«Maci zajšła ŭ pakoj spytać, što ja chaču na śniadanak, a my ź dziaŭčynaj hołyja». Jak heta — žyć z baćkami, kali tabie za 30? 

Andrej: «Kali b baćki vynosili mnie mozh, viadoma, ja b daŭno sabraŭ rečy i źjechaŭ chacia b u arendnuju kvateru»

Z baćkami žyvuć tolki tyja, u kaho niama hrošaj? Andrej žartuje, što svaim prykładam abviarhaje hety stereatyp. Chłopcu 32 hady, jon pracuje ŭ śfiery IT, dobra zarablaje, maje niebiudžetny aŭtamabil i moža dazvolić sabie nie hladzieć na ceny ŭ kramach. Ale ž źjazdžać z baćkoŭskaj trochpakajoŭki nie śpiašajecca.

— Mabyć, pieršaja pryčyna taho, što ja nie chaču kupić sabie kvateru (choć u mianie ŭžo prystojnaja suma nakapleńniaŭ) — heta dobryja adnosiny z baćkami. Kali b jany vynosili mnie mozh, viadoma, ja b daŭno sabraŭ rečy i źjechaŭ chacia b u arendnuju kvateru. Ale tak my vielmi dušeŭna razmaŭlajem. Kali b ja žyŭ asobna, stelefanoŭvalisia b pa 100 razoŭ na dzień.

Druhoj pryčynaj chłopiec nazyvaje niežadańnie pryviazvacca da kankretnaha horada. Jon nie płanuje źjazdžać z krainy, ale dapuskaje dumku pra toje, što praz paru hadoŭ jamu zachočacca papracavać dzie-niebudź jašče, atrymać novy dośvied.

— I što potym rabić z hetaj kvateraj? Zdavać u arendu? Ja hreblivy čałaviek, navat nie ŭjaŭlaju, jak heta puścić nieznajomaha žyć u svaju kvateru. Pradavać? Lišni hiemaroj.

Zdajecca, što Andrej krychu chitruje i daloka nie na apošnim miescy dla jaho staić mahčymaść nie zajmacca vyrašeńniem bytavych pytańniaŭ.

— Tak, zručna, što ja asabliva nie dumaju pra toje, što treba kupić i što pryhatavać. Mama moža dasłać mnie śpis pakupak — ja biez prablem usio nabudu. Ale ŭ mianie nie balić hałava z nahody, što pryhatavać na viačeru — ja pryjazdžaju dadomu i zaŭsiody jość niešta smačnaje.

Čystyja džynsy taksama sami saboj źjaŭlajucca ŭ šafie, a kali jon apošni raz prybiraŭsia ŭ kvatery, chłopiec nie moža zhadać.

— Mamie padabajecca kłapacicca pra nas z baćkam, jana nikoli nie prosić dapamohi.

Andrej kaža, što niekatoryja siabry i kalehi žartujuć z nahody taho, što jon u svaje 32 hady žyvie z baćkami. Ale chłopiec śćviardžaje, što nie źviartaje ŭvahi. Jon adznačaje, što z asabistym žyćciom u jaho prablem niama.

— Kaniešnie, ja nie budu zaprašać dadomu dziaŭčynu na seks. I nie budu čakać, kali baćki pajeduć na lecišča. Ja niadaŭna razyšoŭsia ź dziaŭčynaj, ź jakoj my byli razam paŭtara hoda. Ja pryjazdžaŭ u hości ŭ jaje arendnuju kvateru, moh zastacca na vychadnyja. Da hetaha ja byŭ u adnosinach ź dziaŭčynaj, jakaja taksama žyła z baćkami. Tady ja pieryjadyčna zdymaŭ numar u hateli — heta navat bolš ramantyčna.

Hanna: «Maja meta — vyjści zamuž i źjechać za miažu»

Hańnie 39 hadoŭ, i jana taksama žyvie z baćkami. Ščyra pryznajecca, što sama zarablała niašmat i ź jaje dachodaŭ adkłaści na kvateru dakładna b nie atrymałasia. Ale šaniec vyrašyć kvaternaje pytańnie byŭ.

