Слушна, гэта слова пайшло ад цымесу – дэсертнага рагу з морквы, нуту, разынак, сліў і розных іншых інгрэдыентаў, часам нават мяса, якія дадаюць у залежнасці ад мясцовасці. У беларускай мове крыху змененае слова «цымус» зажыло сваім жыццём і займела пераноснае значэнне.

Не, калі толькі вы не мелі на думцы пераноснае значэнне слова «смак». Насамрэч слова «цымус» пайшло ад цымесу – дэсертнага рагу з морквы, нуту, разынак, сліў і розных іншых інгрэдыентаў, часам нават мяса, якія дадаюць у залежнасці ад мясцовасці. У беларускай мове крыху змененае слова «цымус» зажыло сваім жыццём і займела пераноснае значэнне.

Зусім наадварот! Слова «цымус» пайшло ад цымесу – дэсертнага рагу з морквы, нуту, разынак, сліў і розных іншых інгрэдыентаў, часам нават мяса, якія дадаюць у залежнасці ад мясцовасці. У беларускай мове крыху змененае слова «цымус» зажыло сваім жыццём і займела пераноснае значэнне.

Насамрэч не. Слова «цымус» пайшло ад цымесу – дэсертнага рагу з морквы, нуту, разынак, сліў і розных іншых інгрэдыентаў, часам нават мяса, якія дадаюць у залежнасці ад мясцовасці. У беларускай мове крыху змененае слова «цымус» зажыло сваім жыццём і займела пераноснае значэнне.

Блізка, але няправільна. Халяль – гэта мусульманскі тэрмін, які азначае правільнасць і дазволенасць ежы. У габрэяў жа гэта называецца кашрут.

Няправільна. Слова «штэтл» абазначае мястэчка ці гарадок, дзе сяліліся габрэі Усходняй Еўропы. А харчаваліся яны згодна з правіламі кашруту.

Так, гэта абсалютна правільны адказ!

Не, гешэфт – гэта выгадная ці нават спекулятыўная ўгода. Да ежы гэта слова не мае ніякага дачынення. А вось правілы, паводле якіх харчуюцца габрэі, называюцца кашрут.

Няправільна. У гэта складана паверыць, але габрэі маглі прынесці на беларускія землі бульбяныя аладкі, якія мы называем дранікі. Радзіма гэтай стравы – Германія, а «агентамі» нямецкага свету, якія, хутчэй за ўсё, і занеслі дранікі ў Беларусь і Літву, былі габрэі з іх мовай ідыш, роднаснай нямецкай. Дарэчы, дранікі габрэі называюць латкес, толькі ў іх гэта не штодзённая, а святочная страва.

Не, гэта не так. Тым больш, для прыгатавання верашчакі, як правіла, трэба свіное мяса, якое габрэі не ядуць. У гэта складана паверыць, але габрэі маглі прынесці на беларускія землі бульбяныя аладкі, якія мы называем дранікі. Радзіма гэтай стравы – Германія, а «агентамі» нямецкага свету, якія, хутчэй за ўсё, і занеслі дранікі ў Беларусь і Літву, былі габрэі з іх мовай ідыш, роднаснай нямецкай. Дарэчы, дранікі габрэі называюць латкес, толькі ў іх гэта не штодзённая, а святочная страва.

Не, якраз з заціркай адбылося наадварот: хутчэй ад беларусаў гэты суп перайшоў на габрэйскі стол. Габрэі ў сваю чаргу маглі прынесці на беларускія землі бульбяныя аладкі, якія мы называем дранікі. Радзіма гэтай стравы – Германія, а «агентамі» нямецкага свету, якія, хутчэй за ўсё, і занеслі дранікі ў Беларусь і Літву, былі габрэі з іх мовай ідыш, роднаснай нямецкай. Дарэчы, дранікі габрэі называюць латкес, ад беларускага «аладкі», толькі ў іх гэта не штодзённая, а святочная страва (на свята Ханука).

Слушна! У гэта складана паверыць, але гэта магчыма. Радзіма гэтай стравы – Германія, а «агентамі» нямецкага свету, якія, хутчэй за ўсё, і занеслі дранікі ў Беларусь і Літву, былі габрэі з іх мовай ідыш, роднаснай нямецкай. Дарэчы, дранікі габрэі называюць латкес, толькі ў іх гэта не штодзённая, а святочная страва.

Ну, не! Замахвацца на французскую кухню не трэба. Гаворка ідзе пра бейглы – круглыя ці, дакладней, «тараідальныя» булачкі, падобныя да бублікаў ці абаранкаў. Пасля таго, як габрэі завезлі бейглы ў ЗША, яны сталі там шалёна папулярныя і разышліся па ўсім свеце.

Правільна! Бейглы – круглыя ці, дакладней, «тараідальныя» булачкі, падобныя да бублікаў ці абаранкаў. Пасля таго, як габрэі завезлі бейглы ў ЗША, яны сталі там шалёна папулярныя і разышліся па ўсім свеце.

