Vučonyja znajšli ślady kataklizmaŭ na Soncy. Ich paŭtareńnie moža mieć katastrafičnyja nastupstvy dla cyvilizacyi

Navukoŭcy źviartajuć uvahu na istotnuju aktyŭnaść Sonca ŭ apošni čas. Prykmietami hetaha siarod inšaha źjaŭlajucca paŭnočnaje źziańnie, jakoje ŭ hetym hodzie nie adzin raz užo fiksavałasia ŭ šyrotach Biełarusi. Akramia hetaj atmaśfiernaj źjavy, słabyja mahnitnyja bury mohuć vyklikać prablemy z elektronikaj u asobnych rehijonach, a ŭ bolš ekstremalnych vypadkach, kali soniečnaja aktyŭnaść asabliva vysokaja, pryvieści da hłabalnych zbojaŭ u elektryčnych sietkach i vyviadzieńnia z ładu spadarožnikaŭ pa ŭsim śviecie.

Navukoŭcy znajšli na našaj płaniecie ślady šaści nadzvyčajnych mahnitnych bur, jakija atrymali nazvu «padziei Mijakie» pa proźviščy japonskaj vučonaj Fusy Mijakie (Fusa Miyake), jakaja razam z kalehami ŭ 2011 hodzie źviarnuła ŭvahu na rezki skačok aktyŭnaści radyjoaktyŭnaha vuhlarodu, zafiksavany ŭ kolcach japonskaha kiedra, jakija ŭtvarylisia pamiž 774 i 775 hadami našaj ery. Jon u 20 razoŭ pieravyšaŭ zvyčajnyja pakazčyki. Tady vučonyja nie zdoleli patłumačyć hety fienomien.

Nieŭzabavie taki ž skačok u hadavych kolcach, jakija adnosiacca da hetaha ž hoda, byŭ znojdzieny ŭ dubie z Hiermanii, listoŭnicy ź Jamała, chvoi z Kalifornii i dreŭ z šerahu inšych rehijonaŭ śvietu.

Ślady praźmiernaj aktyŭnaści Sonca, jakija ŭ minułym pryvodzili da rostu kancentracyi radyjeaktyŭnaha vuhlarodu ŭ atmaśfiery Ziamli, byli znojdzieny i ŭ ledzianych kiernach z Hrenłandyi i Antarktydy.

Paźniej fiziki vykazali zdahadku što skačok takoj intensiŭnaści ŭ 774 hodzie možna rastłumačyć uspyškaj na Soncy. Tolki jana pavinna była być macniejšaj za ŭsie tyja, što adbyvalisia na praciahu tysiačahodździa.

Za apošnija 14 z pałovaj tysiač hadoŭ adbyłosia šeść padziej Mijakie. Akramia 774-775 hadoŭ, na pieryjad našaj ery prypadaje zvyšmahutnaja uspyška na Soncy, jakaja adbyłasia ŭ 993-994 hadach. Daśledčyki taksama znajšli ślady padobnych padziej, jakija byli datavanyja 660, 5259, 7176 hadami da našaj ery. Samy rańni śled padziei Mijakie datujecca 12450 hodam da našaj ery. Jaho vyjavili padčas vyvučeńnia častkova skamianiełaj draŭniny, jakuju znajšli ŭ Francuzskich Alpach.

Niadaŭna vučonyja zdoleli ŭdakładnić datu padziei Mijakie, jakaja pa svajoj mahutnaści supastaŭnaja z padziejaj 774-775 hadoŭ. Raniej ličyłasia, što jana adbyłasia kala 660 hoda da našaj ery. Vierahodna, palarnaje źziańnie, jakoje zafiksavali asiryjskija chroniki, jakraz i adnosiacca da hetaha vypadku.

Dla taho, kab bolš dakładna vyznačyć datu, mižnarodnaja kamanda vučonych praanalizavała ŭzory draŭniny z čatyroch miescaŭ: Bavaryi (dub), Japonii (japonskaja kryptamieryja), Jamała i Ałtaju (u abodvuch — sibirskaja listoŭnica).

Daśledavańnie pakazała, što datu padziei možna ŭdakładnić da 664-663 hadoŭ da našaj ery, a sama ŭspyška była padvojnaj. Vynikami vučonyja padzialilisia ŭ artykule na staronkach časopisa Communications Earth & Environment.

Vučonyja zaŭvažajuć, što jany nie ŭ stanie vyznačyć zakanamiernaść u padziejach Mijakie i nie mohuć pradkazać zahadzia takuju mahutnuju buru. Kali b heta adbyłosia siońnia, to pryviało b da sapraŭdnaha kataklizmu dla telekamunikacyjnych pryład na Ziamli.

• 7
• 0
• 0
• 1
• 14
• 2
• 0
• 0