biełaruskaje hramadstva abaronić svaju svabodu vybaru i niezaležnaść.

«Heta składana, heta taksama vajna, u ich niama achviar, ale jość stračanyja ludzi, jakim pramyli mazhi. Heta taksama vajna, taksama vajna za niezaležnaść, za svabodu słova, svabodu vybaru. Heta vialikaja vajna za tyja samyja kaštoŭnaści. Tamu jany razumiejuć, što jany mohuć być nastupnymi, ludzi vyrazna tam razumiejuć. Jany, Małdova abo krainy Bałtyi — chto nastupny? Jany zmahajucca, im ciažka», — zajaviŭ Zialenski.

Što Zialenski kazaŭ raniej?

Nahadajem, što jašče ŭ samym pačatku vajny Zialenski źviartaŭsia da biełaruskaha naroda ŭ dzień tak zvanaha «refierendumu ab źmienie Kanstytucyi Biełarusi» z zaklikam «zrabić pravilny vybar i nie być razam z ahresaram».

Ale paśla «refierendumu», jaki čakana prajšoŭ represiŭna i nie ŭličvaŭ mierkavańnia biełaruskaha naroda, ukrainskaje kiraŭnictva stała prytrymlivacca naratyvu, što biełarusy nibyta źmirylisia sa svajoj dolaj i nie źjaŭlajucca čymści subjektnym.

Samaj jaskravaj prajavaj padobnaj dumki byli słovy Zialenskaha ŭ sakaviku minułaha hoda.

«Kali my možam skončyć vajnu, a Alaksandr Ryhoravič budzie adčuvać ad hetaha, što jon znoŭ u domie haspadar, dy na zdaroŭje. Mnie, ščyra kažučy, usio roŭna. Heta ŭvohule vybar biełarusaŭ, a dakładna nie naš», — skazaŭ tady prezident Ukrainy.

Hety naratyŭ asabliva ŭmacavaŭsia paśla taho, jak ukrainskaja armija zdoleła vyzvalić paŭnočnuju častku svajoj krainy ad rasijskaj akupacyi i adnavić kantrol nad miažoj ź Biełaruśsiu. Aficyjny Kijeŭ imknuŭsia nie dapuścić paŭtornaha ŭvarvańnia rasijan z terytoryi Biełarusi i tamu staraŭsia nie pravakavać Łukašenku, ubivajučy klin pamiž im i Kramlom.

Hetaja taktyka taksama padachvočvała naŭmysnaje paźbiahańnie aficyjnych kantaktaŭ ź biełaruskimi demakratyčnymi siłami i Śviatłanaj Cichanoŭskaj u pryvatnaści. Ukrainskaje kiraŭnictva tłumačyła hetaje ihnaravańnie tym, što biełarusy «nie nadta aktyŭnyja ŭ svaim žadańni publična supraćstajać režymam Łukašenki i Pucina». Łukašenku ž, u svaju čarhu, Kijeŭ demanstratyŭna chvaliŭ za jaho admovu ŭdzielničać u vajnie napramuju.

Ale ŭsio pačało mianiacca paśla paśpiachovaj dyviersii ŭ Mačuliščach, kali biełarusy zmahli paškodzić rasijski supierkaštoŭny samalot A-50, jaki kaardynavaŭ rasijskija rakietnyja ataki ź Biełarusi pa terytoryi Ukrainy. Tady ŭ Kijevie ŭpieršyniu pačali adznačać asobnuju i važnuju rolu «biełaruskich partyzan».

Śmiełaści ŭ biełaruskim pytańni ŭkraincam, mahčyma, taksama dadali vialikija vajskovyja pastaŭki Zachadu i šmatlikija niaŭdačy Rasii na froncie. Ukraina stała bolš upeŭnienaj u svajoj pieramozie i ŭ nadziejnaści svajoj abarony. 

Rytoryka Zialenskaha ŭ adnosinach da Biełarusi stała pastupova mianiacca na karyść demakratyčnaj biełaruskaj hramadzianskaj supolnaści, što pačało vyražacca ŭ adpaviednych zhadkach padčas aficyjnych publičnych zajaŭ. 

Tak, u krasaviku padčas vizitu ŭ Varšavu prezident Ukrainy ŭpieršyniu z pačatku vajny zajaviŭ, što «svaboda abaviazkova pryjdzie ŭ Biełaruś», čym sarvaŭ burnyja apładysmienty publiki.

• 121
• 0
• 2
• 7
• 6
• 1
• 0
• 0