«Niekalki hadoŭ jon mnie śniŭsia, a zaraz ja jaho kuplaju za 1 jeŭra». Biełaruska stanie ŭładalnicaj cełaha zamka ŭ Taskanie
Minčanka Natalla Makovik zaviaršaje ździełku na pakupku ŭłasnaha zamka ŭ Taskanie i nieŭzabavie budzie pravodzić tam rekanstrukcyju, piša CityDog.
Natalla — zasnavalnica i kiraŭnica Akademii zamkaznaŭstva. Heta pieršaja ŭ śviecie navučalnaja ŭstanova dla ŭładalnikaŭ histaryčnaj nieruchomaści, jakim dapamahajuć manietyzavać svoj majontak. U Natalli byŭ dośvied vałodańnia niekalkimi zamkami. Ich kupla zaŭsiody adbyvałasia dastatkova spantanna: zamki kaštavali litaralna niekalki centaŭ, tamu aformić ich nie składała pracy. I voś u jaje zjaviŭsia novy «hadavaniec».
Pra pošuk zamka mary sa svajho snu: «Znajšła jaho ŭ Taskanie»
— Čas ad času ŭ mianie paŭtaraŭsia adzin son: ja padymajusia pa darozie z takim asablivym vyhibam, byccam pa sierpancinie idu. Zatym padychodžu da kavanych varot. U inšym śnie ja niby vychodžu za aharodžu i spuskajusia kudyści pa toj ža samaj darozie. Pamiataju dziŭnaje adčuvańnie svajho rodnaha miesca, jakoje zaŭsiody ŭźnikała paśla hetych snoŭ.
Za svaju karjeru ja abjeździła šmat zamkaŭ, ale tak i nie zmahła znajści pałac sa svajho snu. Tak było da minułaha leta, kali muž na dzień naradžeńnia prapanavaŭ pajechać u adpačynak padarožničać pa Italii. I voś my na miesiac usioj siamjoj pajechali katacca na mašynie pa krainie, spyniajučysia ŭ pryhožych miescach la mora. Uvohule, heta było zvyčajnaje turystyčnaje padarožža.
Viadoma, pierad tym, jak pajechać u Italiju, ja zadumałasia, što było b niadrenna zirnuć na paru zamkaŭ: nie ŭ jakaści biznesu, a prosta pahladzieć dziela cikavaści. Tady ja i natknułasia na fota niejkich razvalin, ale čamuści mienavita na hetym zdymku ŭ mianie joknuła serca i ja zaharełasia idejaj ubačyć jaho na svaje vočy.
Pamiataju svajo pieršaje spatkańnie z zamkam, uviečar, za dzień da pajezdki da jaho, nie mahła zasnuć. Nastupnaj ranicaj my ŭsioj siamjoj padjechali da jaho, prabiralisia praź dzirku ŭ płocie, tamu što inšyja darohi zaraśli krapivoj i bylnikam, a pahladzieć zblizku na kazačny dom chaciełasia.
Niahledziačy na toje, što zamak byŭ u avaryjnym stanie, ja adrazu zrazumieła, što heta mienavita toje, što mnie tak časta śniłasia.
«Damaŭlacca ab kupli zamka mnie dapamahaŭ architektar doma Gucci»
— Kali ja letam upieršyniu ŭbačyła svoj zamak, mnie adrazu ž zachaciełasia chutčej źviazacca z uładami i pačać pieramovy ab jaho vykupie. Heta było składana, bo na toj momant jon nie byŭ vystaŭleny na prodaž.
Mienavita tamu mnie patrebna była dapamoha ludziej, jakija mahli b mianie rekamiendavać miascovym uładam. Pažadana, kab heta byŭ čałaviek z architekturnaha śvietu ci z vobłaści achovy pomnikaŭ. Mnie niejkim čynam treba było znajści kantakty takoha ekśpierta ŭ Italii.
Było składana jašče i tamu, što ja zajmałasia pošukami ŭ žniŭni: u hety miesiac praktyčna nichto ŭ Italii nie pracuje, usie zjazdžajuć na mora, i źviazacca z kim-niebudź prosta niemahčyma. Ja navat paprasiła svaich znajomych italjancaŭ, piśmieńnicu i architektara, dastukacca da miascovych uład, ale i ŭ ich ničoha nie atrymałasia.
U vyniku ja straciła nadzieju i prosta kupiła kvitki ŭ Fłarencyju z Prahi, dzie ja znachodziłasia na toj momant, i vyrašyła, što budu sama stukacca va ŭsie dźviery.
Dla hetych met patrebien byŭ pierakładčyk ź italjanskaj: u italjanskaj vioscy sa mnoj naŭrad ci stali b razmaŭlać pa-anhlijsku. Znajomyja parekamiendavali adnaho čałavieka. Užo paśla akazałasia, što jon pracuje architektaram u modnym domie Gucci.
