Украіна, смерць Макея і Ціханоўская. Ягор Марціновіч напісаў, на якія тэмы забаранялі размаўляць у калоніі
Ёсць некалькі тэм, якія не рэкамендуецца абмяркоўваць у калоніі. Ну, як не рэкамендуецца? Проста калі міма будзе прабягаць нейкі стукач і данясе, што вы стаялі і абмяркоўвалі Ціханоўскую, то ўсе ўдзельнікі размовы, найхутчэй, атрымаюць па 10 сутак ШІЗА з нейкай іншай фармальнай нагоды. Напрыклад, за тое, што не былі паголеныя, піша нядаўна вызвалены з бабруйскай калоніі пасля адбыцця прызначанага тэрміну зняволення журналіст Ягор Марціновіч.
Стукачоў на стаўцы не надта шмат, але ты ж не ведаеш іх поўны спіс, таму сам ацэньваеш, хто варты даверу, а ў каго на плячах праступаюць пагоны.
У першыя дні вайны дыскусіі перад тэлевізарам былі публічнымі, але скончыліся тым, што нехта склаў спіс людзей, якія выказваліся супраць пуцінскай агрэсіі. І ўсе яны рушылі ў ШІЗА. Больш адкрытага абмеркавання не было.
Яшчэ адной рызыкоўнай штукай на нейкі час стала смерць Макея.
Чалавек раптам прапаў у ШІЗА, пытаешся ў астатніх, што з ім адбылося. «Дык ён жа з табой абмяркоўваў, што гэты міністр быў абсалютна здаровым. Сам разумееш». Э-э-э?
Але самае глабальнае — гэта, канечне, Ціханоўская (Ціханоўскі ў тым жа камплекце).
На Валадарцы былі сітуацыі, калі чалавек, якога закідваюць у камеру, вітаецца так: «Здарова, хата! Я Валера, калі што, галасаваў за Ціханоўскую!» І ўсе такія: «О, Валера, усё ясна, ты нармальны пацан, дапаможам чым можам».
У калоніі правілы гульні іншыя, свабоды слова значна менш (бо стукачоў больш). Калі прамаўляеш імя Ціханоўскай, нават самы адэкватны сусед можа сказаць: «Ціха-ціха, ты што!» Канечне, усім цікава, што ў яе там, людзі па адным падыходзяць і пытаюцца, ці чуў я нешта новае. Але спаліцца публічным інтарэсам да Святланы не рызыкуе амаль ніхто.
Экс-палітзняволеная расказала, як выходзіла па памілаванні і пра тое, што чуваць пра Калеснікаву1
Каментары