Usievaład Ścieburaka apublikavaŭ u svaim fejsbuku novy vierš.
Paśla
I rasčyniacca śvietłyja vokny na soniečny bok
i kantaty śpiajuć i adzdymuć pryhožyja filmy
ja b tabie napisaŭ u adnym ź ich hałoŭnuju rolu kab zmoh, miłaja…
i maršałak śviatočny, napeŭna, sabjecca z noh
i sustrenie siabryna biasiedaj luboha, chto projdzie mima
ja b zamoviŭ tabie tam pačesnaje kresła kab zmoh, miłaja…
I zahojacca rany, i laža hajučy muroh,
i žyćcio zakrasuje ź niastrymnaj i novaj siłaju
ja b advioŭ by tabie tam najlepšaje miesca, kab zmoh, miłaja…
A pakul nie viadoma, što dalej nam kon prybiaroh -
ci ahniom apiače ci ahornie aniolskimi kryłami,
ja b tabie pažadaŭ samych dobrych daroh
z tych, što lahuć pad nohi, miłaja…
ź nizki «nieviadomamu ziemlaku».
Kamientary
ale - vierš varty.
Red., vy ž viedajecie ŭžo - ja nie abiraju błahoje )