Балет «Мефіста»: першая ластаўка новай вясны

Музкамедыя выходзіць з летаргічнага сну, у які яго загнаў былы мастацкі кіраўнік.

З’явіліся цікавыя канцэртныя праграмы. 9 чэрвеня Музычны тэатр пачаў доўгатэрміновы канцэртны праект «Музычныя вечары з Аляксандрам Анісімавым». І вось, нарэшце, знакавая падзея для тэатра — узнаўленне балета «Мефіста» ў харэаграфіі выдатнага танцоўшчыка Уладзіміра Іванова на музыку Уладзіміра Кандрусевіча. Яго першая пастаноўка на сцэне Музычнага тэатра адбылася ў ліпені 2002 года. Для Уладзіміра Іванова гэта была дыпломная работа па заканчэнні балетмайстарскага аддзялення Акадэміі музыкі, але ў ёй ён паказаў сябе сталым, арыгінальным творцам.

Музыка Кандрусевіча таксама прайшла экзамен на творчую сталасць. Часткова яна выкарыстоўвалася ў балеце «Мефістофель» на музыку Шарля Гуно — Уладзіміра Кандрусевіча, які быў пастаўлены ў Ніжагародскай оперы (Расія). Для пастаноўкі ў Мінску кампазітар цалкам перарабіў музыку балета. Мастацтвазнаўца Юлія Чурко напісала да яго новае лібрэта. Дый харэаграфія стваралася зусім у іншым стылі, так што атрымаўся зусім іншы балет, цяпер ужо пад назваю «Мефіста».

Поспех быў агромністы. Аднак спектакль нядоўга трымаўся ў рэпертуары.

Мастацкі кіраўнік Музкамедыі Аляксей Ісаеў стаў заўзята змагацца з балетам.

Яму не падабалася, што балетная трупа Музычнага тэатра рэалізуе сур’ёзныя праекты — такія, як «Жызэль», «Шахеразада», «Мефіста». Магчыма, пэўны ціск быў з боку кіраўніка Опернага, спадара Елізар’ева. Бо напачатку 2000‑х балет Музкамедыі ствараў занадта моцную канкурэнцыю балетнай трупе Вялікага тэатра, якая перажывае не найлепшы перыяд.

У выніку галоўны балетмайстар Музкамедыі, народная артыстка Ніна Дзячэнка, была звольненая,

у тэатры запанаваў дух савецка‑калгаснай музычнай камедыі, апафеозам якога стаў «Бабскі бунт».

Пасля сыходу Ісаева тэатр усё яшчэ балансуе між савецкім кітчам і мастацтвам, але перамога кітчу ўжо не відавочная. Хоць спусташэнні, пакінутыя ранейшым кіраўніцтвам, у адзін дзень не залатаеш. Тэатр апынуўся амаль у такім самым становішчы, як на пачатку 1990‑х: без грошай у кішэні, без гастрольных кантрактаў. Але тады прыйшла моцная каманда, намаганнямі мастацкага кіраўніка Змітра Косціна для калектыву настаў сапраўдны залаты век. Правінцыйны Тэатр музычнай камедыі хутка стаў адным з найцікавейшых творчых калектываў краіны. У ім ставіліся оперы, аўтэнтычныя версіі класічных аперэт, цікавыя балеты. Яшчэ крыху — і Музкамедыя стала б для Беларусі нечым накшталт Музычнага тэатра імя Станіслаўскага і Неміровіча‑Данчанкі ў Маскве. Але яму падрэзалі крылы.

Цяпер перспектыўныя творцы ў тэатры таксама ёсць. Ёсць цудоўны аркестр зусім не «аперэтачнага» ўзроўню, яскравыя артысты. Нядаўна ўпершыню за шмат гадоў з’явіўся галоўны балетмайстар — Зміцер Якубовіч. І гэта дае надзею, што тэатр зноў стане прывабным і для гледачоў, і для тэатральных крытыкаў.

А пакуль 26 і 30 чэрвеня публіцы прапануецца «першая ластаўка» новай вясны — балет «Мефіста» харэографа Уладзіміра Іванова. У галоўных ролях — дыпламанты і лаўрэаты міжнародных конкурсаў Віталь Краснаглазаў, Рыгор Крукоўскі і Рына Івакіры. Сцэнаграфія Змітра Мохава. За дырыжорскім пультам — Мікалай Макарэвіч. І, зразумела ж, цудоўная музыка Уладзіміра Кандрусевіча.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0