Hirkin: Rasijskaja armija demaralizavanaja, sałdaty i aficery nie razumiejuć, za što jany vajujuć

Hirkin papiaredžvaje, što bolšuju častku svaich uražańniaŭ i vysnoŭ jon pakinie pry sabie, «kab, tak by mović, «nie dyskredytavać».

Stanoŭčych uražańniaŭ, jak jon pryznajecca, u jaho nie tak i šmat, u suadnosinach ź niehatyŭnymi.

«Ciapier adznaču tolki toje, što ŭ asnovie ŭsich našych «narastalnych pieramoh» na frantach i kirunkach SVA lažyć najhłybiejšy kryzis stratehičnaha płanavańnia. Praściej kažučy,

vojski vajujuć «pa iniercyi», nie majučy anijakaha razumieńnia kančatkovych stratehičnych met biahučaj vajennaj kampanii i tolki zdahadvajučysia ab smutnych płanach kamandavańnia pa takich hrandyjozna-biessensoŭnych ruchach, jak budaŭnictva zusim varjackaj pa bieskarysnaści (ale dzika darahoj pa košcie vykanańnia) «Linii Suravikina», — adznačaje jon. 

Hirkin piša, što ŭ bolšaści čaściej US RF sałdaty i aficery nie razumiejuć, dziela čaho, za što i ź jakimi metami naohuł jany vajujuć.

«Dla ich tajamnica — što jość umovaj pieramohi ci prosta ŭmovaj dla spynieńnia vajny? A ŭłady RF nie zdolnyja im hetaha rastłumačyć, bo pastavić vyraznuju metu SVA — aznačaje «abmiežavać sabie prastoru dla manieŭru» — heta značyć, stracić mahčymaść abviaścić mety SVA dasiahnutymi ŭ luby momant, jaki kramloŭskija kiraŭniki paličać dla siabie zručnym», — piša jon.

Hirkin kanstatuje, što «ŭ armii RF panuje apatyja». «Apatyja ž — da padzieńnia bajavoha duchu i vykanańnia pastaŭlenych zadač «dla ptušački» i «spuściŭšy rukavy», biez realnaj zacikaŭlenaści ŭ ich paśpiachovym vyniku».

«Adsutnaść vyraznaj vajenna-palityčnaj stratehii nie dazvalaje vajskoŭcam raspracavać taktyku, jakaja budzie spryjać jaje realizacyi».

Hirkin piša, što ŭłady RF rychtujucca da zaciažnoj pazicyjnaj vajny. Jon miarkuje, što prytrymlivańnie stratehii zaciažnoj vajny — samahubstva dla RF, jaje ŭładaŭ i elit.

«Tamu, nazirajučy za tym, jak praciŭnik, nie śpiašajučysia (i nie sustrakajučy nijakaha procidziejańnia), realizoŭvaje ŭłasnyja stratehičnyja zadačy pry poŭnaj pasiŭnaści vajennych i palityčnych uładaŭ RF — ničoha dobraha ŭ bližejšyja tydni na froncie nie čakaju», — piša jon.

Hirkin pierakanany, što Ukraina (jon usio jašče piša «tak zvanaja») zimoj nie zamierźnie, nie zbuntujecca i nie stanie vajavać horš.

«Naadvarot. Sałdaty jaje ŭžo pavieryli ŭ svaje siły ŭ vyniku vosieńskich pieramoh USU <…> i buduć tolki bolš złosna i ŭparta zmahacca suprać «maskaloŭ», pomściačy za pakuty, jakija vymušanyja ciarpieć ich svajaki i blizkija ŭ tyle.

A ich sustrenie tolki apatyčnaje vykanańnie słužbovaha abaviazku, za jakim u mnohich bajcoŭ i kamandziraŭ užo daŭno majačyć niedazvolenaje pytańnie: «A što my tut robim, kali Maskva bolš za ŭsio zakłapočanaja vykanańniem «zbožžavych damoŭ», bieśpieraškodnaj prapampoŭkaj amijaku praz Adesu i «stollu cen» na haz i naftu, jakaja pastaŭlajecca šmatlikim zachodnich partnioram?» — reziumuje Hirkin.

• 110
• 122
• 2
• 1
• 3
• 13