«Тры мушкецёры: Д’Артаньян»: бадзёрая экранізацыя з прыгодніцкім духам і зорным акцёрскім складам
Экранізацый рамана Дзюма назбіралася больш за сотню. Але версію Мартэна Бурбулона, якая выйшла ў красавіку, называюць адной з самых удалых — дзякуючы напоўніцу выкарыстаным сучасным магчымасцям здымкі, дынамічнаму тэмпу, захапляльным сцэнам баёў і ўдала падабраным акцёрам — нават на другасныя ролі.
Калі вы забыліся ці не ведаеце, што дзеецца ў творы Дзюма, то канва прыкладна такая: на дварэ 1627 год, і кароль Людовік XIII (Луі Гарэль) спадзяецца прадухіліць грамадзянскую вайну з пратэстантамі, якія плануюць зрынуць каталіцкую манархію. Ён не можа давяраць свайму ўплывоваму дарадцу кардыналу Рышэльё (Эрык Руф), а таксама не мае пэўнасці, што можа давяраць сваёй каралеве Ганне Аўстрыйскай (Вікі Крыпс), якая, па чутках, мае сувязь з сумнеўным ангельскім арыстакратам — герцагам Бэкінгемскім.
Трэба сказаць, што кароль мае рацыю. Неймаверна прыгожае дыяментавае калье Ганны — яго падарунак каралеве — здаецца, кудысьці знікла. Сярод прыдворных ходзяць чуткі, што Ганна падарыла яго ангельскаму арыстакрату на памяць — і прыдворныя не памыляюцца.
Мушкецёры будуць павінны дабрацца да Англіі, каб забраць калье і каралева змагла надзець яго на вяселле брата караля. Гэта адна са шматлікіх сюжэтных ліній кнігі, якія паўстануць у фільме.
Славалюбнага Д’Артаньяна грае Франсуа Сівіль, Атоса — Венсан Касель, Партоса — Піо Мармай, Араміса — Рамэн Дзюрыс. Дадайце да гэтага Еву Грын у ролі таямнічай і вынаходлівай ліхадзейкі Міледзі, якая па-заліхвацку курыць трубку з доўгім муштуком, — і становіцца зразумела, што на экране заўсёды ёсць хтосьці таленавіты, чыя гульня прасоўвае гісторыю наперад. Фільм Мартэна Бурболона цалкам набіты талентамі — нават другарадныя персанажы сыграны бліскуча.
Да таго ж, ніводная папярэдняя экранізацыя «Трох мушкецёраў» не мела ў сваім распараджэнні столькі тэхнічных дасягненняў. Ёсць доўгія імерсіўныя кадры, падчас якіх глядач пачуваецца так, як быццам ён унутры дзеяння. Баявыя сцэны, што трымаюць у напружанні і ўражваюць вынаходлівасцю пастаноўшчыкаў, часта знятыя адным дублем — гэта таксама дае адчуванне, што глядач — сам сярод таго, што дзеецца на экране.
Усе дэкарацыі ў фільме выглядаюць даволі натуральна — палацы такія, быццам у іх сапраўды доўгія гады жылі людзі. Гэта ж датычыць і касцюмаў — напрыклад, форма мушкецёраў месцамі пакамячаная, цьмяная і паношаная.
Аднак галоўная перавага фільма — гэта прадуманасць і стылёвая вытрыманасць яго адаптацыі. Штосьці захавана як у рамане, але рэжысёр распараджаецца з арыгіналам як хоча — а менавіта прыбірае складаныя палітычна-рэлігійныя разважанні і ўзмацняе дынаміку, гарэзлівасць і хуліганства. Такім чынам, новая версія «Мушкецёраў» ператвараецца ў суцэльную шалёна-захапляльную авантуру.
Разблытванне многіх сюжэтных ліній і драматычныя падзеі адкладзеныя да другой часткі фільма («Тры мушкецёры: Міледзі»), якая выйдзе сёлета ў снежні.
Чытайце яшчэ:
Выйшаў трэйлер фільма пра мушкецёраў з Венсанам Каселем і Евай Грын
Пра што серыял BEEF («Грызня»), які ўсе называюць крутым?
HBO запускае серыял пра выдуманую аўтарытарную дзяржаву ва Усходняй Еўропе
Каментары