Siaržuk Kiedyška prapanavaŭ pravieryć, nakolki biełarusam patrebna «Paspalitaje rušeńnie». A zaadno paviedamiŭ pra svoj sychod ź jaho
Pradstaŭnik spartyŭna-patryjatyčnaj abarončaj arhanizacyi raskazaŭ pra situacyju ŭ arhanizacyi, jaje budučyniu i svajo rašeńnie adtul syści ŭ efiry «Jeŭraradyjo».
Pra sychod z arhanizacyi
U pačatku efiru Siaržuk Kiedyška abviaściŭ, što sychodzić z arhanizacyi.
«Ja dla siabie vyrašyŭ, što nie mahu bolš być pradstaŭnikom arhanizacyi ŭ toj jakaści, u jakoj mianie bačyła biełaruskaje hramadstva. Ja jak kiraŭnik mieŭ upłyŭ na rašeńni, jakija prymalisia ŭ arhanizacyi. Na dadzieny momant ja baču, što maje rašeńni ŭžo nie majuć toj vahi. Kožny raz, kali ja ahučvaŭ svaje inicyjatyvy, ja vymušany byŭ spračacca sa svaimi paplečnikami.
Kožnaja ideja idzie nie sa zhody i ahulnaha mierkavańnia, a sa sprečkaj. Časam rašeńni prosta ihnarujucca, i pa fakcie ja paśla daviedvajusia, što było pryniata inšaje rašeńnie. Kali ja nie mahu kiravać, to navošta budu za hetuju pasadu trymacca», — tłumačyć svajo rašeńnie Kiedyška.
U dalejšaj razmovie jon tłumačyć, jakija pytańni vyklikali najbolšyja sprečki: «Kab išło niejkaje raźvićcio, my musim znachodzić novyja kantakty dziela finansavańnia. U dadzieny pieryjad času stała pytańnie supracy z peŭnymi strukturami. Ja asabista suprać supracoŭnictva ź imi. U mianie jość abhruntavańnie čamu.
U mianie vialiki dośvied. Ale šmat z kim z našych chłopcaŭ, jakija pryjšli ŭ hety apazicyjny abo demakratyčny ruch nie tak daŭno, moža, u 20-m hodzie, treba pracavać, razmaŭlać, spračacca. Mnie davodzicca šmat času hublać na sprečki, dokazy. Hetyja ludzi praz hod, dva, try, piać pryjduć da tych samych vysnoŭ, što i ja. Jany zrazumiejuć, što voś z hetym čałaviekam, što b jon ni kazaŭ, nie budzie supracy — heta bačna pa jaho dziejańniach. Ale hetyja ludzi prymajuć inšaje rašeńnie, abychodziačy mianie jak kiraŭnika ci adnaho z tych, chto heta pačynaŭ.
Takim čynam, pakazvajuć niepavahu da majho mierkavańnia i mierkavańnia inšych. I atrymlivajecca, što my hublajem vahu ŭ vačach biełaruskaj hramadskaści. I paśla hetyja ludzi zrobiać niešta, ź ich mierkavańnia, na karyść «Paspalitaha rušeńnia», a da mianie, jak publičnaj asoby, buduć pytańni. Ja nie chaču patrapić u stanovišča, kali budu vymušany adkazvać za rašeńni, da jakich ja nie maju dačynieńnia».
Siaržuk zaŭvažaje, što, mahčyma, jon pamylajecca, i mienavita tyja ludzi, jakija ciapier zanialisia novymi kantaktami, znojduć parazumieńnie z mahčymymi partniorami, ź jakimi ŭ jaho kamunikacyja na atrymałasia.
«Navošta ja budu zaminać hetaj spravie. Tamu ja vyrašyŭ prosta adyści biez kanfliktu, vykanaŭšy ŭsie patrabavańni».
Kiedyška nie staŭ raskazvać pra toje, čym jon budzie ŭ dalejšym zajmacca:
«Raniej kazali: raspaviadzi pra svaje płany i raśśmiašy Boha. A ciapier ja kažu: raspaviadzi svaje płany i paraduj voraha».
Skandał z materyjałam «Biełsata»
Padčas razmovy byŭ abmierkavany skandał vakoł materyjałaŭ telekanała «Biełsat» pra dziejnaść arhanizacyi, jakija nieviadomym čynam byli skradzienyja i pakazanyja na biełaruskim telebačańni. Namieśnik dyrektara «Biełsata» Alaksiej Dzikavicki patłumačyŭ źjaŭleńnie materyjałaŭ pra «Paspalitaje rušeńnie» na biełaruskim telebačańni techničnaj pamyłkaj. Sa svajho boku Kiedyška zajaŭlaje, što materyjały byli skradzienyja.
«Kali my kamunikujem z presaj i prosim pakazać materyjał, jaki źniaŭ inšy kanał, to nam zajaŭlajuć, što takoha zrabić nie mohuć, bo jość aŭtarskija pravy i prafiesijnaja etyka. Kali biełaruski kanał pakazvaje materyjał, jaki źniaŭ «Biełsat», biez usialakaha dazvołu, u metach prapahandy, to ja liču, što hetyja materyjały skradzienyja.
U hetym vypadku była śpiecapieracyja biełaruskich śpiecsłužbaŭ, kab u nas byŭ niedavier da «Biełsata». Idzie infarmacyjnaja vajna. Tamu ŭ nas niama nijakaha žadańnia svarycca, bo na heta i nakiravanaja ich dziejnaść. My nie zrobim im takoha padarunka».
