Viadomy biełaruski futbalist i trenier Ludas Rumbucis daŭ intervju gazetaby.com, dzie raspavioŭ pra svajo dziacinstva, pierajezd u Minsk u pačatku 1980-ch, žyćcio ŭ «saŭku» i vyjezdy za miažu.
«Kali mianie, maładoha, zaprasili ŭ Minsk, ja spačatku admaŭlaŭsia. Kazaŭ: ja ž biełaruskaj movy nie viedaju! Na mianie pahladzieli sa ździŭleńniem: ty što, zusim dzieŭbanuty, tam ža na ruskaj razmaŭlajuć. Kali pryjechaŭ, to ŭbačyŭ — sapraŭdy na ruskaj. A mnie vielmi padabajecca biełaruskaja mova. Biełaruskaja mova nastolki pryhožaja!
Nie viedaju, moža, žyvučy razam z Rasijaj, u vas pačućcio pavahi da svajoj nacyi prytupiłasia.
Ale ja dumaju, z časam jano pavinna viarnucca. Bo kali čałaviek nie viedaje svajoj rodnaj movy … heta nie jość dobra.
Čym chutčej biełaruskaja mova vierniecca va ŭžytak, tym chutčej vierniecca ŭśviedamleńnie taho, što treba pavažać i lubić svaju Biełaruś.
Vielmi pavažaju ludziej, jakija ŭ kampanijach razmaŭlajuć pa-biełarusku, słuchajuć surazmoŭcu na ruskaj, a sami praciahvajuć adkazvać na rodnaj movie. Jany nie bajacca pakazać svaju biełaruskaść, svaje biełaruskija karani. I kali kazać pafasna, to jany niasuć biełaruskuju movu i biełaruskuju ideju ŭ masy. Mnie heta vielmi padabajecca.
Ja ŭ zachapleńni kali rekłama na telebačańni na biełaruskaj. Kali hladžu pieradaču na biełaruskaj, to sprabuju ŭłavić ŭsie słovy».
— Ludas Ionavič, čaho vam siońnia bolš za ŭsio chočacca?
— Kab nie było ŭspyšak hvałtu, jak ciapier heta adbyvajecca va Ukrainie. Bo heta zusim pobač. Bo heta tolki pačatak, i nichto nie viedaje, čym usio skončycca.
Kali žyŭ na Niamizie, to rehularna zachodziŭ u carkvu, dzie prasiŭ: Božańka, daj ŭsim rozumu i zdaroŭja. Hetyja słovy mahu paŭtaryć i ciapier.
Saša Filipienka raskazaŭ, čamu nie płanuje pisać pa-biełarusku i jak Biełaruś moža stać padarunkam Rasii ŭ vajnie17
Kamientary