«Bicepsy my sabie ŭžo nakačali». Mahiloŭcy viaduć siamiejny biznes pa vytvorčaści jakasnaha aleju
Mahiloŭka Hanna Navumaviec razam z baćkami maje nievialiki biznes — vyciskaje alej. Natalla, mama Ani, amal 20 hadoŭ pracavała buchhałtaram na pradpryjemstvie, jakoje zajmałasia vytvorčaściu lnianoha i rapsavaha aleju. Ale z-za vytvorčaha kryzisu jano zakryłasia. Razvažyŭšy, što viedy pra alej nie pavinny prapadać darma, jana ź siamjoj vyrašyła pačać svaju spravu, piša Magilev.by.
«My daŭno šukali dla siabie niejkija cikavyja alei, ale ŭ nas ich kupić składana, — kaža Ania. — U najaŭnaści byvajuć redka, kaštujuć doraha, zachoŭvajucca ŭ kramach niapravilna, biez chaładzilnikaŭ. I nichto dakładna nie viedaje, jak jany zroblenyja i čym apracoŭvalisia.
Da taho momantu ja niadaŭna stała mamaj, para było ŭvodzić dačce prykorm. Jakaści praduktaŭ my nadavali vielmi šmat uvahi i zadumalisia, čamu b nie pasprabavać adciskać alej samim.
Dla zapusku vytvorčaści treba było zrabić šerah pakupak. Pierš za ŭsio kupili hałoŭny atrybut — śpiecyjalny pres, jaki pad vialikim ciskam adciskaje alej, i bočku da jaho.
Maleńki pres z bočkaj doŭha šukali ŭ Biełarusi, ale znajšoŭsia taki tolki ŭ Krasnadary. A vyrabiŭ jaho mužčyna, jaki sam źbiraje śpiecyjalnyja presy dla maleńkich vytvorčaściaŭ.
Pačatak byŭ pakładzieny, ale pres nijak nie moh dajechać da novych uładalnikaŭ, a kali dajechaŭ, akazaŭsia nie tak prosty. Poršań zachrasaŭ u bočcy i byli dumki, što zaduma pravalicca. Ale ŭrešcie pres pryručyli.
Zatym nieabchodna było nabyć butelečki, ale pieršaja ich partyja tak i nie pryjechała — zhubiłasia na Jeŭrapošcie:
«Cikava, jak možna było zhubić takuju vielizarnuju ciažkuju skrynku, — dahetul zadajecca rytaryčnym pytańniem Hanna. — Zamovili novuju partyju, zakupili korki dla aleju, nalepki dla kožnaha vidu pradukcyi, pamiatki, kraft-pakiety dla ŭpakoŭki butelečak, skrynki dla padarunkaŭ. A hałoŭnaje — sama syravina, usie vidy areškaŭ i siemak.
Spatrebilisia jašče sistemy zachoŭvańnia dla arechaŭ i nasieńnia, tkanina dla pašyvu śpiecyjalnych ilnianych miašečkaŭ dla presa. Akramia bočki i presa, usie astatnija vydatki ŭ nas u śpisie pastajannych».
«I alej raźlivaŭsia, i na pošcie pasyłki raźbivali»
Vialikaj vytvorčaści ŭ hierojaŭ publikacyi niama, dla pracy im patrebny tolki adzin pres i nievialikaje pamiaškańnie, dzie zachoŭvajucca arechi i adciskajecca alej. A ŭ siamiejnym biznesie ŭ kožnaha svaja rola.
Ania viadzie sacsietki, robić fota i zdymaje videa, šukaje infarmacyju dla pastoŭ i navat nočču prymaje zamovy pakupnikoŭ. A pry vialikaj kolkaści zakazaŭ dapamahaje mamie źbirać i afarmlać padarunkavyja skrynački.
Natalla z mužam Juryjem zakuplajuć syravinu, praviarajuć jaje i adciskajuć alej — hrecki, ilniany, słaniečnikavy, kanaplany, harbuzovy, kunžutny, mindalny. Afarmlajuć zamovy butelečak i inšaj nieabchodnaj pradukcyi, a potym adpraŭlajuć zamovy poštaj i robiać dastaŭku pa Mahilovie.
