6 kastryčnika ŭ vyniku trahičnaha zdareńnia zahinuła Nadzieja Aŭsijevič. Žyła jana ŭ Pinsku, a zahinuła ŭ Breście, jaje źbiła mašyna.
Siamja, rodnyja, siabry Nadziei ŭ Biełarusi i za miažoj hłyboka smutkujuć z nahody hetaj niepapraŭnaj i žachlivaj straty.
Nadzieja Aŭsijevič naradziłasia 21 studzienia 1967 hoda ŭ Pinsku ŭ siamji nastaŭnikaŭ. U 1989 skončyła Instytut zamiežnych moŭ, pracavała ŭ siaredniaj škole.
U apošnija dziesiacihodździ hałoŭnaj spravaj žyćcia Nadziei Aŭsijevič było hramadskaje kulturna-tvorčaje abjadnańnie «Kalehium» u Pinsku, adnym z zasnavalnikaŭ i staršynioj jakoha jana źjaŭlałasia. Pad kiraŭnictvam Nadziei «Kalehium» ažyćciaviŭ šmat prajektaŭ i hramadskich inicyjatyŭ pa mižnarodnym kulturnym supracoŭnictvie. Šmat duchoŭnych sił, enierhii i arhanizacyjnaj raboty ŭkładziena Nadziejaj u baraćbu z zaležnaściami i prapahandu zdarovała ładu žyćcia. Svoj bahaty dośvied Nadzieja skiroŭvała na toje, kab farmiravać u padletkaŭ i moładzi śviadomuju pazicyju niepryniaćcia narkotykaŭ.
Śvietły i adkryty čałaviek, Nadzieja lubiła litaraturu, kino, dobra viedała movu i kulturu Paleśsia. Nadzieja ŭmieła zachaplacca ludźmi, novymi miescami i krainami. Ale sercam zaŭsiody była ŭ rodnaj Biełarusi.
Jana była vialikim patryjotam, šukała ŭsiaho biełaruskaha, nie prapuściła nivodnaha numara «Našaj Nivy».
U Nadziei Aŭsijevič zastalisia maci, muž i syn.
Pamiać pra ciabie, darahaja naša Nadzia, budzie zaŭsiody žyć z nami!
-
Alona Łanskaja raskazała, jak stvaryła klip z dapamohaj štučnaha intelektu
-
Adnaho nazyvali biełaruskim Šalapinym, a druhoha — załatym hołasam Biełarusi. Ale žyćci abodvuch artystaŭ trahična abarvalisia
-
U Žyrovicach staviać novyja pazałočanyja ikanastasy ŭ ruskim styli. Baročny ikanastas carkoŭniki śpisali ŭ muziej
Kamientary