Dniami rajonny sud Starych Daroh aštrafavaŭ śviatara Leanida Akałoviča za nabaženstva ŭ pamiać ab biaźvinna zahinułych mirnych žycharach i aśviačeńnie kryža. Piša ŭ svaim błohu Alaksandar Šramko.
Dniami Staradaroski rajonny sud aštrafavaŭ śviatara Leanida Akałoviča za nabaženstva ŭ pamiać ab biaźvinna zahinułych mirnych žycharach i aśviačeńnie kryža.
“Kryminału” tut atrymałasia šmat. I jašče nieviadoma, jaki kryminał bolšy - ci toje, što śviatar aŭtakiefalny, ci toje, što akcyja apazycyjnaja, ci toje, što zahinuli mirnyja žychary nie ad niemcaŭ, a ad pomsty partyzanaŭ. Atrymaŭsia, prama skažam, mocny idealahičny kaktejl.
I heta pry tym, što navat biaz usich hetych kampanentaŭ užo sam fakt ustalavańnia kryža biełaruskimi ŭładami moža traktavacca jak kryminał.
U suviazi z hetym zhadvajecca mnie padzieja, jakaja adbyłasia niekalki hadoŭ tamu na našym prychodzie ŭ Viaśniancy. Jak viadoma, tut adnačasova i “režymnaje” miesca, i zona adpačynku. Razharnuła tut svaju dziejnaść i sekcyja “maržej”. Navat nie prosta “maržy”, a paśladoŭniki Ivanova. I chacia šmat chto ličyć, što heta antychryścijanskaja sekta, raptam zaharelisia jany ŭstalavać kryž pierad maleńkaj zaprudaj, dzie jany akunalisia ŭ chałodnuju kryničnuju vadu. Zrabili kryž, paprasili aśviacić u nas na prychodzie. Jak raz ja i aśviačaŭ. Ale asnoŭnyja padziei adbylisia biez majho ŭdziełu. Kab ustalavać kryž uračysta, paprasili ŭdzielničać śviatara, jaki byŭ u chramie u toj dzień – ajca Vasila. Jon i ŭznačaliŭ pracesiju. Što tut pačałosia... Prybiehli pracaŭniki słužby achovy, niejkija čynoŭniki, stali patrabavać ajca Vasila. Asabliva lutavaŭ niejki dziadźka nievialikaha rostu. Vykrykvaŭ, što śviatar budzie adkazvać pierad sudom za “niezakonnaje” nabaženstva. Pry hetym tut ža ŭzhadvaŭ pra niejkich “hołych bab”. Mielisia na ŭvazie “maržy” ŭ kupalnikach, vyhlad jakich byccam by abražaje prezydenta. Atrymałasia, što da ŭsiaho śviatar rassadnik amaralnaści, a voś prezydent naadvarot - sama niavinnaść.
Jak raspaviadajuć, hladzieŭ a. Vasil na kryklivaha hladzieŭ, a potym zapytaŭ: “A Vy chto taki?”. – “Ja- Paŭłaŭ!!!”- ažna zajšoŭsia dziadźka.
Zaraz usio heta ŭzhadvajecca z humaram, a tady sprava vyhladała davoli surjoznaj. U rešcie rešt abyšłosia, ale my pabačyli, jak lubić naša ŭłada chryścijanski kryž.
Kamientary