Rašeńnie pra heta pryniaŭ Viarchoŭny sud Respubliki Biełaruś.
Unikalny srebrany «Pojas Vitaŭta» rašeńniem Viarchoŭnaha suda nakiravany va ŭłasnaść biełaruskaj dziaržavy.
Pra heta karespandentu BIEŁTA paviedamiła hałoŭny specyjalist upraŭleńnia ŭstanoŭ kultury i narodnaj tvorčaści Ministerstva kultury Łarysa Katkova. Pavodle jaje słoŭ, «Pojas Vitaŭta» ciapier pieradadzieny na časovaje zachoŭvańnie ŭ Nacyjanalny muzej historyi i kultury. Paśla adpaviednaj ekspertyzy budzie pryniata rašeńnie ab pastajannym zachoŭvańni i ekspaniravańni pomnika. «Pojas Vitaŭta» byŭ znojdzieny ŭ pačatku 90‑ch hadoŭ minułaha stahodździa pry raskopkach kala vioski Litva Maładziečanskaha rajonu.
Pomnik datujecca ChIV abo ChV stahodździami i składajecca ź niekalkich srebranych pazałočanych pajasnych blachaŭ, spražki i nakaniečnika. Niahledziačy na toje, što pojas byŭ zaniesieny ŭ svoj čas u Dziaržaŭny rejestar historyka‑kulturnych kaštoŭnaściaŭ vyšejšaj katehoryi, jon doŭhi čas znachodziŭsia ŭ pryvatnych rukach. Jak rastłumačyła Łarysa Katkova, adkazčykam u sudzie pa spravie ab nakiravańni pomnika ŭ dachod dziaržavy vystupała vytvorčaje pradpryjemstva «Sajuztechservis».
Miarkujecca, što «Pojas Vitaŭta» byŭ stvorany ŭ Krymskim chanstvie. Vučonyja vykazali hipotezu, što jon trapiŭ na terytoryju Biełarusi jak padarunak krymskaha chana Chadžy‑Hireja vialikamu kniaziu litoŭskamu Vitaŭtu. Zrešty, Łarysa Katkova nia vyklučyła, što pomnik moža być datavany i pačatkam ChVI stahodździa i što prynaležnaść jaho Vitaŭtu nie bolš jak lehienda. Va ŭsiakim vypadku jana zapeŭniła, što ŭ muzei pojas budzie dastupny dla vyvučeńnia historykam, jakija i pastaviać kropku ŭ hetym pytańni.
Aficer-pahraničnik, jaki prajšoŭ praz turmu, raskazvaje pra žyćcio «da» i «paśla» dyj nie škaduje słoŭ pahardy dla amapaŭcaŭ3
Kamientary