Siońnia HUBAZiK apublikavaŭ pahrozy adnamu z samych papularnych biełaruskich artystaŭ. U Maksa Karža vialikaja aŭdytoryja — tolki na jaho instahram padpisana 2,5 miljona čałaviek. Sabrali asnoŭnyja fakty jaho bijahrafii.
Pačynaŭ jak biełaruskamoŭny repier
35-hadovy Maks Korž rodam z Łuninca. U 16 jon ź siabrami stvaryŭ muzyčny hurt LunClan, jaki praisnavaŭ niadoŭha.
Maksim zapisvaŭ pieśni na biełaruskaj movie. Aŭtary sajta rap.by pryznavali, što biełaruskamoŭny rep Karža hučyć cudoŭna.
Napisaŭ niefarmalny himn Łuninca
Maks Korž na śvitanku karjery pryśviaciŭ rodnamu horadu pieśniu «Tata Łuniniec». Toje, jak piaščotna śpiavak stavicca da horada, dzie jon naradziŭsia i vyras, adčuvajecca ŭ kožnym radku.
«Pryvitańnie, tata Łuniniec!
Napeŭna, ty mianie čakaŭ!
Sustrakaj mianie, Čyrvonaja vulica!
My vierniemsia siudy, pierabudujem usio,
Jak my žadajem: płošču Lenina ŭ płošču Kalinoŭskaha,
Vulicu Savieckuju ŭ vulicu Skaryny,
Skvier Husoŭskaha ŭ park Łastoŭskaha.
My nie źmienim horad: jon nam padabajecca,
My źmienim žycharoŭ, ich pohlady i dumki».
Zaniaŭ hrošy ŭ baćkoŭ, zapisaŭ pieśniu — i syšoŭ u armiju
U stalicy Maks Korž apynuŭsia, kali pastupiŭ u BDU. Jon pavinien byŭ stać pierakładčykam. U adnym ź intervju śpiavak kazaŭ, što nikoli nie bačyŭ siabie ŭ hetaj prafiesii, a va ŭniviersitet pastupaŭ, tolki kab dakazać baćkam, što moža heta zrabić.
Vučyć šeść moŭ budučaj zorcy nie vielmi chaciełasia — jamu bolš padabałasia čytać rep niedzie ŭ staličnych pierachodach. Ekzamieny jon niejak zdavaŭ, tolki dziakujučy tamu, što moh zabałbatać vykładčyc padčas ispytu. Ale ŭsio roŭna vučoba chutka skončyłasia.
Chłopiec pazyčyŭ u baćkoŭ nie vielmi vialikuju sumu, zapisaŭ pieśniu «Niebo pomožiet nam», zahruziŭ jaje va «Ukantakcie» i pajšoŭ u armiju. Pra toje, nakolki šalona papularnym staŭ chit, daviedaŭsia kali ŭžo adsłužyŭ.
Pieršym ź biełarusaŭ sabraŭ «Minsk-Arenu» na ŭłasny solnik
U 2013 hodzie słuchačy raskupili ŭsie 13 tysiač kvitkoŭ na kancert Maksa Karža na «Minsk-Arenie». I heta ŭličvajučy toj fakt, što za niekalki miesiacaŭ pierad hetym artyst sabraŭ poŭny «Pałac sportu».
Maks Korž staŭ pieršym biełaruskim śpievakom, u jakoha atrymałasia lohka sabrać samuju vialikuju placoŭku krainy na svoj solny vystup. U zachapleńni ad Karža tady było kiraŭnictva ANT: kanał tranślavaŭ kancert na telebačańni i ŭ internecie, a paśla chvaliŭsia tym, što raniej nie bačyŭ takich rejtynhaŭ.
U 2019 hodzie Maks Korž pabiŭ svoj biełaruski rekord i sabraŭ stadyjon «Dynama» — a heta ŭžo 35 tysiač čałaviek.
Hanarycca tym, što prosty pacan
Maks Korž nikoli nie saromieŭsia svajoj małoj Radzimy. Jon z honaram raskazvaŭ u instahramie, jak pajechaŭ ź siabrami haniać na matacykłach na Łuninieččynu, a potym naviedvaŭ svaju babulu.
Na kancert na «Dynama» Korž pryjšoŭ u bajcy futbolnaha kłuba «Łuniniec», jaki ŭžo 20 hadoŭ jak nie isnuje.
U 2023 hodzie pakazaŭ u sacyjalnych sietkach chatku, jakuju jon pabudavaŭ ź blizkimi jamu ludźmi ŭ biełaruskim lesie. Nievialiki dom z acylindravanaha brusa nie zahruvaščany ničym lišnim: staić pieč, draŭlany stoł i niekalki prostych łožkaŭ.
Stajaŭ pad Akreścina, pryjšoŭ na raźvitańnie z Tarajkoŭskim
11 žniŭnia, Maks Korž źviarnuŭsia da biełarusaŭ u instahramie i paprasiŭ spynić pratesty, jakija mohuć pryvieści da kryvavych nastupstvaŭ. Adnak potym adredahavaŭ svoj dopis. Hety fakt jamu zhadvajuć i siońnia.
Maks Korž prychodziŭ na Puškinskuju, kab ušanavać pamiać Alaksandra Tarajkoŭskaha — demanstranta, zabitaha siłavikami ŭ pieršyja dni pratestaŭ suprać falsifikacyi vybaraŭ. U žniŭni artyst razam ź inšymi nieabyjakavymi biełarusami stajaŭ la Akreścina.
Vosieńniu 2020 hoda Maks Korž źniaŭ u Minsku klip na pieśniu «Jejo vinoj». Zdymki prachodzili ŭ tym liku i ŭ minskaj Hrušaŭcy. Źniacca ŭ roliku papularnaha vykanaŭcy zmahli sotni minčukoŭ: Korž praz sacyjalnyja sietki zaprasiŭ uziać udzieł usich achvotnych. U klipie možna ŭbačyć i inšyja vulicy Minska ź siłavikami ŭ poŭnym abmundziravańni, śpiectechniku.
Admoviŭsia ad kancertaŭ u Rasii i zaklikaŭ spynić vajnu
Sioleta ŭ Maksa Karža byŭ vialiki kancert u Talinie (stalicy Estonii). Padčas vystupleńnia aŭtar chita «Žiť v kajf» źviarnuŭsia da publiki z zaklikam spynić vajnu, bo pakul jana idzie, žyć u kajf nie atrymajecca.
«Možna žyć u kajf, ale pakul my nie spynim vajnu, paŭnavartasna žyć u kajf u nas nie atrymajecca. Spynicie vajnu. Nichto, akramia nas, jaje nie spynić», — zajaviŭ sa sceny artyst.
Paśla napadu Rasii na Ukrainu Maks Korž nieadnarazova vykazvaŭsia suprać vajny, zapisaŭ dźvie antyvajennyja pieśni. Praz heta jon faktyčna admoviŭsia ad mahčymaści vystupać u Rasii — choć tam u jaho vializnaja kolkaść fanataŭ. U Biełarusi jaho taksama ŭnieśli ŭ «čorny śpis».
Kamientary