Śmierčy dla Biełarusi źjava redkaja, ale nie anamalnaja, zajaviła žurnalistam 21 lipienia ŭ Minsku hałoŭny sinoptyk Hidramieta Śviatłana Rybakova.
Kamientujučy razburalny śmierč, zafiksavany 11 lipienia ŭ Šarkaŭščynie (Viciebskaja vobłaść), sinoptyk adznačyła, što naohuł śmierčy dla Biełarusi, nie charakternyja. Adnak, u siarednim adzin-dva razy na hod jany na terytoryi respubliki fiksujucca.
Adkazvajučy na pytańnie, ci mahčyma pradkazać uźniknieńnie śmierču, Rybakova, patłumačyła, što, u adroźnieńnie ad ZŠA, u našaj krainie niama słužby, jakaja zajmajecca hetaj atmaśfiernaj źjavaj.
«U Amierycy, dla jakoj charakternyja častyja tarnada, isnuje śpiecyjalnaja słužba, jakaja vyvučaje tarnada. Jana dobra technična asnaščana. Tam navat jość paniaćcie «palaŭničyja za tarnada», jakija z dapamohaj pierasoŭnych radyjołakataraŭ ich adsočvajuć i vymiarajuć charaktarystyki, u pieršuju čarhu chutkaść vietru. U ZŠA tarnada mohuć pradkazać za 15 chvilin da jaho ŭźniknieńnia, i heta vydatny pakazčyk», — skazała śpiecyjalist.
Pavodle jaje słoŭ, 11 lipienia pa Viciebskaj vobłaści było papiaredžańnie ab škvalistym vietry, adnak pradkazać uźniknieńnie śmierču sinoptyki nie mahli.
«Śmierč redka traplaje ŭ pole zroku našych naziralnikaŭ, — padkreśliła hałoŭny sinoptyk. — Choć heta źjava ŭ nas mała vyvučanaja, jak i ŭ krainach postsavieckaj prastory, ale heta nie anamalija dla Biełarusi».
Rybakova dadała, što śmierčy nazirajucca pieravažna ŭ letnija haračyja dni ŭ vielmi niaŭstojlivych pavietranych masach trapičnaha pachodžańnia. Pry dastatkovaj kolkaści vilhaci łakalna mohuć adznačacca i škvalisty viecier, i hrad, i navat śmierčy. I kali śmierč vychodzić na nasieleny punkt, mohuć być razburalnyja nastupstvy, u damach z-za roźnicy cisku, jaki ŭtvarajecca ŭnutry śmierču, vylatajuć vokny, znosić dachi i h.d.
Papularny tyktokier z Rasii tusić u darahich restaranach Minska: «Byccam bamžu padali. Žarycie, na zdaroŭje»23
Kamientary