«Pazvanili z RUUS — i my kupili najbližejšyja kvitki». Dyzajnierka vyšyvanak źjechała ŭ ZŠA, a pierad hetym trapiła ŭ mieksikanskuju turmu
Hanna-Maryja Ehlit — dyzajnierka samych haračych vyšyvanak. Jana arhanizoŭvała modny pakaz u kukuruznym poli, vypuskali spartovuju kalekcyju ŭ nacyjanalnym styli. Letaś paśla zvanka ź milicyi dyzajnierka z mužam chutka sabrała rečy i źjechała z krainy. Praŭda, šlach hety akazaŭsia niaprosty: para zachrasła ŭ Rasii praz mabilizacyju, trapiła ŭ turmu ŭ Mieksicy i patraciła kuču hrošaj, kab dajechać da Amieryki. Pra ŭsie pryhody dziaŭčyna raskazała «Našaj Nivie» i padzialiłasia asabistym sakretam.
«Patelefanavali z RUUS — i my kupili najbližejšyja kvitki ź Minska»
Šyć vyšyvanki na sučasny manier Hanna-Maryja pačała ŭ 2016-m. Pieršyja stroi vyrablała doma. A paźniej zakruciłasia — stała ŭdzielničać u modnych pakazach, uziała švačak u dapamohu.
U 2020-m Hanna-Maryja padtrymała pratest. Jana vypuściła sieryju cišotak u čyrvona-biełaj hamie z nadpisami «mara», «svaboda», «kachańnie». A paśla sprabavała zajmacca zvykłaj šviejnaj spravaj.
Dyzajniercy i jaje mužu siłaviki patelefanavali letaś u 20-ch dniach žniŭnia.
«Pieršamu patelefanavali Vovu i zaprasili na hutarku. Skazali, što treba prosta pryjści pahutaryć, biez tłumačeńniaŭ. Na nastupny dzień patelefanavali mnie i skazali prykładna padobny tekst, ale data, kali mnie treba było pryjści, była paźniejšaja, čym u Vovy. Nam telefanavali z roznych RUUS.
Paśla hetych zvankoŭ my zrazumieli, što ryzykavać svabodaj nie chočam i kupili najbližejšyja kvitki ź Minska da Pieciarburha, tamu što bajalisia vyjazdžać praź biełaruskuju miažu».
Jašče da hetych zvankoŭ pary daviałosia pradać dźvie kvatery, kab zakryć daŭhi, što ŭźnikli praz prablemy z mužavym biznesam. Hanna-Maryja pastaviła svaju vytvorčaść na paŭzu.
«Mocnaje ŭśviedamleńnie fatalnaści situacyi ŭ mianie zdaryłasia ŭ lutym 2022 hoda, kali pačałasia vajna. Ja tady zrazumieła, što tak žyć ja bolš nie mahu. Strach z 2020 hoda za svajo žyćcio byŭ na miažy. Ja adklučyła ŭsie navinavyja patoki i prosta dva tydni płakała.
Na sajcie ŭ nas staić sistema pieraliku, usie maje rečy pryviazanyja da kursu dalara, i kali mnie pačali pisać klijenty «što z cenami?», a kurs tady vielmi vyras, ja zrazumieła, što premium-siehmient va ŭmovach vajny nie vyžyvie. Ja zapuściła vielizarnyja źnižki dla ŭsich, chto maryŭ nabyć moj brend, ale ź niejkaj pryčyny nie paśpieŭ. Ja, jak mahła, skazała ludziam dziakuj za ŭsie hetyja hady pracy i pasprabavała syści pryhoža.
Mnie zdavałasia, što ŭ mianie zabrali ŭvieś moj śviet. Bo ŭsie 6 hadoŭ ja sama ŭsio budavała pa maleńkich prystupkach. Nivodnaha kredytu. Ja rasła adkryta va ŭsich na vačach. Usio svaimi siłami. Ja tolki prajšła pandemiju ŭ 2019 hodzie, naš 2020 hod… My rychtavalisia adkryvać kramu i abmiarkoŭvali heta jašče ŭ kancy 2021 hoda. Ale na kartu była pastaŭlena naša svaboda, i, naturalna, pryjšłosia zrabić vybar».
«U Rasii abjechali miežy ad Finlandyi da Kazachstana»
Para dabrałasia ŭ Rasiju, a voś vyjechać praź miažu dalej akazałasia prablemaj. U vyjeździe na pamiežnych punktach im admaŭlali, spasyłajučysia na rašeńnie biełaruskich orhanaŭ. Para zachrasła ŭ Rasii amal na dva miesiacy.
«Paśla pieršaj niaŭdałaj sproby pierasiačeńnia miažy ŭ Estoniju my zrazumieli, što pravilna zrabili, što nie pajechali praź biełaruskuju miažu. Tam chutčej za ŭsio nas by adrazu ŭziali pad vartu. U Rasii my abjechali amal usie dastupnyja miežy ad Finlandyi da Kazachstana (para sprabavała źjechać taksama praz Hruziju i Łatviju. — NN).