— Moj brat pracuje ŭ IT, jon užo hadoŭ ź piać jak žyvie ŭ Jeŭropie. Siamji ŭ jaho niama, na siabie jon nie tracić asabliva — heta toj čałaviek, jaki i volny čas bavić doma za kampjutaram. Kala hoda tamu jon daŭ mnie hrošy, kab ja nabyła sabie kvateru. Kazaŭ, što moža chacia b ja muža adšukaju.

Hanna kaža, što žyć razam z baćkami joj nie vielmi padabajecca, niahledziačy na toje, što asablivych kanfliktaŭ niama.

— Praz bytavyja pytańni ŭ nas z baćkami niama sprečak. Usio ž my šmat hadoŭ žyviom razam. Za pakupki ŭ kramie raźličvajemsia prykładna pa čarzie, uborku doma robić toj, chto zaŭvažyŭ, što stała brudna. Kali ja pačynaju hatavać, to hatuju ŭžo na ŭsich — i mama z tatam hetak ža robiać.

Ale pieryjadyčna ŭsio ž sprabujuć vučyć tamu, jak treba žyć, i heta razdražniaje žančynu. Padoranaj bratam kvateraj Hanna vyrašyła rasparadzicca pa-svojmu.

Pavialičyć

— Ja nabyła kvateru ź niebłahim ramontam i meblaj, kab adrazu možna było zdavać u arendu. Zvolniłasia z pracy, jakaja mnie daŭno nadakučyła — heta dało mnie bolš času na toje, kab zajmacca ŭładkavańniem asabistaha žyćcia. Ciapier žyvu na hrošy ad arendy plus zajmajusia fryłansam.

Kachańnie Hanna šukaje ŭ asnoŭnym u internecie. Jaje meta — vyjści zamuž i źjechać za miažu. Tamu pytańnie taho, dzie sustrakacca z mužčynam, dla žančyny nie vielmi aktualnaje.

Anton: «Całkam imavierna, što baćki mianie sami vysielać, kali skončycca ramont»

Anton u 34 hady pakul što amal nie maje dośviedu žyćcia ŭ asobnaj kvatery. Ale z dapamohaj svajakoŭ užo zakančvaje budaŭnictva kvatery dla siabie. Chłopiec kaža, što jašče nie vyrašyŭ kančatkova, pierajedzie tudy ci budzie zdavać, kab z časam nabyć zamiest adnapakajoŭki bolš vialikuju žyłpłošču. Anton žartuje:

— Całkam imavierna, što baćki mianie sami tudy vysielać, kali skončycca ramont. Kažuć, što ja zajzdrosny žanich i treba dumać ab stvareńni siamji — i ŭnukach dla ich. Ja i sam užo dumaju, što sapraŭdy varta znajści zručnuju dla šlubu dziaŭčynu, ale niešta mnie nie šancuje.

Anton kaža, što niejak pryvyk być pobač z baćkami: u siamji jość nievialiki biznes, i chłopiec dapamahaje ź im amal z časoŭ univiersiteta.

— My i pracujem razam, i žyviom. Doma možam abmiarkoŭvać pracoŭnyja pytańni, na pracy — što treba zrabić doma. Moj starejšy brat daŭno źjechaŭ, jamu ŭsio heta niecikava. A mnie padabajecca, što my z baćkami takija družnyja. Spadziajusia, maja budučaja žonka taksama stanie častkaj našaj kamandy.

Chłopiec pahadžajecca z tym, što adsutnaść ułasnaj žyłpłoščy była prablemaj dla ŭładkavańnia asabistaha žyćcia.

— Mnie zdajecca, šmat kaho ź dziaŭčat u pryncypie adšturchoŭvaje infarmacyja pra toje, što ja žyvu z baćkami. Nie viedaju, što heta — mierkantylnaść abo ŭpłyŭ stereatypaŭ? Čuŭ, što, naprykład, u Ispanii heta całkam narmalna, kali dzieci tolki paśla 30 hadoŭ pačynajuć dumać pra toje, kab pačać žyć asobna. Čamu ž u Biełarusi heta ličycca niečym dziŭnym?

