Samyja ahidnyja stravy ŭ śviecie: što trapiła ŭ rejtynh i ci jość tam biełaruskaje

Tradycyjnaja kuchnia niaredka farmavałasia z ulikam samych nadzionnych patreb: sytna nakarmić tym, što jość u najaŭnaści. Stravy byli raźličanyja na zvykłych tutejšych spažyŭcoŭ i miascovaje razumieńnie smačnaha, a nie na cikaŭnych turystaŭ, i tym bolš nie na sučasnyja ŭjaŭleńni pra zdarovaje charčavańnie i etyku.

Voś jakija stravy trapili ŭ subjektyŭny top-10 najhoršych.

1. Chaŭkarl (Hákarl) 

Pavialičyć

Nacyjanalny dalikates Isłandyi. Ujaŭlaje saboj napaŭzhniłuju, a paśla vialenuju hrenłandskuju abo inšuju palarnuju akułu. Akuła atrutnaja z-za vialikaj kolkaści mačaviny i amijaku ŭ miasie, i tamu šlach da stała ŭ jaje davoli doŭhi i pakutny. Miasa spačatku fiermientujuć kala troch miesiacaŭ, kab vyciekła mačavina, paśla vialać jašče čatyry-piać miesiacaŭ. 

2. Ramen-burhier (Ramen burger)

Pavialičyć

Raznavidnaść amierykanskaha hamburhiera, składajecca ź dźviuch smažanych «bułačak», zroblenych z łokšyny ramen, pamiž jakimi zacisnutaja smažanaja miasnaja katleta z sousam sieju i pialostki zielaniny. Dla pryhatavańnia zvyčajna ŭžyvajuć łokšynu chutkaha pryhatavańnia z supavoha pakiecika. Makarona ŭ jakaści inhredyjentu dla burhiera moža zdacca davoli sumnieŭnym rašeńniem.

3. Jerušałmi kuhiel (Yerushalmi kugel)

Davoli ćviordaja zapiakanka z tonkaj varanaj łokšyny, źmiešanaj ź jajkami, aliŭkavym alejem, pakrytaja karamielizavanym cukram. Strava rodam ź Ijerusalima, jaje časta padajuć na Šabat i inšyja jaŭrejskija śviaty. Takaja nadzvyčaj sałodkaja reč dobra zachoŭvajecca ŭ śpiakotnym klimacie, ale paśla porcyi chutkich vuhlavodaŭ i tłušču varta prabiehčy paŭmarafon. 

4. Kałvsiłta (Kalvsylta)

Pavialičyć

Zaliŭnaja tušanaja cialacina, strava šviedskaj tradycyjnaj kuchni, jakuju časta padajuć na Kalady. Jaje zvyčajna narazajuć łustačkami i padajuć z burakom, krekierami, bruśničnym vareńniem, chrenam, marynavanymi ahurkami abo harčycaj. Dla našaj charčovaj kultury — zvyčajny chaładziec. Ale dla bolšaści jedakoŭ u śviecie žele — heta sałodki desiert, a salonaje žele — niešta niečakanaje i ŭ drennym sensie nievierahodnaje.

5. Skłandraŭsis (Sklandrausis)

Pavialičyć

Łatvijski chałodny žytni piroh z presnaha ciesta, načynieny bulbaj i morkvaj, źvierchu pramazany kremam i pasypany karycaj abo kmienam. Piroh, jaki vypiakajecca z XVI stahodździa, atrymaŭ status TSG (harantavanaj tradycyjnaj stravy ES). Surovaja aŭtentyčnaja staražytnaja ježa. Ale spałučeńnie chałodnaha tonkaha žytniaha chleba z načyńniem nie zaŭsiody prychodzicca daspadoby sučaśnikam.

6. Čapalele (Chapalele)

Pavialičyć

Čylijskija tradycyjnyja klocki z bulbianoj kašy i muki, jakija hatujuć na pary, varać abo tušać i ŭžyvajuć u jakaści chleba. Zdavałasia b, zrazumiełaja dla našaj kultury strava z bulby i muki. A voś kamuści takoje nahadvaje lipki biez smaku hlej.