Paśla jon paznajomiŭ mianie sa svaim siabram-advakatam, i my ŭtroch sprabavali damovicca ab kupli majho zamka.
«Pakul što tam ruiny i my źbirajem kamandu dla dapamohi na adnaŭleńnie»
— Na hety momant zamak u vielmi drennym stanie. U mianie była ideja nabrać vałancioraŭ na jaho adnaŭleńnie jašče ŭletku, ale ja adkłała ideju i zaraz idzie etap architekturnaha daśledavańnia samoha pomnika.
Heta bolšaja častka pracy: treba vyznačyć, jakija častki zamka možna vyratavać, a jakija zakansiervavać. Paralelna prachodzić vyvučeńnie archivaŭ, kab adšukać usie apisańni taho, jak zamak vyhladaŭ zvonku i ŭsiaredzinie. Heta nieabchodna, kab maksimalna dakładna adnavić chacia b samyja hałoŭnyja pakoi.
Napieradzie treba jašče šmat usiaho: pravieści hieadezičnaje daśledavańnie, naprykład. Za niekalki kiłamietraŭ ad zamka jość haračyja krynicy, jakija lečać chvaroby sustavaŭ. Heta kultavaje miesca, kudy pryjazdžajuć ludzi z usioj krainy. My chočam daviedacca, ci jość hetaja termalnaja krynica pad našym zamkam. Kali tak, to možna budzie stvaryć spa-kompleks prosta ŭ numarach.
Važna razumieć, što ździełka ŭsio jašče nie zavieršana. Ja kuplaju hety zamak za simvaličnuju sumu ŭ adzin jeŭra. Na ŭzroŭni ŭrada zaćvierdžana, što ŭzamien mnie treba budzie adnavić hety histaryčny pomnik. Mienavita tamu mnie treba tak šmat dumać pra manietyzacyju zamka.
Ja ŭžo zaraz zadumvajusia nad tym, jak zarablać na im hrošy. Heta treba dla taho, kab u pracesie byli srodki na jaho poŭnaje adnaŭleńnie. Heta składana, ale cikava.
«Tut budzie Chohvarts dla darosłych»
— Maja madel manietyzacyi zamkaŭ — zarablać treba jašče da taho, jak pałac całkam adnovicca. Paśla poŭnaj rekanstrukcyi ja płanuju adkryć u hateli restaran ź vialikaj kolkaściu dehustacyjnych i ŭračystych załaŭ usiaredzinie. Heta budzie ŭzrovień piaci zorak, dzie klijenty buduć ludźmi ŭzroŭniu śpisa Forbes.
U zamku buduć prachodzić roznyja majstar-kłasy, možna budzie navučycca vinarobstvu abo stvareńniu aliŭkavaha aleju. Budzie šmat łakalnych taskanskich zabaŭ. Hetuju kancepcyju ja nazyvaju «mastactvam poŭnaha rełaksu».
Dumaju, atrymajecca hetakaje «miesca transfarmacyi» dla zamožnych ludziej starejšych za 40 hadoŭ, jakija prachodziać etap kryzisu siaredniaha ŭzrostu i znoŭ šukajuć siabie. Heta adnaznačna budzie prajekt, jaki budzie akunać čałavieka ŭ taskanskuju ramantyku i całkam mianiać jaho žyćcio da lepšaha.
Ja b nazvała hetaje miesca Chohvartsam dla darosłych. Heta ŭžo hatovy i zrazumieły kancept, ź jakim my pracujem. Niahledziačy na toje, što nad zamkam treba jašče vielmi šmat pracavać, ja ŭžo čakaju delehacyju ź niekalkich mižnarodnych prestyžnych viasielnych ahienctvaŭ i pradstaŭnikoŭ fashion-śvietu. Apošnija hatovy pryjechać i ładzić modnyja pakazy prosta na fonie ruin pałaca.
Mahčyma, my jašče praviadziom niekalki aŭkcyjonaŭ. Ja pryncypova maju namier pracavać z łakšery-aŭdytoryjaj, niahledziačy na toje, što pakul što ŭ mianie jość tolki razvaliny. Dumaju, što pryciahnuć uvahu da stanu architekturnaj spadčyny, dobra dla luboha brenda.
«Na pracy ŭ nas uvohule plavać usim. Niby nie ŭ RB žyvuć». Što biełarusy dumajuć ab raźmiaščeńni jadziernaj zbroi ŭ Biełarusi?
Harderob kantent-mieniedžarki biełaruskaha brenda adzieńnia — bazavy, łakaničny i minimalistyčny
Dzie kupić stylnyja džynsy? Voś 7 biełaruskich brendaŭ z kłasnymi varyjantami na viasnu
Aficer-pahraničnik, jaki prajšoŭ praz turmu, raskazvaje pra žyćcio «da» i «paśla» dyj nie škaduje słoŭ pahardy dla amapaŭcaŭ3
Kamientary
Ale ž, chaj ščaścić!