Anton pryznajecca, što nie vielmi kamfortna toje, što nie možaš zaprasić dziaŭčynu ŭ hości, kali hetaha chočacca. A kazać «Pajechali da ciabie» kožny raz — taksama tak sabie historyi.

Nie abyšłosia i biez kurjozaŭ:

— Adnojčy ja nie raskazaŭ dziaŭčynie, što doma jość baćki. My pryjšli davoli pozna — i adrazu ŭ moj pakoj. Rankam mama zajšła da mianie, kab spytać, što ja chaču na śniadanak. Było leta, śpioka, i my ź dziaŭčynaj lažali hołyja. Zdajecca, mamu heta nie vielmi zasmuciła. A voś dziaŭčyna pryśviaciła mnie poŭny abureńnia post na fejsbuku i potym vydaliła ź siabroŭ — ja navat kamientaryi nie ŭsie paśpieŭ pračytać. Ja nie vielmi zrazumieŭ takuju reakcyju. Maci — heta ž nie žonka.

Dźmitryj: «Byłaja žonka kazała, što nie moža zajmacca seksam, kali mima dźviarej pieryjadyčna niechta chodzić»

Dźmitryju 39 hadoŭ. Jon užo byŭ žanaty — paśla viasiella maładziony taksama žyli razam z baćkami mužčyny. Siamja zastałasia ŭ toj samaj kvatery i paśla taho, jak u Dźmitryja i jaho žonki źjaviłasia dzicia. Ciapier jany ŭžo raźvialisia, žančyna razam ź piacihadovaj dačkoj źjechała da svaich baćkoŭ.

— Nasamreč nie vielmi razumieju, čamu ŭsio skončyłasia tak sumna. Kaniešnie, u teoryi maładoj siamji treba žyć asobna. Ale što rabić, kali niama hrošaj na kvateru? Stahodździami biełarusy žyli vialikimi siemjami — ciapier što źmianiłasia? Čamu pryvieści žonku da baćkoŭ soramna?

Mužčyna kaža, što jany z byłoj žonkaj sprabavali adkładać hrošy na kuplu svajoj kvatery, ale zarobki ŭ abaich byli nie vielmi vialikija. Paśla naradžeńnia dački hrošaj stała jašče mienš. Pieryjadyčna davodziłasia pazyčać to ŭ adnych baćkoŭ, to ŭ druhich.

Pavialičyć

— Nie vielmi drenna my i žyli. Usio ž taki ŭ nas byŭ asobny pakoj, kali dačce spoŭniŭsia hodzik, babula ź dziadulem zhadzilisia pastavić jaje łožak u siabie ŭ pakoi. Viadoma, uźnikali niejkija sprečnyja momanty: naprykład, majmu tatu zdavałasia, što my vydatkoŭvajem zanadta šmat elektryčnaści i vady, jon sprabavaŭ vučyć nas ekanomić. Ale ž heta zvyčajnaja historyja. Maja mama nie puskała žonku na kuchniu. Jana pryvykła hatavać na ŭsich. Niaŭžo heta žudasna? Naadvarot ža zručna. Ale padčas čarhovaha skandału byłaja žonka zajaviła, što jaje złuje niemahčymaść hatavać toje, što chočacca. 

Jašče adna prablema, jakaja pieraškadžała maładoj siamji — heta toje, što baćki Dźmitryja pryvykli kłaścisia spać pozna.

— Tamu ź intymnym žyćciom u nas było nie nadta viesieła. Byłaja žonka kazała, što nie moža zajmacca seksam, kali mima dźviarej pieryjadyčna niechta chodzić.

Na pytańnie, jak jon pastupić, kali jašče raz vyrašyć ažanicca, Dźmitryj razvodzić rukami: hrošaj na svaju kvateru ŭsio jašče niedastatkova. Tamu varyjant tolki adzin: znoŭ pryvodzić žonku ŭ kvateru baćkoŭ.

• 50
• 0
• 26
• 28
• 35
• 72
• 121
• 0