Не, брэцэль – гэта выпечка ў форме крэндзеля, папулярная ў нямецкамоўных краінах. Габрэйская булачка – гэта бейгл. Пасля таго, як габрэі Усходняй Еўропы завезлі бейглы ў ЗША, яны сталі там шалёна папулярныя і разышліся па ўсім свеце.

Няправільна. Гаворка ідзе пра бейглы – круглыя ці, дакладней, «тараідальныя» булачкі, падобныя да бублікаў ці абаранкаў. Пасля таго, як габрэі завезлі бейглы ў ЗША, яны сталі там шалёна папулярныя і разышліся па ўсім свеце.

Не, шакшука – гэта габрэйская яечня, а мы пыталіся пра хумус.

А вось і не. Сабіх – гэта такі адмысловы сэндвіч з піты са смажанымі баклажанамі, яйкамі, салатай, зелянінай і соусам. А мы пыталіся пра хумус.

Правільна! Хумус – гэта паста з пералічаных вышэй прадуктаў. Вядома, ёсць мноства відаў хумусу, і дадаваць можна ў яго што заўгодна. Але база застаецца базай.

Гэта не так. Матбуха – салата з памідораў і перцаў. А мы прывялі складнікі хумусу.

Так, гэта правільны адказ! Шмальц стагоддзямі выкарыстоўваюць у самых розных стравах.

Не, напэўна вы пераблыталі шмальц з пітай ці з мацой. Гусіны тлушч стагоддзямі выкарыстоўваюць у самых розных стравах.

Не, гэта фаршмак. А шмальц – гэта гусіны тлушч. Яго стагоддзямі выкарыстоўваюць у самых розных стравах.

Не, кунжутная паста называецца тхіна або тахіні. А шмальц – гэта гусіны тлушч. Яго стагоддзямі выкарыстоўваюць у самых розных стравах.

Не, гефілтэ фіш – гэта літаральна фаршыраваная рыба. Рыбіну скуру начыняюць фаршам з гэтай жа рыбы з рознымі дадаткамі. Пасля ўсё гэта вараць і наразаюць на кавалкі.

Не, гефілтэ фіш – гэта літаральна фаршыраваная рыба. Рыбіну скуру начыняюць фаршам з гэтай жа рыбы з рознымі дадаткамі. Пасля ўсё гэта вараць і наразаюць на кавалкі.

Не, гефілтэ фіш – гэта літаральна фаршыраваная рыба. Рыбіну скуру начыняюць фаршам з гэтай жа рыбы з рознымі дадаткамі. Пасля ўсё гэта вараць і наразаюць на кавалкі.

Слушна, гефілтэ фіш – гэта літаральна фаршыраваная рыба. Рыбіну скуру начыняюць фаршам з гэтай жа рыбы з рознымі дадаткамі. Пасля ўсё гэта вараць і наразаюць на кавалкі.

Слушна! Традыцыйны кугель – гэта пудынг з локшыны з тым самым шмальцам, залітая яйкам.

Няправільна. Традыцыйны кугель – гэта пудынг з локшыны з тым самым шмальцам, залітая яйкам.

Няправільна. Традыцыйны кугель – гэта пудынг з локшыны з тым самым шмальцам, залітая яйкам.

Рабілі і з тварагу, але традыцыйны кугель – гэта пудынг з локшыны з тым самым шмальцам, залітая яйкам.

Не, ядуць іх гарачымі, як і галубцы. Толькі згодна з кашрутам мясныя прадукты з малочнымі есці нельга, таму выкарыстанне смятаны пад забаронай, калі толькі начынка ў іх не з гародніны.

Слушна! Згодна з кашрутам мясныя прадукты з малочнымі есці нельга, таму выкарыстанне смятаны пад забаронай, калі толькі начынка ў іх не з гародніны.

Не, такога правіла няма. А вось згодна з кашрутам мясныя прадукты з малочнымі есці нельга, таму выкарыстанне смятаны пад забаронай, калі толькі начынка ў іх не з гародніны.

Ды не, гэта выключана. Холішкес гатавалі небагатыя людзі, якія не маглі дазволіць сабе выкідаць тое, што можна з’есці. Тым больш, калі яно такое смачнае. Згодна з кашрутам мясныя прадукты з малочнымі есці нельга, таму выкарыстанне смятаны пад забаронай, калі толькі начынка ў іх не з гародніны.

Не, і беларусы, і габрэі любілі есці крупнік. Традыцыйна яго варылі з ячменнай, грэцкай, прасяной або жытняй крупы, дадаючы моркву, цыбулю, часта грыбы, а таксама мяса.

Ды не, і беларусы, і габрэі любілі есці крупнік. Традыцыйна яго варылі з ячменнай, грэцкай, прасяной або жытняй крупы, дадаючы моркву, цыбулю, часта грыбы, а таксама мяса.

Не, і беларусы, і габрэі любілі есці крупнік. Традыцыйна яго варылі з ячменнай, грэцкай, прасяной або жытняй крупы, дадаючы моркву, цыбулю, часта грыбы, а таксама мяса.

Правільна! І беларусы, і габрэі любілі есці крупнік. Традыцыйна яго варылі з ячменнай, грэцкай, прасяной або жытняй крупы, дадаючы моркву, цыбулю, часта грыбы, а часам мяса.