Людзі тысячагоддзямі шукаюць спосабы жыць даўжэй. Адказ просты: будзьце ўдзячныя за тое, што ў вас ёсць, і глядзіце на жыццё з пазітыўнага боку.
Новае даследаванне, у якім прынялі ўдзел каля 50 тысяч пажылых медсясцёр у ЗША, паказвае, што пачуццё ўдзячнасці звязана з дадатковымі гадамі жыцця. Яго аўтарамі з'яўляецца група даследчыкаў пад кіраўніцтвам вучоных з Гарвардскага ўніверсітэта.
Навукоўцы адзначаюць, што папярэднія даследаванні паказалі сувязь паміж удзячнасцю і зніжэннем рызыкі псіхічных расстройстваў, а таксама больш высокім эмацыйным і сацыяльным дабрабытам. Аднак яе сувязь з фізічным здароўем вывучана менш. Іх даследаванне дае першыя эмпірычныя доказы па гэтай тэме.
Навукоўцы вывучылі даныя «Даследавання здароўя медсясцёр» — пастаяннай кагорты, створанай у 1976 годзе. Яе ўдзельнікі кожныя два гады запаўнялі анкеты аб здароўі, ладзе жыцця і псіхасацыяльных фактарах, напрыклад якасці жыцця і сістэме падтрымкі.
У 2016 годзе, калі сярэдні ўзрост жанчын, якія ўдзельнічаюць у апытанні, склаў 79 гадоў, іх папрасілі запоўніць анкету, якая ацэньвае, наколькі яны былі ўдзячныя за ўсё ў сваім жыцці. У апытанні прынялі ўдзел 49275 чалавек.
Удзячнасць вымяралася з дапамогай раней зацверджанага 6-пунктнага апытальніка ўдзячнасці (GQ-6), які вымярае схільнасць чалавека адчуваць эфект удзячнасці. Напрыклад, удзельнікам патрабавалася ацаніць сцвярджэнне: «У мяне так шмат у жыцці, за што можна быць удзячным» па шкале ад 1 (катэгарычна не згодны) да 7 (катэгарычна згодны).
Агульны бал быў атрыманы шляхам падсумоўвання адказаў па пунктах. Для ацэнкі патэнцыйных парогавых эфектаў у якасці першаснай зменнай уздзеяння выкарыстоўваліся тэртылі, якія дзялілі бал удзячнасці на тры часткі.
Праз тры гады, у 2019 годзе, каманда адабрала анкеты памерлых за гэты перыяд жанчын (усяго 4608 чалавек). Аказалася, што высокая ўдзячнасць удзельнікаў на момант пачатку даследавання аказалася звязаная з нізкай рызыкай смерці.
Напрыклад, удзельнікі, якія знаходзіліся ў верхнім тэртылі балу ўдзячнасці ў параўнанні з тымі, хто знаходзіўся ў ніжнім тэртылі, мелі на 9% меншую рызыку смерці ад любой прычыны пасля карэкцыі на сацыяльна-дэмаграфічныя характарыстыкі, удзел у грамадскім жыцці, рэлігійную актыўнасць, фізічнае здароўе, лад жыцця, кагнітыўныя функцыі і псіхічнае здароўе.
Акрамя таго, тыя, хто дэманстраваў вялікую ўдзячнасць, менш пакутавалі на сардэчна-сасудзістыя захворванні.
Вынікі даследавання апублікаваныя ў часопісе JAMA Psychiatry.
Аўтары адзначаюць, што хоць іх даследаванне не паказвае прамых прычынна-выніковых сувязяў, яно намякае, што стаўленне да жыцця можа ўплываць на фізічнае здароўе. Таксама магчыма, што больш здаровыя людзі проста больш схільныя адчуваць падзяку.
Папярэднія даследаванні паказалі, што людзі, якія часта за нешта ўдзячныя, часцей прытрымліваюцца здаровых звычак. Падзяка можа дапамагчы ўмацоўваць і сацыяльныя сувязі, якія таксама звязаныя з больш доўгім жыццём.
«Чаму не спытае ў сябе: калі я езджу ў Германію і забіраю ўсе ўзнагароды, чаму не выйшаў на кантакт з немцамі?» Да каго звярнуўся Латушка?22
Каментары
Расейцы сваіх праваслаўных рускіх братоў і ад польскага гнёту і жабрацтва пазбавілі, і дзікае поле вызвалілі ад татараў, і Данбас далі, і Слабаджаншчыну, і Крым і Адэсу, і пры саўке ўкраінскую культуру і мову падтрымлівалі (ў адрознянні ад беларускай), і Львоў польскі аддалі (беларусам Вільню і Беласток - не), і ДнепраГЭС, і некалькі АЭС пабудавалі, і пасля 91-га крэдытамі таннымі з дармавым газам забеспечвалі (а беларусам толькі праз русіфікацыю і саюзную дзяржаву).
І гэта ўсё да 2014 году. Але дзе была ўдзячнасць?
Клятага маскаляку на гіляку мы пачулі, на нажы кагосьці, і вось гэта ўсё.
Таму, спадарства, будзьце ўдзячнымі і паважайце адзін аднога.