Kiedyška źviartaje ŭvahu, što kiraŭnictva kanała paabiacała, što raźbiarecca. Było damoŭlena, što zaŭčasna infarmacyja nie budzie ahučvacca. «Ale paśla vychodzić aficyjnaje paviedamleńnie, što adbyłasia techničnaja pamyłka. I ŭsie, chto čytaŭ hetaje paviedamleńnie, pryniali jaho za kančatkovy vynik. Ale tam tolki nakštałt «nu vybačajcie, tak atrymałasia», — zaŭvažaje Kiedyška i vykazvaje spadziavańnie, što kiraŭnictva «Biełsata» daviadzie hetuju spravu da kanca, buduć pryniatyja miery i budzie kampiensavanaja škoda ludziam, jakija paciarpieli.
Kiedyška adznačyŭ, što dalej pra dziejnaść arhanizacyi buduć raspaviadać inšyja ludzi. Pry hetym jon źviarnuŭ uvahu na źmienu ŭ jaje padačy. Paśla skandału z materyjałami «Biełsata» arhanizacyja vyrašyła maksimalna skaracić kantakty z presaj i maksimalna abmiežavać pradstaŭleńnie infarmacyi pra aktualnuju dziejnaść. Ciapier infarmacyju praz svaju dziejnaść arhanizacyja budzie davać sama praz svaje kanały.
Situacyja ŭ arhanizacyi
Pa słovach Kiedyški, vypadak z materyjałami «Biełsata» nie pieršy. U arhanizacyi ŭžo byli drobnyja ŭciečki infarmacyi. Tamu da taho, što adbyłosia, staviacca spakojna.
Ale arhanizacyja zhubiła niekalki čałaviek, jakija pabačyli, što nie pracuje abiacańnie ab harantavańni biaśpieki źviestak. Razam z hetym, raspaviadaje Kiedyška, u vyniku refarmavańnia z «Paspalitaha rušeńnia» taksama sychodzili cełyja padraździaleńni ŭ inšyja farmavańni. Jon tłumačyć heta prablemaj rostu:
«My sutyknulisia z prablemaj rostu. Čym bolš ludziej, tym składaniej hetaj masaj ludziej kiravać. I zjaŭlajecca tak zvanaja «machnoŭščyna», kali kožny kamandzir addaje svaje zahady. Tamu nieabchodna było pravieści strukturyzacyju.
My sprabavali vybudavać viertykalnuju strukturu, ale nie ŭsie z hetym zhodnyja, bo heta ruch dobraachvotny, my nie majem nijakich padpisanych kantraktaŭ, umoŭnych zvańniaŭ. Tamu kožny moža skazać «mianie heta nie zadavalniaje». Tamu heta i adbyłosia. I my nie majem nijakich miechanizmaŭ strymać ludziej», — raspaviadaje Kiedyška. Ale jon upeŭnieny, što ludzi, jakija pryjšli ŭ demakratyčny biełaruski ruch, tam i zastanucca.
Prapanova pravieści sacyjalny ekśpierymient
Siaržuk adznačyŭ, što ŭnutry arhanizacyi niama kanfliktaŭ, ale i niama finansavańnia. Ludzi trymajucca za košt svaich resursaŭ. Jość niejki minimum danataŭ.
«Ja zrazumieŭ, i mušu kanstatavać heta z sumam, što biełaruskamu hramadstvu ŭ emihracyi, ci moža ŭvohule biełarusam, «Paspalitaje rušeńnie» jak struktura nie patrebnaje. Nie pryjšoŭ čas. Albo heta hramadstva ŭ svaim raźvićci spaźniajecca. U toj ža čas łukašysckija struktury razumiejuć važnaść patryjatyčnaj pracy.
Ciapier usie škoły, vučelni na śviaty zabityja miantami ŭ śpiecabmundziravańni. Paŭsiul idzie hetaja prapahanda. A biełaruskamu niezaležnamu hramadstvu… Voś my kažam, što stvaryli «Paspalitaje rušeńnie», dałučajciesia. A nam kažuć (što aktyvisty, što žurnalisty): «Dyk patłumačcie, što takoje «Paspalitaje rušeńnie». Nas 200 čałaviek, a biełarusaŭ 300 tysiač. Dyk, značyć, my nie patrebnyja. My pryjšli na vyklik času, ale hramadstva naša nie hatovaje».
Kiedyška adznačaje, što abvieščany na «Bajsole» zbor na dziejnaść arhanizacyi zamaroziŭsia. Niekalki miesiacaŭ na jaho nie pastupajuć srodki. Z abvieščanaj sumy ŭ 20 tysiač jeŭra sabrana 8 tysiač.
«Kali biełaruskamu hramadstvu patrebna naša arhanizacyja, to pakažycie heta. Z nahody Dnia biełaruskaj vajskovaj słavy 8 vieraśnia dapamažycie, padtrymajcie. Kali my ŭbačym, što ničoha nie adbyłosia, to heta budzie śviedčyć pra realnaje staŭleńnie da arhanizacyi. I tady my budziem prymać rašeńnie».
Čytajcie jašče:
Kiraŭnik «Paspalitaha rušeńnia» raskazaŭ, čyje zahady jany hatovyja vykonvać i z kim kantaktujuć
«Varjactva z fantanami pryjšło da nas z Rasii»: hutarka z desantnikam, jaki słužyŭ u 94-m
Kamientary