Всеволод Стебурако опубликовал в своем фейсбуке новое стихотворение.
Фото из фейсбука Всеволода Стебурако
Пасля
І расчыняцца сьветлыя вокны на сонечны бок
і кантаты сьпяюць і адздымуць прыгожыя фільмы
я б табе напісаў у адным з іх галоўную ролю каб змог, мілая…
і маршалак сьвяточны, напэўна, саб'ецца з ног
і сустрэне сябрына бяседай любога, хто пройдзе міма
я б замовіў табе там пачэснае крэсла каб змог, мілая…
І загояцца раны, і ляжа гаючы мурог,
і жыцьцё закрасуе з нястрымнай і новай сілаю
я б адвёў бы табе там найлепшае месца, каб змог, мілая…
А пакуль не вядома, што далей нам кон прыбярог -
ці агнём апячэ ці агорне анёльскімі крыламі,
я б табе пажадаў самых добрых дарог
з тых, што лягуць пад ногі, мілая…
з нізкі «невядомаму земляку».
Комментарии
але - верш варты.
Рэд., вы ж ведаеце ўжо - я не абіраю благое )