U Minsku pracuje śviatłafor, jaki razdaje parady. A kahości i pužaje
Błohier Kakabaj pakazaŭ pieršy ŭ Minsku śviatłafor, jaki razdaje parady. Ustalavany jon na skryžavańni vulic Jakuba Kołasa i Viery Charužaj.
Śviatłafor nahadvaje, jak treba pavodzić siabie piešachodu, samakatčyku, viełasipiedystu. Siarod jaho rekamiendacyj jość, naprykład, takija:
— Pavažanyja viełasipiedysty i karystalniki srodkaŭ piersanalnaj mabilnaści! Pierasiakać prajeznuju častku treba z chutkaściu piešachoda.
Eto piervyj hovoriaŝij śvietofor, kotoryj dajot poleznyje soviety iz PDD! Takoj by v riestorany: mojtie ruki pieried jedoj, nie čavkajtie, piccu i suši nie ještie viłkoj, nie prositie dožariť tartar
Hety śviatłafor sioleta ŭ žniŭni ŭžo vyklikaŭ chvalu abureńnia ŭ tyktoku. Žančyna, jakaja žyvie ŭ domie pobač, skardziłasia, što zanadta razumny śviatłafor razdaje parady navat nočču. A naŭrad ci chto choča pračnucca ad hučnaha: «Pry pierachodzie prajeznaj častki trymajcie dzicia za ruku».
U kamientaryjach adna dziaŭčyna padzialiłasia, jak praz hety «kłapatlivy» śviatłafor ledź nie trapiła ŭ niepryjemnaści: «Siońnia na rovary jechała, stała na śviatłafory, a hołas ź niabiosaŭ jak zakryčyć: «Nie spyniajciesia!». Ja ledź na čyrvony nie rvanuła! Rovar vypuściła na prajeznaj častcy pry pierachodzie darohi! Ledź zaikaj nie zastałasia. Žudaść».
Tak što viedajcie, čaho možna čakać na skryžavańni vulic Jakuba Kołasa i Viery Charužaj — i nie pužajciesia kali što.
Kamientary