Kraina «akuna mataty» i tvorčych ludziej. Jak biełaruski ajcišnik pracavaŭ u Tanzanii
Niadaŭna ajcišnik Siarhiej Havarunoŭ raskazvaŭ pra svoj dośvied žyćcia i pracy ŭ Papua — Novaj Hviniei. A paśla viartańnia adtul jamu prapanavali papracavać u inšaj ekzatyčnaj łakacyi — afrykanskaj Tanzanii. I pra jaje jon taksama raskazaŭ vydańniu Devby.io.
Śpioka, jarkija nacyjanalnyja ŭbory i rassłablenaść
Kali ja tolki pryjechaŭ u Dar-es-Sałam (samy vialiki horad Tanzanii), mnie padałosia, što ja znoŭ u Papua — Novaj Hviniei. Takaja ž śpiakota, levabakovy ruch.
Ale pry hetym na vulicach bolš ludziej. Jany nie hrebujuć pracaj: ciahajuć kakosy, robiać kavu, kudyści śpiašajucca. Tam nie čakajuć pry darozie, pakul biełyja razabjucca na mašynach, jak u Papua.
Pierad pierajezdam ja dapytvaŭ pracadaŭcu pra Tanzaniju. Udakładniaŭ bytavyja momanty, uzrovień kryminału, ład žyćcia ludziej, zabavy. I pryjšoŭ da pryjemnaj vysnovy, što tam ludzi žyvuć inakš, čym u Papua — Novaj Hviniei.
U Papua žavali papularny bietel (psichaaktyŭny arech), z-za hetaha ludzi znachodzilisia ŭ inšym tonusie. U Tanzanii, zdavałasia, usie byli «čystyja».
Kali ŭ Papua — Novaj Hviniei miascovaje nasielnictva maje admietny pach, to ŭ Tanzanii ludzi vielmi pryjemna pachnuć, vykarystoŭvajuć šmat parfumy. Žančyny chodziać u nacyjanalnych sukienkach jarkich koleraŭ, usie vielmi čystyja. Ofisnyja rabotniki ŭ kaściumach, niahledziačy na śpiakotu.
U Tanzanii ludzi vielmi talerantnyja, ciarplivyja, spakojnyja, nieahresiŭnyja. Ich łozunh — «akuna matata», to-bok «niama prablem». Heta pačućcio z časam usialiłasia i ŭ mianie, pryjšło inšaje razumieńnie času.
Tvorčyja miascovyja
U Tanzanii vielmi šmat matacykłaŭ Boda boda, trochkołavyja transpartnyja srodki Tuk Tuk, pracuje Bolt, jeździać z telefonami, u šlopancach i biez šlema na matacykłach, ale pasažyru šlem vietliva prapanujuć. Byccam naohuł nie dumajuć, što ź imi moža niešta zdarycca (i, spadziajusia, nie zdarycca).
Na darohach ruch vielmi intuityŭny i zrazumieły, sastupajuć darohu, nie sihnalać, mała ahresii, u toj ža čas jeździać dynamična i viesieła.
Ale było nabytaje pačućcie niedavieru da miascovych: pieršy raz, kali ja pajšoŭ na miascovy plaž adzin. Było vielmi niazvykła, bo ja byŭ adziny bieły. Pa zvyčcy pakłaŭ ruku ŭ šopier (raptam u mianie niešta tam jość). Ale ŭsio abyšłosia, mnohim było cikava sfotkacca, nichto i nie sprabavaŭ dakučać. Było adčuvańnie doma.
Mnohija tanzanijcy — kantent-kryejtary. Śpiavajuć, kłasna tancujuć, zapisvajuć roliki ŭ TikTok i YouTube. Paciešna, što ŭ mnohich padpisčykaŭ pad 3-5 tysiač.
Praca: 6-dzionny pracoŭny tydzień i dobra arhanizavanyja pracesy
Kampanija zajmałasia tym ža, što i ŭ Papua — Novaj Hviniei, — ukaranieńniem GPS-manitorynhu.
U Papua było šmat spantannaści i chaosu, a ŭ Tanzanii ŭsio naadvarot. Šmat biurakratyčnych momantaŭ, ijerarchija, prapisanyja abaviazki, unutranyja follow-up'y. Vykarystoŭvalisia najlepšyja praktyki IT-kampanij, pracavali z tykietami i CRM-sistemaj.
U našaj kampanii byŭ zamiežny inviestar. Ja pracavaŭ u adździele online experience, pasada «IoT Consultant» — adkazvaŭ za ŭzajemasuviaź z klijentami, naładami praduktu i palapšeńnie servisu.
Pracavaŭ z ofisa, što było niazvykła. Ale navat lepš — šmat mieŭ znosin ź miascovymi ludźmi. Naohuł, u kampanii była vydatnaja kamunikacyja. Vajb nie rassłablaŭ, a miascovaja kava «kifaru» tanizavała.
80% našych klijentaŭ — łahistyka (praz Tanzaniju adbyvajecca tranzit nafty), turystyčnyja kampanii (safary-tury i tury na Kilimandžara), trochi mašyn u arendu dla ekspataŭ, a taksama pasažyrskaha transpartu.