Niadaŭna Natalla stała ŭdzielničać z ułasnaj pradukcyjaj u fiermierskim rynačku «Svaja ježa» ŭ mahiloŭskim handlovym centry «Je-sici».
Jak i ŭ luboj spravie, u vytvorčaści aleju nie zaŭsiody ŭsio idzie hładka:
«Paru razoŭ łamaŭsia pres u samy razhar zakazaŭ, heta było vielmi stresava. I alej raźlivaŭsia, i na pošcie pasyłki raźbivali, i nalepki na butelki adzin raz pierabłytali — heta było ŭ samym pačatku, ale svoječasova vypravili, dziakuj bohu. Čaho tolki nie było.
Adzin raz my dźvie hadziny čakali pakupnikoŭ pad domam, u jaki dastaŭlali zakaz, jany jechali ź inšaha horada. Adnojčy sami pryjšli nie ŭ toj dom».
Pastupova asartymient staŭ pašyracca. Akramia karysnaha aleju, hieroi publikacyi vyrablajuć arechavuju muku, hranołu, raw-cukierki i navat balzamy dla vusnaŭ. Pracujuć z vytvorcami ź Biełarusi, Rasii i Uźbiekistana.
Znajści dobruju syravinu toj jašče kvest:
«Zdarajecca, prychodzić drennaje, davodzicca mianiać, abo bolš nie pracavać z hetymi pastaŭščykami. Redka, ale byvaje, što ludzi čakajuć zamovy, a areški pryjšli drennyja — heta zatrymki i niazručnaści.
Vielmi radyja, što ciapier znachodzim fiermieraŭ u Biełarusi. Niadaŭna z nami źviazaŭsia mužčyna, jaki vyroščvaje harbuz i hrecki arech. Harbuz my ŭžo paspytali — i jon cudoŭny, ni z čym nie paraŭnajecca. Smak, jak u dziacinstvie ŭ babuli. Arech pakul čakajem, jon jašče sušycca».
«Pra vielizarnyja zarobki kazać pakul rana»
«Adciskańnie aleju praces niachutki, adciskać treba nie adnu pazicyju ŭ dzień, a šmat, — adznačaje Ania. — Heta chałodnaje adciskańnie, i vychad aleju atrymlivajecca nievialiki. Z dvuch kiłahramaŭ nasieńnia lonu atrymajecca 2-3 butelečki aleju pa 200 mł.
Treba ŭsio raźlić pa butelečkach, zakarkavać, nakleić nalepki, spakavać butelečki i sfarmavać zamovy. Potym ich treba advieźci zamoŭcam, niešta adpravić poštaj, a niešta pakinuć dla samavyvazu. A kali zamoŭ šmat, to adciskańnie idzie pastajanna.
Akramia inšaha, heta jašče i niaprosta fizična — bočka z syravinaj važyć šmat, i cisk u presie nahniatajecca ŭručnuju. Bicepsy my ŭžo sabie nakačali».
Ania pryznajecca, što pakul pra niejki vielizarny zarobak kazać rana, bo vytvorčaść aleju — davoli darahaja sprava i patrabuje bieśpierapynnych układańniaŭ. Pastajanna daražeje syravina i ŭsie raschodnyja materyjały.
Adnak zadzirać ceny da stoli mahiloŭcy nie chočuć. U ich płanach — pakidać syravycisnuty alej dastupnym dla bolšaści pakupnikoŭ.
Što za čamadan nosić kala Łukašenki jahony achoŭnik? Nie, tam nie jadziernaja knopka18
Kamientary
dy jašče va VKantakcie rekłamu prasouvajuć... nibyta usio ekałahična čystaje... pres vyrableny z ekałahična čystaha žaleza... pry sušcy harechau nivodnaj žyviolinie nie naniesienaja jakaja-niebudź škoda..))