«Pad pokryvam niabiosaŭ» i «Prytułak zła»
Šedeŭr Bernarda Bertalučy j zombi-žachaŭka ź Miłaj Jovavič.
Ład, 21.55
ANT, 23.45
Prytułak zła (Obitiel zła / Resident Evil) Filmy žachaŭ. Encyklapedyja samaha strašnaha
Niamieččyna – ZŠA – Francyja – Vialikabrytanija, 2002, kalarovy, 100 chv.
Režyser: Poł U.S. Andersan, Krys Hoŭz
Roli vykonvajuć: Miła Jovavič, Mišel Radryhiez, Eryk Mabiŭs, Džejmz Pjurfoj, Marcin Kreŭes, Kolin Sałman, Rajan MakKłaski, Oskar Pirs, Indra Ove (Indra Ové), Hanna Bołt (Anna Bolt) i inš.
Premii, festyvali: Naminavany na premiju "Saturn" (najlepšaja aktrysa – Miła Jovovič; najlepšy film žachaŭ); "Niamieckuju premiju kamery" (najlepšy mantaž –Alaksandar Berner); vyłučany na premiju "Załatoha trejlera (naminacyja za najaryhinalnaść)
Žanr: Fantastyčny zombi-bajavik, trymcieńnik-pačvaryńnik
Adznaka: 7 (z 10)
U sakretnaj padziemnaj labaratoryi, na volu vyryvajecca niebiaśpiečny virus. Kamputar "Čyrvonaja Karaleva" zapiačatvaje vychady j źniščaje persanał. Ahient (Miła Jovavič), jakaja pakutuje na stratu pamiaci, dałučajecca da admysłovaha atradu, što spuskajecca ŭ bunkier. Labaratoryja až kišyć žyviołami-mutantami i płatažernymi zombi, u jakich virus pieraŭtvaraje ludziej.
Karcina "Prytułak zła" pastaŭlenaja pa adnajmiennaj videahulni, napisanaj u žanry "horror survive" (pieražyć žach). Hulnia hetaja stałasia nadzvyčaj paśpiachovaj, razyšłasia nakładam boleje za 16 młn kopij i vytrymała niekalki praciahaŭ. Stvaralnik jaje, Šyndžy Mikami, natchniaŭsia filmami Džordža Ramera. U svaju čarhu Ramera zrabiŭ reklamnyja roliki dla druhoj arkadnaj častki "Prytułku zła" (nie pakazanyja ŭ ZŠA z-za cenzurnych mierkavańniaŭ).
Spačatku klasyka zombi-žachaŭ zaprasili na film, jak scenarysta j režysera, ale potym Ramera, jaki nie zabyvaje ŭ svaich tvorach pra žorstkuju sacyjalnuju krytyku (i tony razarvanych ciełaŭ) – vystavili "z-za niepieraadolnych tvorčych razychodžańniaŭ". Na prajekcie musiŭ być i aktor Brus Kempbeł (kultavaja zorka “Złobnych mierćviakoŭ), ale j jon tak i nie źjaviŭsia.
Režyseram staŭsia Poł Andersan, jaki raniej ekranizavaŭ hulniu "Śmiarotny boj 1, 2" i byŭ vialikim amataram "Prytułku…". Što da adpaviednaści pieršakrynicam, to hulcy-zaŭziatary adznačajuć, što film dakładna ŭvasablaje nervova-apakaliptyčnuju atmasferu aryhinału.
Što da kino, to Poł Andersan hramatna ŭžyvaje žanravyja cytaty: pramień-zabojca z "Kubu", bajavyja paloty ŭ rapidzie – z "Matrycy", kaścium hieraini (i jana sama) – ź "Piataha elementu", nie havoračy ŭžo pra "Dośvitki…" i "Dzień žyvych mierćviakoŭ". Dziejańnie natchniajecca technaestetykaj “Čužyncaŭ” – z błukańniem pa futurystyčnych kalidorach i atakami pačvaraŭ.
Ale, kali zombi ŭ stužcy “tradycyjnyja”, to mutanty niečakanyja, čyrvona-ślizkija, strachoćcieźmienlivyja. Mutant Lizun (drobnaja pačvarka ŭ videahulni) pieraŭtvorycca ŭ niešta brydka-jazykastaje i miasnoje, a fantasmaharyčnyja sabaki biaz skury – tvorčaja vynachodka, stvoranaja “ŭžyvuju” z dapamohaju kisialu.
Muzyčnaje supravadžeńnie karciny zabiaśpiečyli Marka Beltrami, "Ramštajn" i enfant terrible rok-muzyki Merylin Mensan, tak što hukavaja atmasfera filmu zmročna-dynamičnaja, napružanaja, zombi-elektronnaja.
Kali raniej filmy sparadžali kamputarnyja hulni, to z kanca 90-ych hulni sami stalisia ekranizavanymi (“Doom”, “Dom miortvych”) …i niežyvymi.
Ale “Prytułak zła” – udały žanravy kinatvor.
Kamientary