Darečy, u Tanzanii pracujuć pa 6 dzion na tydzień, pracujuć u subotu da abiedu. Ja spačatku sprabavaŭ damovicca nie pracavać u takim hrafiku, ale ŭ vyniku pahadziŭsia.
Maje susiedzi zarablali 30 dalaraŭ na miesiac na siamju
U Tanzanii ja žyŭ bolš «ź ludźmi» — u zvyčajnym domie, šmat miascovych, blizka da ofisa. Tanzanijcy ŭstavali a 5-6 ranicy i pačynali hučna padmiatać padłohu ci hatavać ježu.
Ale potym ja pasiabravaŭ ź miascovymi. Słuchaješ huki, razumieješ, što žyćcio idzie i chočacca ŭlivacca z samaj ranicy — hetaha ciapier nie chapaje.
Tanzanijcy vielmi biednyja, maje susiedzi zarablali 30 baksaŭ na miesiac na siamju! Ja spačatku nie vieryŭ! Małoli rys i pradavali, varjackaja praca. Ciahali łodki z rybaj i płacili im 50 centaŭ za hadzinu.
Na Zanzibary (vostraŭ u Indyjskim akijanie, naležyć Tanzanii) krychu pa-inšamu, čym na kantyniencie. Ludzi zaniatyja, razvoziać pradukty i pradajuć ich. Raźvitaja sielskaja haspadarka, kuplaŭ pastajanna ananasy i banany. Nichto nie abličvaje, nie sprabuje abrabavać. Šok.
Vielmi šmat dabračynnaści, šmat vałancioraŭ i misijanieraŭ (niemcy, bielhijcy), tudy pryjazdžajuć interny pa abmienie lačyć u miascovy špital. Dla ich heta cikavy vopyt dla pracy va ŭmovach, dzie niama sučasnaha abstalavańnia.
Kali chočaš žyć, jak u Jeŭropie — płaci
Nakont cenaŭ — ja dla siabie zrazumieŭ, što ŭsiudy dla svajho miesca ceny adekvatnyja, kankurentnyja. A paraŭnoŭvać canu butelki vady ŭ supiermarkiecie i samalocie — nie toje, čym by ja chacieŭ zajmacca ŭsio žyćcio.
Kala akijana žyllo kaštuje pa-roznamu. Za kvateru z tryma spalniami možaš addać ad 800 da hrošy-nie-pytańnie dalaraŭ. Heta budzie žyllo z hienierataram — u horadzie pieryjadyčna vyklučajecca elektryčnaść.
Žyć jak miascovyja tańniej, ale žyćcio budzie debilnaje trochi: horača, biez elektryčnaści i z drennaj vadoj. Naprykład, u mianie nie było pralnaj mašyny. Ale była pračka, jakaja časam psavała rečy.
Zvyčajna biełyja žyvuć u adnym rajonie — Masaki, i litaralna nie vychodziać adtul. Maksimum jeździać na Zanzibar i ŭ safary-tury. Adpačyvajuć u hatelach, barach i kłubach — Bar in Dar pa čaćviarhach papularnaje miesca, uładalnik-italjaniec śpiavaje pad žyvuju muzyku. Možna sustreć roznych ludziej: ad padarožnikaŭ da ŭładalnikaŭ biznesaŭ.
Zamiest paślasłoŭja
Ja źjechaŭ z Tanzanii paśla troch miesiacaŭ. Mnie prapanoŭvali zastacca na paru hadoŭ paśla zaklučeńnia kantraktu i atrymańnia DNŽ. Uzvažyŭšy ŭsio za i suprać, ja pryjšoŭ da vysnovy, što žyćcio tam nie supadaje z maimi metami na dadzienym etapie. Ja taksama stamiŭsia ad kulturnaha pustelnictva.
Pa-mojmu, u ekzatyčnych krainach nie chapaje vysokakvalifikavanych śpiecyjalistaŭ. Kali tam pracavać, to šaniec, što ciabie zaŭvažać i daduć bolš adkaznuju pazicyju, vielmi vysoki.
Paśla Tanzanii ja staŭ bolš upeŭnienym u sabie. Uśviadomiŭ kaštoŭnaść prostych rečaŭ, da jakich nie va ŭsich jość dostup. Stabilnaść i abaronienaść abo ich adsutnaść nie pałochajuć zusim. Niama strachu źmianić pracu, kali jana nie prynosić zadavalnieńnia.
Zrazumieŭ, što nie prapadu, apynuŭšysia ŭ nieznajomym miescy. Choć płavać u voziery Viktoryja z krakadziłami było dziŭnaj zadumaj.
«Ciapier ja b na heta nie pajšoŭ». Biełarus kupiŭ učastak ziamli na Zanzibary, ale akazałasia, što jość niuansy
«Tut jość uvohule ŭsio — i naohuł ničoha nie treba». Biełaruska pierajechała ŭ Tajłand i raskazvaje, jak kazačna tam žyviecca
«Takich emocyj, što «vaŭ!» — ich šmat!» Padarožnik z Salihorska raskazaŭ, jak prajechaŭ na skutary ŭsiu Łacinskuju Amieryku
«Biehajuć hołyja dzieci razam z kačkami i parsiukami». Biełaruska pierajechała ŭ Hvatemału i raskazvaje pra hetu ekzatyčnuju krainu
Kamientary
jon pra albinosaŭ Tanzanii znaje?