Aharodnik pad Minskam vyraściŭ harbuz vahoj ažno ŭ 315 kiłahramaŭ. Ale da rekorda nie daciahnuŭsia
Usio pačałosia ź nieaficyjnaha spabornictva. Letaś Raman ubačyŭ navinu pra toje, što žychar Bresta vyraściŭ na svaim učastku harbuz vahoj amal paŭtony. Fatahrafii załacistaha hihanta, jaki valjažna lažyć na soncy, nijak nie vychodzili ŭ mužčyny z hałavy. Vielmi chutka bataničnaje zachapleńnie pierarasło ŭ rašeńnie: vyhadavać ułasny car-harbuz, a jašče lepš — pabić brescki rekord, piša «Anłajnier».
Raman žyvie ŭ Ratamcy ŭ svaim domie, učastak ziamli ŭ jaho jość, i volnaje miesca na im znajšłosia. Tamu, vyvučyŭšy tearetyčnuju častku, mužčyna ŭziaŭsia za spravu.
«Zvyčajny harbuz da takoha pamieru nikoli nie vyraście. Patrebny śpiecyjalny sort — «Atłantyk hihant». Vyvieli jaho ŭ Amierycy, adtul nasieńnie trapili ŭ Rasiju, a potym užo z Rasii — da nas. U mianie było ŭsiaho dva ziarniatki. Adno pasadziŭ bližej da chaty, na soncy. Inšaje, zapasnoje, — u kancy ŭčastka», — raskazvaje Raman.
Mužčyna pryznajecca, što dohlad za harbuzom-hihantam patrebny asablivy: biez uvahi i bahataha palivu sapraŭdny pryhažun nie vyraście.
A jašče, bieručysia za takuju fitazadaču, treba razumieć, što ŭsiaho adzin harbuz zojmie kala 20 «kvadrataŭ» ziamli: ad asnoŭnaha stvała raśliny adychodziać šmatlikija pasynki, jakija treba ŭkaraniać. Dziakujučy takoj razhalinavanaj sistemie harbuz atrymlivaje mnostva krynic siłkavańnia. I raście, raście, raście.
Zrešty, bajacca, što harbuz zachopić uvieś učastak, nie varta: praces jaho raspaŭsiudžvańnia kantralavany.
«Vaha majho harbuza prykładna 315 kiłahramaŭ. Vyras jon takim prykładna za 50 dzion. Padymać i stavić na vahi płod nie spatrebiłasia. Isnujuć śpiecyjalnyja tablicy, jakija dazvalajuć pieravodzić pamier u vahu. Moj raźlikovy jakraz taki. Dumaju, kali realna ŭzvažyć, razychodžańnie budzie nievialikim — kiłahramaŭ ź piać.
Na samaj spravie moj harbuz moh vyraści jašče bolšym. Ale ja prapuściŭ momant, kali asnoŭny parastak zanadta naciahnuŭsia, harbuz prosta adarvaŭsia i pierastaŭ jak śled siłkavacca, a značyć, i dadavać u vazie.
U nastupnym hodzie ja praciahnu ekśpierymient i ŭsio ž taki pasprabuju vyraścić taki harbuz, kab pabić najaŭny rekord u paŭtony. Bałazie ziarniaty, jakija vyraśli ŭ hetym harbuzie, prydatnyja dla dalejšaha vykarystańnia», — natchniona havoryć Raman.
Jaki dalejšy los harbuza? Mužčyna pryznajecca, što dziela žartu dumaŭ zrabić dla dački karetu. A kali surjozna, to ŭ najbližejšyja miesiacy ŭsie siabry i svajaki Ramana buduć zabiaśpiečanyja «harbuzovym naboram»: chopić i na kašy, i na pirahi, i na soki.
Harbuz-kabačok: na Kamaroŭcy pradajuć niezvyčajnuju harodninu
Jeŭropu pačała zavajoŭvać novaja harodnina — cukijoła. Što heta takoje i kali čakać u Biełarusi?
Minski zaapark zaklikaŭ biełarusaŭ padzialicca z žyviołami liškami ŭradžaju
U Breście vyraścili taki vializny harbuz, što nie viedajuć, jak advieźci na kirmaš
«Zašmat u vas dziaciej». Jak žyvie siamja ź siamiu dziećmi, jakoj daviałosia vyjechać ź Biełarusi1
Kamientary