Hierasimienia raskazała, čamu syšła z Fondu spartovaj salidarnaści

«Pa-pieršaje, u mianie paŭstali pytańni nakont prazrystaści finansavańnia, i ja pačała ich zadavać, ale zamiest adkazaŭ na svaje pytańni ja atrymała davoli surjoznuju niehatyŭnuju reakcyju.

A pa-druhoje, pačałasia vajna, i fondu treba było vielmi surjozna pieraprafilavać dziejnaść. U situacyi vajny my nie možam biehać i prasić dapamohi dla apalnych biełaruskich spartsmienaŭ: jakaja dapamoha, kali z terytoryi našaj krainy laciać rakiety?

Abo prasić sankcyi suprać biełaruskaha sportu — navošta, kali ŭsie sankcyi paśla pačatku vajny ŭvodziacca biez usialakich prośbaŭ? I marnavać na bieskarysnyja rečy enierhiju, na moj pohlad, było biessensoŭna.

A voś vydatkavać jaje na toje, kab u spartsmienaŭ, jakija apynulisia ŭ vyhnańni, była mahčymaść treniravacca i vystupać. I heta treba było rabić adrazu, a nie praz paŭhoda paśla pačatku vajny.

My kali pryjechali ŭ Polšču, adrazu sutyknulisia z prablemaj dvajnoj dyskryminacyi — atrymali šmat zvarotaŭ ad siemjaŭ, jakija byli vymušanyja biehčy ź Biełarusi. Ludzi biehli ad kryminalnaha pieraśledu, časam chapali tolki dziaciej i dakumienty, tamu što nie było času navat rečy sabrać, lik išoŭ na chviliny. I voś hetyja dzieci, jakich vyrvali ź ich atačeńnia, sa škoł, sa spartyŭnych siekcyj, u Polščy pajšli zajmacca sportam u tutejšyja siekcyi. A kali pačałasia vajna, u palakaŭ taksama źniesła dach, i jany skazali: ź biełaruskimi pašpartami — preč ź siekcyj!

I voś ujavicie sabie maralny stan hetych dziaciej. Spačatku jany na radzimie — dzieci vorahaŭ naroda, a praz trochi času ŭ inšaj krainie — suahresary.

I ja adrazu ž uklučyłasia ŭ hetuju situacyju. My razmaŭlali z žurnalistami, z čynoŭnikami, ja tłumačyła prablemu. Potym paśla sustreč z supracoŭnikami polskaha Ministerstva sportu była narešcie stvoranaja rabočaja hrupa, jakaja zajmałasia raźviazańniem hetych prablem. I takija rabočyja hrupy treba było stvarać u kožnaj krainie. Ale tut my nie syšlisia ŭ mierkavańniach z Apiejkinym. Plus niedavier z-za finansavaj nieprazrystaści, tamu ja prosta syšła».

Hierasimienia padzialiłasia, što, kali pryjechała ŭ Polšču, dumała adkryć tam svoj kłub.

«Ale mnie adkazvali, što ŭ ich pracujuć tolki svaje treniery, abo što ŭsie darožki ŭžo zaniatyja arendaj na ŭvieś siezon, abo prapanoŭvali zusim nierentabielny čas. I ja vyrašyła pakul zajmacca indyvidualnymi treniroŭkami», — raskazała płyŭčycha.

• 13
• 1
• 0
• 3
• 6
• 4