Dramaturh i aktor Maljer – u pazykach. Kredytory nie dajuć jamu spakoju – i kidajuć u turmu. Niejki meśje Žurden zhodny apłacić daŭhi Maljera, kali toj dapamoža jamu spakusić salonnuju pryhažuniu. Kab u chatnich Žurdena nie było lišnich pytańniaŭ, meśje pradstaŭlaje Maljera, jak śviatara Tarciufa…
Režyser Laren Cirar zachapiŭsia karcinaj “Zakachany Šekśpir”, dzie žyćcio anhielskaha dramaturha pakazanaje nadzvyčaj volna, jak žyvy siužet ź jahonych pjesaŭ. “Maljer” 2007 hodu (a jość jašče raniejšyja kinabijahrafii) – heta nie dakładny žyćciapis słynnaha francuskaha aŭtara. Heta varyjacyi na temu maljeraŭskich pjesaŭ, dzie dramaturh – hieroj i ŭdzielnik kamičnych padziejaŭ.
Ekranny Maljer prykidvajecca pabožnym askietam (“Tarciuf”), vučyć “Mieščanina ŭ šlachiectvie” litaratury j aktorskamu majsterstvu, vykryvaje “Mizantropa”-platkarku – i spakušaje žonku durnoha mieščanina, jakaja stajecca jahonaj muzaj.
Siarod spasyłak – “Kabała śviatošaŭ” Bułhakava j klasyčny čatyrochhadzinny “Maljer” Aryjana Mnuškina.
Piaščotna-jaskravyja kaściumy, lohkaja j niazmušanaja hulnia – francuskaha kavalera Ramena Dziury, razvažlivaha Fabrysa Łukini, daścipnaj i pieknaj Laŭry Marante; śvietłyja halantnyja kadry.
I nia strašna, što historyja sapraŭdnaha Maljera – inšaja. Aŭtar žyvie ŭ svaich tvorach. A Laren Cirar pierakłaŭ humar i dościpy maljeraŭskich pjesaŭ – na movu sučasnaha masavaha mastactva.
Karcina demanstravałasia ŭ kinafarmacie "4ch4".
Seansy ŭ mienskich kinataeatrach.
Kamientary