Trapili ŭ žudasnyja finansavyja vydatki, zaśpieli mabilizacyju i zastalisia va Uładzikaŭkazie, pakul nie vyrašyłasia pytańnie z mabilizacyjaj».
Vyjechać u Jeŭropu im udałosia z dapamohaj fondu «Bajsoł».
Para vyrašyła ruchacca dalej — u Štaty. Dyzajnierka tłumačyć, čamu:
«U Jeŭropie, skažu ščyra, my pabajalisia zastavacca. Pastajanna mianiajecca staŭleńnie da biełarusaŭ. Siońnia my žadanyja hości, zaŭtra nas mohuć adpravić z krainy. Usio heta adbyvajecca na fonie vajny va Ukrainie i na fonie saŭdziełu biełaruskaha režymu ŭ hetaj vajnie. Tamu rašeńnie jechać mienavita ŭ ZŠA sychodziła ź mierkavańniaŭ biaśpieki».
«Lehła kala śmiardziučaj łedzi i zaviarnułasia ŭ folhu»
Na šlachu da Štataŭ para pabyvała ŭ Ispanii, Daminikanie i Mieksicy. U Mieksicy jany praviali dva miesiacy ŭ čakańni mahčymaści pierajści miažu z Amierykaj.
Trapić u ZŠA praź Mieksiku možna biez amierykanskaj vizy pa humanitarnym paroli. Jak heta pracuje? Źbirajucca dokazy pieraśledu, najmajecca advakat dla viadzieńnia kiejsu, šukajecca paručalnik u Amierycy (jon abaviazvajecca zabiaśpiečyć vaša pražyvańnie na pieršy čas). Ź pierajezdam miažy dapamahajuć dabračynnyja fondy.
Sustreču na miažy Cichuany i San-Dyjeha (pieršy horad u Mieksicy, druhi — u ZŠA) pary pryznačyli na 11 śniežnia 2022 hoda. Jany prylacieli ŭ Cichuanu za paru dzion da pierachodu miažy, chacieli pahladzieć kitoŭ. Ale ŭ aeraporcie ich zatrymali.
«My prosta vychodzili ź jaho, i supracoŭniki mihracyjnaj słužby paprasili našy pašparty. Adviali ŭbok i paśla hetaha advieźli ŭ turmu. Pry tym, što ŭ nas byli dziejnyja šenhienskija vizy i termin lehalnaha znachodžańnia ŭ Mieksicy zakančvaŭsia tolki praz dva miesiacy.
Fond, ź jakim my źviazalisia, jak my zrazumieli, padaŭ śpisy tych, chto prybyvaŭ. Bo mnohija, chto siadzieŭ z nami ŭ kamiery, pavinny byli pierachodzić miažu praz hety ž fond».
U turmie, kali Uładzimir spytaŭ, za što ich zatrymali, adzin z supracoŭnikaŭ adkazaŭ, što heta dla ich biaśpieki i rankam ich adpuściać. Ale biełarusaŭ pratrymali ŭ turmie try dni.
Prykładna sotnia mužčyn, brudnyja matracy na padłozie i adsutnaść voknaŭ — takoj apisaŭ svaju kamieru Uładzimir.
Hanna-Maryja była ŭ susiedniaj.
«Ja lehła kala śmiardziučaj łedzi, zaviarnułasia ŭ folhu i jasna dała joj zrazumieć, što kali jana budzie śpichvać mianie z matraca, ja taksama mahu heta zrabić. Darečy, historyi z Akreścina nie prajšli mima i ja razumieła, jak treba vieści siabie, kab vyžyć siarod 50 žančyn», — zhadvaje jana.
Karmili dobra: tuniec, harodnina, sadavina. Ale staŭleńnie było žudasnaje, dzielicca Hanna-Maryja. Udakładniaje, što ich nie bili, ale nie dali adrazu pazvanić advakatu, nie chacieli addavać joj tabletki, abychodzilisia prynižalna.
U vyniku biełarusam i niekatorym inšym zatrymanym prapanavali kupić kvitki da Kankuna ci Miechika-sici, adnavić supracoŭniku turmy paćvierdžańnie i čakać vyletu. Hanna-Maryja z mužam uziali kvitki na viečar nastupnaha dnia. Pry pasadcy na samalot im uručyli papieru ab departacyi na praciahu 20 dzion i zabaronie na ŭjezd u Nižniuju Kaliforniju.
Kab vyjści, pa słovach Uładzimira, daviałosia taksama zapłacić chabar načalniku źmieny — pa tysiačy dalaraŭ za kožnaha.
Paźniej z dapamohaj miascovaha jurysta biełarusy zmahli dabicca, kab źniali abaviazak pakinuć krainu. I praz amierykanskaha advakata źviazalisia ź inšym dabračynnym chryścijanskim fondam.
Novuju datu pierachodu miažy pary pryznačyli na 11 studzienia — u horadzie Matamoras. Kala jaho — horad Braŭnśvił, štat Techas.
«Miažu ZŠA my prajšli prykładna za try hadziny, atrymali ŭsie dakumienty i pajechali ŭžo ŭ lehalnym statusie dalej».
