Šlemy zichaciać na soncy, ščyty z hierbami ŭzvyšajucca nad natoŭpam, a huki miačoŭ pieranosiać haściej u atmaśfieru siaredniaviečnaj Jeŭropy. Adnoŭlenyja z uzrušajučaj dakładnaściu daśpiechi, elehantnyja damy ŭ aksamitnych sukienkach, jarkija turniry i majstar-kłasy pa staražytnych ramiostvach — usio heta možna ŭbačyć u fotarepartažy Onliner z adnaho z samych maštabnych histaryčnych fiestyvalaŭ — «Naš Hrunvald».
Pa tradycyi ŭ centry histaryčnaha błoka — rekanstrukcyja epizodaŭ Hrunvaldskaj bitvy.
Stała viadoma, kolki studentaŭ adličyłasia z adnaho sa staličnych univiersitetaŭ za apošnija hady. Ličba ŭražvaje3
Kamientary
(Radzić - spryjaje, dapamahaje)
Samy cikavy momant Hrunvaldskaj bitvy sa słoŭ svajho baćki apisaŭ u XV stahodździ polski historyk Jan Dłuhaš. U peŭny momant lićvinskaje vojska byccam by nie vytrymała nacisku teŭtoncaŭ i kinułasia na ŭcioki. Heta byŭ taktyčny manieŭr, jaki lićviny pieraniali ad tataraŭ. Teŭtoncy ŭzradavalisia i kinulisia na pieraśled, straciŭšy stroj. Ale vojska, jakoje tolki što ŭciakała, pa sihnale raźviarnułasia i kinułasia ŭ ataku!
U 1970-ja ŭ archivach byŭ znojdzieny list adnaho kryžackaha kiraŭnika da druhoha, dzie było napisana: kali pabačycie, jak lićviny biahuć z pola bitvy, nie kuplajciesia. Heta manieŭr ujaŭnaha adstupleńnia, jaki jany ŭpieršyniu vykarystali ŭ vialikaj bitvie pad Hrunvaldam.