Łukašenka: Apošnim časam baču, što Akademija navuk dapuskała surjoznyja praliki
«Mianie pierakonvajuć u tym, što nam treba surjozna pahladzieć na raźvićcio akademičnaj navuki i pryniać adpaviednyja rašeńni pa ŭsich napramkach», — zajaviŭ siońnia Alaksandr Łukašenka.
Alaksandr Łukašenka siońnia pravioŭ naradu z rabočaj hrupaj pa analizie dziejnaści Nacyjanalnaj akademii navuk.
Heta hrupa stvorana pa rasparadžeńni Łukašenki ŭ červieni. Jana pracuje na pastajannaj asnovie i pavinna vyvučać pytańni praktykaaryjentavanaści i rezultatyŭnaści navukovych daśledavańniaŭ i raspracovak vučonych NAN Biełarusi, ukaranieńnia raspracovak u halinach ekanomiki i sacyjalnaj śfiery, raspracoŭki impartazamiaščalnaj pradukcyi i technałohij, ekspartu navukova-techničnaj pradukcyi. Štohod rabočaja hrupa budzie pradstaŭlać Łukašenku dakład ab vynikach raboty i prapanovy pa vyrašeńni vyjaŭlenych prablemnych pytańniaŭ.
Jak padkreśliŭ va ŭstupnym słovie Łukašenka, Biełaruś ciapier znachodzicca na takim etapie raźvićcia, kali biez navuki niemahčyma zrabić nijakaha ruchu napierad, piša BiełTA.
«Tamu navuka i jašče raz navuka», — zaŭvažyŭ jon. I ŭ Biełarusi zajmajucca navukovymi daśledavańniami jak prykładnoha, tak i fundamientalnaha charaktaru. Ale z čym tady źviazana stvareńnie rabočaj hrupy, jakaja pavinna vyvučyć situacyju ŭ navukovym asiarodździ, pierš za ŭsio ŭ Akademii navuk?
Alaksandr Łukašenka rastłumačyŭ: «Navucy my addajom usie pryjarytety, bieź jaje raźvićcio niemahčyma. Ale apošnim časam ja baču, što Akademija navuk dapuskała surjoznyja praliki. Heta taksama byvaje. Navuka takaja reč, kali davodzicca iści niepratoranymi šlachami, kali treba asvojvać surjoznyja prablemy, brać viaršyni. Tamu, zrazumieła, pamyłki mahčymyja. Ale, što mianie naściarožyła, što pamyłki dapuskalisia Akademijaj navuk tam, dzie ich być nie pavinna, dzie my ŭžo niečamu navučylisia: u žyviołahadoŭli, u raślinavodstvie».
Naprykład, u NAN stvorany i pracujuć navukova-praktyčnyja centry, dziejnaść jakich, pavodle słoŭ Łukašenki, nie lepšaja za inšyja anałahičnyja struktury, što isnujuć pa-za Akademijaj navuk. «A pavinny być lepšymi», — padkreśliŭ jon
Akramia taho, da stvareńnia rabočaj hrupy padšturchnuli zvaroty niekatorych śpiecyjalistaŭ, členaŭ urada.
«Mianie pierakonvajuć u tym, što nam treba surjozna pahladzieć na raźvićcio akademičnaj navuki i pryniać adpaviednyja rašeńni pa ŭsich napramkach», — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
«My žyviom u epochu biesprecedentnych mahčymaściej raźvićcia našaj krainy. Mahčymaści kałasalnyja. Upuścić nielha. Jość ustojlivaja baza i peŭnyja vyniki jak u tradycyjnych halinach, tak i ŭ novych napramkach ekanomiki. Ale biez realnaha praryvu ŭ navucy padniacca na nastupnuju stupień budzie nie prosta ciažka — niemahčyma. Navuka pavinna apiaredžvać čas, ale ni ŭ jakim razie nie pleścisia ŭ chvaście», — padkreśliŭ Łukašenka.
Saša Filipienka raskazaŭ, čamu nie płanuje pisać pa-biełarusku i jak Biełaruś moža stać padarunkam Rasii ŭ vajnie52
Kamientary