Za 5 miesiacaŭ pierajezdaŭ (stolki zaniaŭ šlach ź Biełarusi da ZŠA) para patraciła kala 40 tysiač dalaraŭ — na kvitki, žyllo, ježu, pasłuhi jurystaŭ (na kansultacyi nakont pierachodu miažy i razhlad dakumientaŭ pa kiejsie pajšło kala $2000) i inšyja vydatki. Takaja vialikaja suma vyjšła, bo biełarusy sprabavali roznyja sposaby vyjechać z Rasii i naryvalisia na machlaroŭ, jakija abiacali dapamohu.
«Šalona sumuju pa našych kaŭbasach»
Ńju-Jork dyzajnierka z mužam abrała, bo adtul ich paručyciel — heta asnoŭnaja pryčyna.
«Ale my vielmi palubili hety horad. Jon nie padobny ni da jakoha inšaha. Pry hetym razmaŭlajuć tut na ŭsich movach śvietu, napeŭna. Nu i adčuvajem siabie tut maksimalna abaronienymi», — dzielicca Hanna-Maryja.
Pa jaje nazirańniach, na miesiac kamfortnaha žyćcia ŭ Ńju-Jorku treba minimum $5000, a na siamju — kala $10 000. Para z dapamohaj siabroŭ źniała kvateru ŭ hetym horadzie. Razam ź imi ź Biełarusi ŭ ZŠA pierajechali taksama brat Hanny-Mary i biznes-partnior Uładzimira.
Za čas u Štatach dyzajnierku ŭraziła staŭleńnie da ludziej.
«Ja b nikoli nie padumała, što ŭ novaj krainie, pakul ja nie atrymała jašče ŭsich dakumientaŭ, mnie buduć akazvać stolki dapamohi. Akramia pracy, tut jość svaje padvodnyja kamiani i niuansy. Kali chopić sił na pieršyja paŭhoda-hod ciažkaściaŭ, to ŭsio tut možna naładzić dla paŭnavartasnaha žyćcia dosyć chutka», — ličyć jana.
Ale pryznajecca, što pieraklučycca na anhielskuju movu składana.
«Ja sa svajoj niamieckaj pakul što pakutuju, ale tut šmat biaspłatnych škoł, usio možna vyvučyć, hałoŭnaje žadańnie. Šalona sumuju pa našych kaŭbasach, — śmiajecca. — Nikoli b nie padumała, u Minsku kuplali ich vielmi redka, a tut časam da śloz chočacca.
Ratujuć słavianskija kramy sa zvykłaj dla nas pradukcyjaj — pieršy čas pastajanna tam kuplali pradukty, mabyć na stresie, naša ježa vielmi dapamahała z adaptacyjaj. Ale hety stan ciahnuŭsia niadoŭha, i my ŭžo zakuplajemsia ŭ amierykanskich kramach i jamo miascovuju ježu».
Pradukty ŭ amierykanskich kramach dyzajniercy padabajucca. Asabliva jana chvalić małočku.
«Da pieršaha UHD nie vieryła, što ja ŭ ciažary»
Para padałasia na prytułak u ZŠA. Pakul čakaje aficyjnaha dazvołu na pracu. Muž pracuje anłajn u śfiery dydžytał-markietynhu na jeŭrapiejski rynak. Dyzajnierka časam pravodziła zaniatki pa šyćci dla dziaciej.
Svoj brend Hanna-Maryja pakul nie pierazapuskała — na toje jość važnaja pryčyna.
«Ciapier ja ŭ čaroŭnym stanoviščy: čakaju dzicia. My z Vovam u Minsku časta abmiarkoŭvali papaŭnieńnie, ale apošnija dva hady byli takimi stresavymi, što času na žyćcio, nie kažučy ŭžo pra dzicia, nie było.
Ja ciapier u samym ščaślivym stanie. Ja narešcie adčuvaju siabie ŭ biaśpiecy. Heta majo pieršaje małoje, i ja chaču 200% času addać ciažarnaści, naradžeńniu i karmleńniu Chmarki (my tak nazyvajem małoje, tamu što poł dzicia vyrašyli daviedacca praz hiendar-paci — tut heta zvykłaja sprava).
Skažu ščyra, ja da pieršaha UHD nie vieryła, što ja ŭ ciažary, dumała, harmony, tamu što stamiłasia ad pierajezdu, ja vielmi šmat spała, choć adčuvała siabie vydatna.
Kali b čaraŭnictva i dzicia zdarylisia z nami ŭ Minsku, ja b nie zmahła być z Chmarkaj na 100% času i ŭvieś čas by nadavała pracy, sukienkam i klijentam. A tak jak my prarabili taki šlach, stracili mnohaje i budujem ciapier usio z nula — ja ščyra chaču pabyć mamaj. Mianie natchniaje moj spakojny rytm žyćcia. Ja chaču padaryć heta ščaście, nazapašanaje ŭva mnie, dziciaci. A ŭžo potym z zadavalnieńniem adnaŭlu brend».
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ
Kamientary