7. Karłskroŭ (Karlskrove)

Takuju hihanckuju kvintesencyju fastfudu prydumali ŭ restaranie Tre Kronor u šviedskim horadzie Šeleftea. Heta skrutak ź picy kalcone, u jakuju zahornuty hamburhier (a taksama chleb, načyńni i zapraŭki) i bulba fry. Ličycca, što miehakałaryjnaja strava pieršapačatkova była prydumanaja dla ludziej, jakija nie mahli vyrašyć, što mienavita jany chočuć źjeści paśla nočy, praviedzienaj u zapoi.

8. Bakadzilja de karne de kabalja (Bocadillo de carne de caballo)

Tradycyjny ispanski sendvič z kaninaj. Ujaŭlaje saboj ispanski bahiet, razrezany ŭzdoŭž i načynieny smažanaj kaninaj ź inšymi inhredyjentami — maładym časnakom, cybulaj, syram, smažanym biekonam i fasolaj. Vierahodna, kali b na miescy konskaha barbiekiu ŭ chleb pakłali bolš etyčna prymalnaje dla mnohich miasa, sendvič nie trapiŭ by ŭ hety śpis.

 9. Sendvič z marmajtam i čypsami (Marmite and Chip Sandwich) 

Vielmi sytny aŭstralijski fastfud. Zdobny chleb, namazany pastaj marmajt z chrabustkimi bulbianymi čypsami ŭ jakaści načyńnia. Marmajt — vielmi salonaja draždžavaja pasta ź Vialikabrytanii, papularnaja taksama ŭ Aŭstralii i Novaj Ziełandyi. Marmajt prydumali ŭ XIX stahodździ z adkidaŭ brovarstva jak ježu dla biedniakoŭ. Kamuści hustaja, šakaładnaha koleru pasta nahadvaje sojevy sous z pacham hrylu i hryboŭ. A chtości nazyvaje jaje «panosam djabła» sa smurodam ćvili i nienavidzić usimi smakavymi receptarami.

10. Runimakara (Ryynimakkara)

Pavialičyć

Dziasiatku zamykaje smažanaja finskaja kaŭbaska ź jačmiennaj kašy. Sučasnyja viersii časta ŭklučajuć u siabie taksama miasa, ale pieršapačatkova runimakara hatavałasia tolki z varanymi jačmiennymi krupami, tłuščam i roznymi śpiecyjami. Tradycyjna jaje dapaŭniajuć harodninaj i bruśničnym vareńniem u jakaści harniru. U niazvykłaha dehustatara, vidać, vialikaja kolkaść piarłoŭki, što mieścicca pad vyhladam kaŭbasy, moža ŭskałychnuć supiarečlivyja adčuvańni.

Što jašče z kuchni našych susiedziaŭ trapiła ŭ 100 samych ahidnych straŭ?

Jaki ŭžo raz nie pašancavała čarninie (Czernina) — rehijanalnamu polskamu supu z kačynaj ci husinaj kryvioj, suchoj sadavinoj, klockami i śpiecyjami, jaki apynuŭsia na 11-m miescy. Nie acanili taksama inšy tradycyjny polski sup (Zupa truskawkowa) — sałodki, z kłubnicami, łokšynaj, cukram, śmiatanaj i miataj (19-je miesca). Sup nie pavinien być sałodkim i sadaviny ŭ im taksama nie pavinna być — vidać, miarkujuć kateharyčnyja jedaki.

I na 30-m miescy štodzionnaja polskaja Kiełbasa parówkowa — kaŭbasa haračaha vendžańnia sa śvinoha miasa, tłušču i ščok sa śpiecyjami, jakuju varać pierad padačaj.

Niehanarovaje 66-je miesca zaniaŭ paznačany jak ruskaja strava chaładziec. Vidavočna, trapiŭ u niamiłaść z tych ža pryčyn, što i šviedski brat, — salonaje žele.

Litoŭskija i ŭkrainskija stravy ŭ śpisie nie pradstaŭlenyja, jak i biełaruskija. 

Chacia burakovy chaładnik mnohim zamiežnikam zdajecca niazvykłym. Miarkujučy pa vodhukach, šmat chto ź ich abo vietliva admaŭlajecca, abo, pakaštavaŭšy, prymaje rašeńnie: bolš nikoli. U chaładniku zamiežnikaŭ pałochaje jarka-ružovy koler. A taksama toje, što sup chałodny, nieprazrysty, i tamu nieviadoma, što ŭ im namiašana. A krop, jaki tam płavaje ŭ vialikaj kolkaści, jak vyjaviłasia, na amatara.

• 23
• 0
• 16
• 6
• 5
• 8
• 16
• 0